اگر جزو فحش دهندگان فضای مجازی نیستید حتما با  اینگونه الفاظ در شبکه های اجتماعی روبرو شده اید الفاظی که هنرمندان و چهره ها را از شبکه های اجتماعی کوچانده!

زندگی در عصر ارتباطات، به طور تدریجی بر افراد اثر گذار است. این وضعیت به گونه ای شده که پرسه زدن در شبکه های اجتماعی، بخش قابل توجهی از اوقات افراد را به خود اختصاص داده و مرز خاصی هم، در این زمینه وجود ندارد و همه اقشار، از طبقات مختلف اجتماعی و تمامی گروه های سنی، به گونه ای با وای فای و چرخیدن در شبکه ها و گروه های اجتماعی، خو گرفته اند که لحظه های بدون اینترنت برایشان لحظه های دردناکی محسوب می شود. با توجه به اینکه مخاطبان این شبکه های اجتماعی به طور کلی، بیشتر جوانان و نوجوان هستند که البته این موضوع تا حد زیادی، طبیعی به نظر می رسد و این به خاطر شرایط سنی و هیجانات و کنجکاوی های ذهنی گاه و بیگاه و در نهایت برای برخی، مقوله ای به نام فانتزی های ذهنی است که برای خود می سازند.

اما بحث استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی یک طرف و بحث نحوه عملکرد و برخوردها و واکنش های افراد از طرف دیگر، موضوع این نوشتار است.

همه ما این سوال را از خود بپرسیم که اخلاق مداری تا چه حد در زندگی ما جریان دارد و چقدر باید به این موضوع متعهد باشیم؟ یا اینکه اصولا به چه کسی می توان گفت با فرهنگ و مودب؟

نقش و فعالیت عده ای از جوانان در شبکه های اجتماعی به حدی جدی است که در موارد بسیاری می توان با تحلیل رفتارهای مجازی به طرز تفکر و شخصیت افراد، پی برد. چه بسا جوانان بسیاری که برای خواستگاری از دختر خانمی به شبکه اجتماعی او سری بزنند و با تماشای عکس پروفایل، به نحوه تفکر فرد مقابل، تا حدودی پی ببرند.ا

مقصود از بیان این مطلب، اشاره به این موضوع است که شخصیت مجازی همه افراد، بخش مهمی از شخصیت حقیقی و فیزیکی آنهاست و لازم است که هر انسان فهیم و عاقلی در این مکان، به تمامی رفتارها و سخنانش دقت داشته باشد.

جای تاسف است که این روزها در صفحات پربازدید شبکه هایی مثل اینستاگرام، از جانب فردی که صفحه خود را به اشتراک می گذارد، این موضوع مطرح می شود که هرگونه توهین و فحاشی مساوی است با بلاک.!!!

و این داستانی مفصل و طولانی است که متاسفانه عده ای از هم وطنان گرامی، یکی از فعالیت های مداوم شان در صفحات اجتماعی، فحاشی کردن، توهین و بهره گیری از کلمات و عبارات رکیک و دون شان است که به بهانه های مختلف به این عمل ناشایست می پردازند. این اقدام بارها و بارها تکرار شده و آن هم از جانب افرادی که اتفاقا بسیاری از آنها مدعی فرهنگ و تمدن هستند. البته این موضوع باعث شده که عده زیادی دچار توهمی کاذب شوند که به فرهنگ و تمدنی غنی وابسته اند و باید از آنها سوال کرد که به راستی نشانه فرهنگ و تمدن چیست؟ یا بهتر است همه ما این سوال را از خود بپرسیم که اخلاق مداری تا چه حد در زندگی ما جریان دارد و چقدر باید به این موضوع متعهد باشیم؟ یا اینکه اصولا به چه کسی می توان گفت با فرهنگ و مودب؟

اینکه لباس خوب بپوشیم و در بهترین رستوران ها غذا بخوریم. گوشی های موبایلمان متناسب با به روزترین مدل های دنیا باشد و با قسط و گاهی با قرض کردن، سوار ماشین های مدل بالا شویم، آیا به شخصیت و فرهنگ و شعور مان اضافه می شود؟

جای تاسف است که این روزها در صفحات پربازدید شبکه هایی مثل اینستاگرام، از جانب فردی که صفحه خود را به اشتراک می گذارد، این موضوع مطرح می شود که هرگونه توهین و فحاشی مساوی است با بلاک.!!!

متاسفانه جای خیلی چیزها با هم عوض شده است . فرهنگ مداری و متمدن بودن را تنها در برخی معیارهای سطحی و ظاهری خلاصه کرده ایم ودر عوض این اجازه را به خود می دهیم که به راحتی دیگران را قضاوت کنیم و به آنها امتیاز دهیم. حال آنکه عبارت صحیح قرآن این است که همه شما نزد خداوند یکسان هستند مگر آنان که تقوا داشته باشند و تنها این است معیار برتری و بالا بودن. ...و این است وضعیت حاکم بر جامعه امروز ما که نگرانی های جدی را درباره نسل های آینده رقم می زند.

و اما بدترین قسمت ماجرا به این نقطه می رسد که جریان فحاشی کردن در شبکه های اجتماعی به راه بیفتد و نقل و نبات گفتگوهای عادی عده ای از افراد، همین باشد که دیگران را به باد اهانت و فحش ببندند. به طور مثال چندی قبل برخی از هنرمندان ایرانی به کسب موفقیت های بین المللی دست پیدا کردند و شبکه های اجتماعی پر بود از تصاویر مربوط به این موفقیت و در ذیل این تصاویر گه گاه، نوشته هایی دیده می شد از علاقه مندان به این هنرمندان که به راحتی به آنها توهین می کردند به این دلیل که عکسی به همراه همسرشان گرفته بودند و یا درباره نحوه لباس پوشیدن آنها قضاوت می کردند، اهانت می کردند و حتی فحاشی های خجالت آوری انجام میدادند که باعث شرمساری و سرافکندگی است که هنوز یاد نگرفته ایم چطور به یکدیگر احترام بگذاریم و یکدیگر را تکریم کنیم و مایه تحسین هم باشیم.

...و این موضوعی جدی ومهم است که باید درباره آن برنامه ریزی های جدی و اصولی صورت گیرد تا کودکان امروز ما از سنین خردسالی، بیاموزند درست سخن گفتن را و رعایت ادب و احترام را درباره تمامی افرادی که در کنار ما زندگی می کنند. /تبیان