ادعا مي‌کند نه اراذل است و نه اوباش بلکه هنرمند است و در ميان نفراتي که در طرح اخير پليس تهران دستگير شده اند، جايگاهي ندارد. 23 ساله است. در ميان افرادي که در طرح پليس جمع آوري شده و به آنها اراذل و اوباش مي‌گويند، چهره‌اي متفاوت دارد. ناخن‌هاي يکي از دست هايش بلند‌تر از ديگري است. لباس مشکي رنگي به تن کرده و مو‌هاي مرتبي دارد. در نگاه اول، بيش از هر چيز ديگري خالکوبي‌هاي دستانش خودنمايي مي‌کنند. خال‌هايي که مي‌گويد به ياد خواهر مرحومش به روي دستانش حک کرده است.

طي روزهاي اخير طرح‌هاي مختلفي براي دستگيري اراذل، اوباش و مزاحمين محلات شهر تهران برگزار شده است. در يکي از اين طرح‌ها 213 تن دستگير شدند که در ميان آنها از حمل کننده سلاح جنگي گرفته تا سازنده پايپ و شرور‌هاي معروف برخي محلات ديده مي‌شدند. اکثر افرادي که در اين طرح دستگير شده اند در روز دستگيري در قهوه خانه و يا پارک‌ها حضور داشته اند.

«علي» 23 ساله نيز عنوان مي‌کند که در روز اجراي طرح، همانند تمام روز‌هاي ديگر سال که پاتوقش پارک قيطريه بوده، آن روز نيز در پارک مشغول به کار بوده است.

خود را نوازنده معرفي مي‌کند و مي‌گويد:«چهارسال است که پاتوق من پارک قيطريه است. از 19 سالگي تصميم گرفتم براي خودم درآمد داشته باشم. تنها کاري که بلد بودم نواختن گيتار بود. اين هنر را هم از يکي از همسايه‌هاي قديميمان آموخته بودم.» وي مي‌افزايد: «با اتکا به هنري که داشتم، راهي خيابان‌هاي شلوغ تهران شدم. شمال پايتخت را براي نوازندگي انتخاب کردم و سرانجام در پارک قيطريه ساکن شدم. اين پارک به نوعي خانه دوم من شد. هر روز با هدف نواختن گيتار براي شهرونداني که براي صرف اوقات فراغت به پارک مي‌آمدند راهي پاتوقم مي‌شدم و طي سال‌هاي گذشته تذکري بابت ترک پارک دريافت نکرده بودم.»

علي که اصرار دارد به اشتباه در طرح سراسري دستگيري اراذل، اوباش و مزاحمين محلات شهر تهران دستگير شده، به خالکوبي‌هاي حک شده به روي دستانش اشاره مي‌کند و مي‌گويد: «بسياري از افرادي که دستگير شده اند، افرادي هستند که جزو اراذل و اوباش بوده و خالکوبي نيز دارند. گمان مي‌کنم من هم به اين خاطر که خالکوبي انجام داده ام جزو معتادان و اوباش به حساب آمده ام.»

وي در رابطه با چرايي خالکوبي و نقش‌هايي که به روي دستانش حک کرده است، مي‌گويد: «چند سال قبل خواهرم به دليل سرطان جان خود را از دست داد. او ساعت 4 و 15 دقيقه عصر، جان باخت. آن زمان اولين خالکوبي که انجام دادم يک ساعت بود که عقربه‌هاي آن روي ساعت 4 و 15 دقيقه جا خوش کرده بودند. اين کار را کردم تا هيچگاه درد‌هاي بيماري سرطان را فراموش نکنم.»

علي مي‌افزايد: «پس از آن، باز هم چند بار ديگر خالکوبي کردم و به ياد خواهرم، هر بار تصوير يک گل را براي حک به روي دستانم انتخاب کردم.»

دستانش را همراه دو فرد دستگير شده ديگر با دستبند پلاستيکي بسته اند. آنها نيز تأکيد دارند که علي نبايد در ميان افراد دستگير شده باشد. يکي از متهمان که ادعا مي‌کند به دليل قمه کشي دستگير شده مي‌گويد: «براي ما افت دارد که اين پسر بچه نوازنده در ميان ما باشد. ما هر کدام خالکوبي هايمان براي خودش فلسفه دارد اما علي را به اشتباه گرفته اند. اکنون تصور مي‌شود هرکس خالکوبي دارد مجرم است، اما اينطور نيست. خالکوبي در اين روزها ديگر مختص افراد خلافکار نيست.»