اصولگرايان بعد از شکست در انتخابات رياست جمهوري چه استراتژي را در دستور کار خود قرار خواهند داد؟ اين سئوالي است که بسياري از تحليلگران سياسي به دنبال جواب آن هستند. به همين مناسبت پايگاه اطلاع رساني عصر ايران به سراغ امير محبيان تحليلگر شناخته شده جريان راست رفت تا نظر او را در مورد آينده سياسي اصولگرايان جويا شود. بخشي از اين گفتگو را بخوانيد:

صحبت ها و البته تحرکاتي مبني بر تشکيل دولت در سايه از جناح رقيب دکتر روحاني ديده مي شود، ارزيابي شما از ايده مطرح شده چيست و مسيري که در پيش روي دولت در سايه اصولگرايان است را چگونه تحليل مي کنيد؟

تشكيل دولت سايه توسط رقباي دولت ها اوايل دولت نخست احمدي نژاد از سوي اينجانب پيشنهاد داده شد اكنون نيز اشاراتي به آن ديده مي شود. دولت سايه راهكاري مردم سالارانه براي تجميع توان مديريتي جناح رقيب دولت و حتي كمك به آن است ولي مقدمه تشكيل آن رسيدن به اجماعي تشكيلاتي درون اصولگرايان است كه متأسفانه هنوز در اين مسير اشكالات جدي وجود دارد.

آيا بعد از اين مي توان کانديداي اصولگراها (آقاي رئيسي) که تا حدودي اجماع هم بخاطر وي صورت گرفت را به عنوان ليدر و رهبر راست منشان فرض کرد؟

اصولگرايي به دلايلي كه بارها به آن اشاره كرده ام دچار مشكلاتي است كه متأسفانه عملاً به آن بي توجهي مي شود ؛ نتيجه آن را هم مي بينيم. رسيدن به نتايج نامنطبق با ظرفيت ها هم محصول اين بي توجهي است. يكي از اين معضلات در سطح تشكيلاتي عدم تعريف مدل مطلوب براي رهبري اصولگرايان است. پيشنهاد امثال ما آن است كه رهبري شخصي به دليل فقدان چهره كاريزماتيك و نيز بروز شكاف هاي درون تشكيلاتي عملاً ديگر امكان عملياتي ندارد و بايد ساختاري مردم سالارانه نظير مجلس يا كنگره ملي اصولگرايان تشكيل شود و جريان اصولگرا از بدنه اجتماعي مجدداً سامان يابد طرح چهره هاي خلق الساعه براي مديريت جناح نيز محصول عدم تحليل دقيق مشكلات اصلي در جريان اصولگرا و تأكيد بر تكرار اشتباهات پيشين است.

در بين اصولگرايان و بزرگان اين طيف عده اي هستند که پشت سر دولت ايستاده و از آن حمايت مي کنند، اينها چه تفکري را دنبال مي کنند، آيا مي توان گفت اين افراد از جرگه اصولگرايي خارج شده و چند سال ديگر در قامت اصلاح طلبي و گروه اصلاحات در عرصه سياست قد علم کنند؟

عمده اصولگرايان بر اين باورند كه عليرغم اختلاف ديدگاه با دولت بايد به آن كمك كرد كه مشكلات اجرايي كشور و مردم بر طرف شود. به زمين خوردن دولت براي همه مشكل آفرين خواهد شد؛ اين ديدگاه همه دلسوزان كشور است. باور به اين ديدگاه به معناي همسو شدن با جريان اصلاح طلب نيست. البته حمايت و كمك به دولت براي كارآمد تر شدن به معناي عدول از موضع نقادانه نيست.