نصف جهان: در اين اوضاع و احوال انتخاباتي و تبليغات رنگ به رنگ، شنيدن برخي اخبار آدم را به وجد مي آورد و خنده را بر لب مي نشاند، مانند مناظره هاي انتخاباتي. نه از اين حيث که اتفاق خجسته اي را نويد مي دهد، خير. از اين جهت که شنيدن اين قسم اخبار، نشان از عمق فاجعه مي دهد.اين آشفته بازارها فقط مربوط به يک بازه زماني نيست و در بازه هاي زماني ديگر و در حوزه هاي مختلف بسيار به چشم مي آيد و نشانگر آن است که بحران مديريت آن هم در بخش هاي گوناگون وجود دارد. ناگفته نماند منظور از خوشحالي حکايت همان ضرب المثل است که مي گويد: «خنده تلخ من از گريه غم انگيزتر است.»

واما خبر؛ فرش قرمز زير پاي فيلمسازان فيلم کوتاه اصفهان...! اين خبر واقعي است و انجمن سينماي جوانان اصفهان همراه با اطلاعيه اي آن را منتشر کرده است: «احترام و توجه به ساحت فيلم کوتاه و حمايت از فيلمسازان جوان اصفهاني از مهمترين اهداف اين حرکت فرهنگي است. لذا از کليه فيلمسازان فيلم کوتاه در سطح استان اصفهان که علاقه مند به رونمايي از فيلم خود در سالن نگارستان امام خميني (ره) هستند دعوت مي شود فيلم کوتاه خود را براي بررسي در کميته فني و اخذ مجوز نمايش به دفتر انجمن سينماي جوانان اصفهان واقع در خيابان توحيد، مجتمع فرهنگي هنري استاد فرشچيان ارائه نمايند .»

انجمن سينماي جوانان که شعبه اي از آن دراصفهان و ديگر شهرستان هاي اين استان نيز پيدا مي شود معروف هستند به آموزش فيلمسازي هفت ماهه و طي آن به افرادي که علاقه مند هستند، مانند ديگر کلاس هاي هنري آموزش داده مي شود و افراد براساس علاقه و همينطور فضايي که بر اين عرصه حکم فرماست بيشتر تمايل به دوره هاي فيلمسازي و بازيگري دارند. البته ناگفته نماند اين افراد عجله هم دارند و حاضر نيستند وقت و يا آينده خود را نيز براي اين حرفه سرمايه گذاري کنند و رنج تحصيل در اين رشته ها را به خود بدهند. فقط به دنبال راه هاي کوتاه تر هستند تا عنواني کسب کنند. انجمن سينماي جوانان نيز در اين راه کوتاه و به عبارتي «دور زدن هنري» به اين افراد تلاش مي کند و آنها را ياري مي رساند. انجمن سينماي جوانان و مراکز آنها مانند شعب غذاهاي آماده عمل مي کنند؛ شايد شکمتان را پُر نکند اما چشم و دلتان را سير مي کند.

بدون شک با تعطيلي اينگونه مراکز و واريز بودجه هاي آنها به يک حساب مي توان به افرادي که در اين زمينه تحصيل کرده واولويت با آنهاست کمک کرد تا آنها نيز بتوانند رفته رفته به بدنه سينما پيوند بخورند.

حضور اينگونه مراکز آن هم در شهر کوچک اصفهان به نفوذ افرادي خاص در ساخت و توليد برخي از پروژه ها دامن زده است ودر اينگونه مراکز، فردگرايي را به وجود آورده است. 

اميد است اين فرش قرمز، پهن نشده جمع شود و مسئولين مرتبط به جاي اينگونه نمايش ها، فکري به حال هنر نمايش و سينماي اصفهان با کمک قشر تحصيلکرده آن بکنند.