نصف جهان: جبار رحمانی پژوهشگر حوزه انسان شناسی در سفر سال گذشته خود به اصفهان ، با بیان اینکه روح ذهنی اصفهانی‌ها مدام در حال محاسبه است، گفته بود؛ از دیدگاه اصفهانی‌ها وقتی جهان خوب است که به لحاظ محاسبه‌ای خوب سنجیده شود. اصفهانی‌ها به شدت به آداب و رسوم مقید هستند.

مقید بودن به آداب و رسوم نه متعلق به امروز که از گذشته دور در این شهر نهادینه شده وبه گونه ای در گوشت وپوست مردم اصفهان ریشه دوانیده است که نمی شود این مردم را جدا از آداب و رسوم نگه داشت مگر به اجبار.

اجبار زمانه وفشارهای اقتصادی وبالا رفتن هزینه های معیشتی بر خانوارهای اصفهانی باعث شده است که کمتر شاهد وصلت ها و ازدواج های فامیلی باشیم. چیزی که از قدیم تا به امروز در اصفهان به عنوان یک سنت نهادینه شده بود. قصد بررسی ویا تحقیق در این باب که آیا این سنت غلط است یا درست را نداریم و این می تواند خود موضوع یک گزارش دیگرباشد.

از دیگر سنت های خانواده های اصفهانی اعتقاد بر داشتن فرزند زیاد و فرزند آوری بوده که بتواند به پدر در کسب خانواده کمک کند ویا به مادر در امور منزل یاری برساند. اما امروزه دیگر اعتقاد بر داشتن فرزند زیاد در میان خانواده های اصفهانی رسم نیست و دیگر صرفه اقتصادی ندارد. زیرا ترجیح می دهند به جای آوردن چند فرزند ، یک فرزند آورده و برای او همه امکانات را فراهم کنند تا بتواند در آینده موفق باشد.نگاه های مختلفی بر این سنت (فرزند آوری) در اصفهان حاکم است.

حسین غفرانی مدیرکل ثبت احوال استان اصفهان می گوید: متأسفانه نرخ رشد جمعیت استان به زیر یک درصد یعنی 0/98درصد رسیده و این به معنی پیری جمعیت است.

این مسئول اذعان می کند که نرخ رشد جمعیت استان باید 1/2 درصد باشد و این مسئله بیانگر نیاز ضروری به حمایت دولت برای طرح های تشویقی، بیمه و موارد دیگر برای افزایش جمعیت است.

همچنین کمال حیدری رئیس کارگروه سلامت استان اصفهان نیز در این باره اضافه می کند: وقتی رشد جمعیتی از 1/6 درصد که هم اکنون در استان است به 2/3 درصد برسد، می‌توانیم به نقاط امید بخشی دست پیدا کنیم و اگر این رشد محقق نشود، استان را زمینگیر خواهد کرد.

سن جوان های اصفهانی در حال بالا رفتن است و از آنطرف نیز تمایلی به ازدواج ندارند. پسرها از نبود امنیت شغلی، تورم، گرانی،نبود مسکن، بیکاری، نداشتن سرمایه و... گلایه می کنند. از آنطرف نیز دخترها نبود فرد مناسب را بهانه می کنند. بدون شک این تناسب بر می گردد به همان مواردی که پسرها به آن اشاره می کنند که نداشتن آن موجب می شود دختر، او را فرد مناسب نبیند.

زنگ طلاق در اصفهان سال هاست که به صدا در آمده است و تبعات آن را شاهد هستیم؛ پراکنده شدن خانه های مجردی درسطح استان، کوچ دختران طلاق گرفته از شهرستان های اصفهان به مرکز شهرو مواردی از این قبیل را که شهروندان اصفهانی هر روزه در سطح شهر مشاهده می کنند.

طبق آمار مسئولین در ۹ ماهه سال گذشته ۲۸ هزار و ۴۰۰ واقعه ازدواج وهشت هزار و۴۵۵ واقعه طلاق در استان اصفهان ثبت شده است که در ۹ ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل آمار ازدواج 4/6 درصد کاهش و آمار طلاق 10/73درصد افزایش داشته است.

این در حالی است که در سال 94 با هرچهار ازدواج یک طلاق ثبت می شد اما در ۹ ماهه سال 95 به ازای هر سه ازدواج یک طلاق ثبت می شود. پیرشدن جمعیت اصفهان از یک سو و زنگ طلاق و تبعات ناشی از آن از سوی دیگر این شهر را در خطر نابودی قرار داده است. برای حل کردن این مسئله مسئولان باید انتخاب کنند که آیا این مشکل از اساس وجود دارد یا خیر؟ بعضی مسئولین ترجیح می دهند به جای حل مسئله ، حقیقت را کتمان کنند و در پاسخ به این عمل خود می گویند: نباید سیاه نمایی کرد. در بحث موضوعات اجتماعی سیاه نمایی به معنای پاک کردن صورت مسئله است و افرادی از این واژه استفاده می کنند که سعی دارند آن موضوع پنهان باقی بماند.