کارلوس کي روش، سرمربي تيم ملي ايران، معتقد است که براي صعود از مرحله گروهي جام جهاني، بايد آماده سازي متفاوتي داشته باشند.

«کارلوس کي روش»، سرمربي تيم ملي ايران براي آماده سازي تيمش به منظور موفقيت در جام جهاني روسيه انتظاراتي بيشتر از گذشته از مسئولان فدراسيون فوتبال ايران دارد و در راس همه آنها توقعات مالي قرار دارد.

ايران در چهار دوره گذشته جام جهاني همواره در مرحله گروهي حذف شده و تنها يک بار موفق به کسب پيروزي در بزرگترين تورنمنت فوتبالي دنيا شده است. با اين حال هدف ايران اين بار چيزي فراتر از کسب پيروزي در جام جهاني است و با تيم خوبي که کي روش در اختيار دارد، منتظر صعود به مرحله يک هشتم نهايي است. اما اين مربي پرتغالي رسيدن به اين هدف بزرگ را با شرايط مالي فعلي فدارسيون غيرممکن مي داند.

سرمربي تيم ملي فوتبال ايران در گفتگو با رويترز، درباره شرايط ايران بعد از صعود به جام جهاني گفت: «شرايط ما عملاً مثل قبل است. ما فدراسيوني داريم که نهايت تلاشش را مي‌کند، اما متأسفانه در ايران و به نظر من در تمام نقاط جهان، زماني که شما به اندازه کافي از حمايت مالي برخوردار نمي‌شويد، براي پياده‌سازي برنامه‌هاي‌تان مشکل خواهيد داشت. ما سه ماه پيش به جام جهاني صعود کرديم و در اين مقطع هيچ دليلي وجود ندارد که برنامه‌اي مشخص و يک بودجه ثابت براي تصميم‌گيري در مورد حضورمان در جام جهاني نداشته باشيم. اگر بخواهيم با همان الگوي دوره قبلي به جام جهاني برويم، به هيچ جايي نمي‌رسيم. اين يک نتيجه‌گيري کاملاً ساده است.»

صحبت هاي کي روش به نوعي اشاره به بيانيه اينستاگرامي هفت ملي پوش ايران پس از کسب تساوي در زمين کره دارد که فدراسيون فوتبال ايران را متهم به کم ارزش شمردن کار بزرگ بازيکنان تيم ملي کرده بودند.

ايران براي آماده سازي خود 29 سپتامبر با توگو بازي دارد و سپس به مصاف روسيه، ميزبان جام جهاني خواهد رفت.

کي‌روش در همين رابطه گفت: «با ارتباطات شخصي خودم، توانستم يک بازي دوستانه برابر روسيه ترتيب دهم. روسيه کشور ميزبان جام جهاني است و پذيرفت که برابر ايران بازي کند. اين اتفاق از نظر تأثير بين‌المللي و اعتبار، مي‌تواند بسيار مهم باشد، اما ما نمي‌توانيم فقط به روابط شخصي من و چنين ارتباطاتي بسنده کنيم. اگر شما مي‌خواهيد بازي‌هاي تدارکاتي خوبي داشته باشيد، بايد پول خرج کنيد و اين واقعيتي است که نمي‌توان آن را ناديده گرفت.»

وي افزود: «براي متفاوت بودن، من بايد تمام انرژي‌ام را صرف تحقق هدف اول کنم. ما چطور مي‌توانيم فدراسيون و مسئولان را متقاعد کنيم که از ما براي متفاوت بودن حمايت کنند؟ ما نمي‌توانيم مثلاً انتظار داشته باشيم که مانند پرتغال باشيم، چون آنها اين پروسه را 45 سال پيش آغاز کرده‌اند. ما نمي‌توانيم مانند آلمان باشيم، چون آنها 55 سال پيش شروع کرده‌اند، فرانسه 55 سال پيش شروع کرده است. چطور مي‌توان درعرض ده ماه اين فاصله را کاهش داد؟ اين هدف اول من است.»