هشتم شهريور 91 پيکر بي جان يک زن جوان به نام «زهرا» به بيمارستاني در پاکدشت منتقل شد.همسر اين زن به نام «نعمت» مدعي بود زهرا خودکشي کرده است.پليس به پرس و جو پرداخت و به اختلاف هاي دنباله دار اين زوج پي برد. وقتي همسايه ها گفتند بارها صداي درگيري اين زوج را شنيده اند نعمت 29ساله بازداشت شد اين مرد اما در تمام مراحل بازجويي ها قتل را انکارکرد و در شعبه دهم دادگاه کيفري يک استان تهران پاي ميز محاکمه ايستاد. درآن جلسه مادر و خواهر زهرا براي نعمت حکم قصاص خواستند.

خواهر قرباني گفت: «خواهرم و شوهرش مدام با هم درگير بودند.خواهرم حتي جاي چند بريدگي روي بدنش را به من نشان داده بود که مي گفت نعمت او را با چاقو زده است. اختلاف هاي خواهرم وشوهرش زياد بود اما زهرا بخاطر دخترش حاضر به طلاق نمي شد.»

سپس دخترهشت ساله قرباني روبه روي هيئت قضائي ايستاد و در حالي که اشک مي ريخت گفت: «من از پدرم متنفرم چون مادرم را مقابل چشمان من کشت. آخرين بار وقتي آنها با هم درگير شدند پدرم، مادرم را هل داد و به آشپزخانه رفت. او با کارد آشپزخانه به شکم مادرم زد.»

سپس متهم به دفاع پرداخت و گفت: «دخترم چهارساله بود که مادرش را از دست داد. او در اين چهار سال با خانواده مادري اش زندگي مي کند و تحت تأثير حرف هاي آنها قرار گرفته است.» وي ادامه داد: «من بخاطر مشکلات شغلي ام ناچار شده بودم سند ماشينم را به نام برادرم بزنم. وقتي همسرم متوجه اين ماجرا شد شروع به دعوا کرد اما من براي خاتمه دادن به ماجرا به اتاقم رفتم و خوابيدم. وقتي بيدار شدم همسرم در آشپزخانه مشغول خرد کردن گوشت براي غذا بود. او بار ديگر دعوا را شروع کرد و يکباره با چاقو به شکمش زد.»

در پايان آن جلسه هيئت قضائي وارد شور شد و با توجه به مدرک هاي موجود در پرونده، نعمت را به قصاص محکوم کرد. حکم صادره در شعبه 29 ديوان عالي کشور تحت رسيدگي موشکافانه قرار گرفت و مهر تأييد خورد.