اخبار غيررسمي از احتمال کانديداتوري محمود احمدي‌نژاد براي مجلس يازدهم از شهرستان گرمسار حکايت دارد.‏

به گزارش انتخاب، احمدي نژاد شب هشتم محرم را در منزل يکي از افراد متعلق به حلقه اول خود يعني غلامحسين الهام ‏گذراند و گفته مي شود اين خبر را در همان شب اعلام کرده است.‏

انتخابات مجلس يازدهم اواخر سال 98 برگزار مي شود. احمدي نژاد اهل آرادان است؛ آرادان در اواخر دولت دهم در سال 90 ‏با تصويب هيئت وزيران به شهرستان ارتقا يافت. در حال حاضر آرادان و گرمسار يک حوزه انتخابيه را تشکيل مي دهند و ‏يک نماينده در مجلس دارند.‏

غلامرضا کاتب که نماينده فعلي گرمسار و آرادان است، در سال 94، با کسب 23 هزار رأي، نفر اول اين حوزه انتخابيه شد و ‏فاصله او با نفر دوم بيش از ده هزار رأي بود. يعني اگر قرار است احمدي نژاد رد اين حوزه کانديدا شود، به آرائي در همين ‏حدود و حتي کمتر از آن نياز دارد تا به مجلس راه يابد.‏

با وجود اين، در مورد اين شايعه تأييد نشده، گفتني هاي فراواني است که هريک از آنها شايد بتواند در اصل کانديدا شدن يا ‏نشدن احمدي نژاد و يا پيش بيني نتيجه انتخابات با حضور احتمالي او، اثرگذار باشد.‏ اول اينکه محمود احمدي نژاد در دوران هشت ساله رياست جمهوري خود نشان داده است اعتقاد چنداني به پارلمان و به طور ‏کلي امور مشورتي گسترده با امکان ابراز نظرات مختلف و متنوع ندارد. بسياري از تصميمات او در هشت سال حضورش در ‏پاستور يا به صورت شخصي اتخاذ شد و يا با اثرگذاري حلقه معدودي از اطرافيان او.‏

به علاوه، احمدي نژاد چند باري به طور مستقيم و بي واسطه، جايگاه مجلس شوراي اسلامي را زير سئوال برد. او در سال ‏‏89، به صراحت جمله مشهور امام خميني(ره) مبني بر اينکه «مجلس در رأس امور است» را متعلق به دوراني دانست که به گفته ‏او نظام ايران «پارلماني» بود. او گفت: «بعضي‌ها استقلال قوا را فقط براي قوه مقننه و قوه قضائيه مي‌خواهند. اتفاقاً قوه ‏مجريه، قوه اول كشور است، بعضي‌ها يك جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زماني كه نظام ما پارلماني بوده برجسته ‏مي‌كنند، آن‌زمان رئيس‌جمهور مسئول اداره كشور نبوده بلكه نخست‌وزير مسئول اداره كشور بوده كه از طريق مجلس انتخاب ‏مي‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترين بود. اكنون در قانون اساسي قوه مجريه بار اصلي اداره كشور را بر دوش دارد و ‏قواي ديگر بايد كمكش كنند.»‏

از سوي ديگر، احمدي نژاد در دوره هاي مختلف انتخابات مجلس، با وجود آنکه اطرافيان او فعالانه در انتخابات شرکت کرده ‏و حتي ليست هاي انتخاباتي تهيه کرده اند، شخصاً به صورت علني به انتخابات ورود نکرده تا شايد بي اعتنايي خود را بيش ‏از پيش نشان دهد. موارد ديگري همچون بي اعتنايي به مصوبات مجلس، دور زدن مسئله سئوال از رئيس جمهور با پاسخ ‏هاي بي ربط و... همگي نشان مي دهد احمدي نژاد براي مجلس جايگاه ارزنده اي قائل نيست.‏ از همين رو، اگر او در انتخابات مجلس شرکت کند، مي توان پيش بيني کرد که قصدش صرفاً نماينده شدن نيست و چه بسا به ‏مجلس صرفاً به عنوان سکوي پرش دوباره به جايگاه هاي ديگري استفاده کند.‏

نکته دوم در مورد حضور احتمالي احمدي نژاد در انتخابات مجلس، آن است که تاکنون سابقه نداشته که احتمال يا شايعه ‏کانديداتوري او از تهران يا حتي ديگر کلانشهرهاي کشور مطرح شود. پيش از اين در فروردين سال 93، شايعه شده بود که ‏ممکن است احمدي نژاد با حضور در انتخابات مياندوره اي شهرستان نهاوند در استان همدان، وارد مجلس شود. البته اين ‏اتفاق رخ نداد. اما قابل تأمل است که اين بار هم حضور او در انتخابات از يک شهرستان ديگر مطرح شده و باز هم خبري از ‏تهران و کلانشهرها نيست.‏

اما نکته ديگري که مي تواند براي احمدي نژاد نااميدکننده باشد، اين است که خواهر او پيش تر از حوزه انتخابيه پدري شان، ‏جواب منفي شنيده است. پروين احمدي نژاد در انتخابات مجلس نهم، در حوزه انتخابيه گرمسار شانس خود را براي ورود به ‏پارلمان آزمايش کرد که در نهايت با پاسخ منفي مردم زادگاهش مواجه شد.‏ اين هشدار شايد ترديدهاي احمدي نژاد را براي چنين ريسکي بيشتر کند؛ با اين حال، هنوز نمي توان به درستي حدس زد که ‏برنامه او براي باقي ماندن در صحنه سياست کشور چيست.‏

در اين ميان، احتمال ديگري نيز در خصوص حضور احمدي نژاد در انتخابات مجلس وجود دارد که اگرچه کمي دور از ذهن به ‏نظر مي رسد اما نمي توان با قطعيت آن را رد کرد. اين احتمال، رد صلاحيت احمدي نژاد است. او در انتخابات رياست ‏جمهوري سال 96 ردصلاحيت شد. اگرچه شوراي نگهبان بارها اعلام کرده که ردصلاحيت در يک انتخابات به معناي رد ‏صلاحيت در انتخاباتي ديگر نيست – خاصه اينکه يکي نمايندگي مجلس و ديگري رياست جمهوري باشد – اما بعيد هم نيست ‏که همان دليل ردصلاحيت وي در سال 96، باعث رد شدن او در انتخابات 98 هم بشود.‏

در هر صورت آنچه مسلم است اينکه احمدي نژاد چنان راه عجيب و نامشخصي را به ويژه پس از سال 92 در پيش گرفته که ‏صرفاً بايد منتظر ماند و تصميم آتي او را به نظاره نشست.‏