عصرایران- 2 دختر نوجوان در اصفهان با پریدن از روی یک پل اقدام به خودکشی کردند. 15 و 16 ساله. یکی از آنها جان باخت و دیگری به شدت صدمه دید...

این نخستین خودکشی در ایران نیست. چند روز پیش آماری منتشر شد که نشان می داد استان ایلام(کم جمعیت ترین استان کشور) در سال 1395 رکوردار خودکشی در کشور شده است. استانی که بیشترین خودسوزی را به نام خودش ثبت کرده است. اما چرا دو دختر نوجوان با هم دست به خودکشی زدند؟

نخستین خبرها از زبان یک مقام مسئول در خصوص این حادثه این بود: «این دو نوجوان قبل از پرت‌کردن خود توسط یک دستگاه ضبط‌صوت، با خانواده خود خداحافظی کرده و علت این کار را انجام بازی آنلاین "نهنگ آبی" در فضای مجازی اعلام کرده‌اند. نوجوان مجروح شده نیز در صحبت‌های کوتاهی اعلام کرده که تحت‌تأثیر این بازی دست به این اقدام زده است».

تمام خبرگزاری ها همین را منتشر کردند. اینکه بالاخره «نهنگ آبی» از روسیه به ایران رسید و اینجا هم قربانی گرفت. کارشناسان و تحلیلگران به تفسیر این بازی پرداختند. خانواده ها را سرزنش کردند که مراقب نوجوان هایشان نبوده اند. شبکه های مجازی مورد شماتت قرار گرفتند که اگر تا دیروز ابزار فسق و فجور بودند حالا وسیله خون بازی شده اند و...

اما روز بعد محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات در برنامه تلویزیونی درباره چالش «نهنگ آبی» گفت: خودکشی‌های انجام شده در اصفهان هیچ ربطی به بازی «نهنگ آبی» ندارد و مسائل خانوادگی باعث خودکشی این دو نوجوان اصفهانی شده است.

به همین راحتی همه آن تحلیل ها را «باید» از ذهن خارج کنیم. «نهنگ آبی» نبوده! مشکلات خانوادگی و همان داستان های همیشگی. دو دختر نوجوان در 15 و 16 سالگی تصمیم گرفتند به زندگی شان خاتمه دهند. لابد اصلاً اتفاق عجیبی نیست!

اصرار نداریم این ماجرا را گردن «نهنگ آبی» بیاندازیم. اگر اینطور باشد استان ایلام، اقیانوس محل زندگی «نهنگ آبی» است که به سرزمین خودکشی جوان ها تبدیل شده است. خودکشی موضوع بسیار پیچیده ای است که با یک تأیید و تکذیب یا مقصر کردن یک بازی اینترنتی وانداختن آن گردن جانورهای مجازی و واقعی، پنهانش کرد. اما شیوه انتشار جزئیات و اطلاع رسانی برخی از مسئولین آزاردهنده است.

یادتان هست روزی که چند داعشی به مجلس حمله کردند و برخی از مسئولان گفتند تروریست ها با «چادر زنانه» وارد مجلس شده اند و یک زن عضو گروه مسئول دادن «سرویس جنسی به تروریست ها» بوده؟ دو خبری که بعد تکذیب شد. دستکم در مورد اظهارنظر نخست، انتشار فیلم ها نشان داد که آنها با لباس عادی آمدند و هیچ خبری از چادر نبود! گوینده آن خبر در آن لحظات بحرانی دقیقاً با چه هدفی این کار را کرد؟ خیرخواهی؟ نشان دادن پیچیدگی عملیات؟ آرام کردن فضای روانی جامعه؟ احساس تکلیف؟... کسی بعدتر او را بازخواست کرد که به چه حقی و با چه اختیاری اطلاعات غلط به مردم داده است؟

بیان مسائلی از این دست تنها باعث مخدوش شدن اعتماد مردم می شود و آنها حتی خبرهای درست و حقیقی را هم با تردید دنبال خواهند کرد. اصلاً چه اصراری وجود دارد وقتی هنوز چیزی در مورد جزئیات خودکشی نمی دانیم فوراً پای «نهنگ آبی» را وسط بکشیم که روز بعد آن را انکار کنیم؟ این تکذیب های مکرر باعث شده برخی از مردم بگویند هرچیزی در این کشور از سوی مسئولین تکذیب شد، حقیقت دارد!

نمی خواستم خودکشی کنم!

دختر نجات یافته ماجرای سقوط مرگبار از پل چمران اصفهان پس از گشودن چشم‌هایش روی تخت بیمارستان اظهار داشت، زمان حادثه برای نجات دوستش جلو رفته بود که ناخواسته و همراه او به پایین افتاد.

به گزارش رکنا، دکتر اسدبیگی، رئیس اورژانس اجتماعی بهزیستی کشور درباره آخرین جزئیات این ماجرا گفت: «همانطور که پیش‌تر هم گفتم این خودکشی هیچ ارتباطی با "نهنگ آبی" ندارد و مددکاران ما در اصفهان به‌طور جدی این مسئله را پیگیری کرده‌اند. خوشبختانه حال "نیلوفر" -دختر نجات یافته- رو به بهبود است و صبح چهارشنبه عمل موفقیت آمیزی روی پاهایش انجام شده است».

وی افزود: « نیلوفر در نخستین اظهاراتش بیان کرده، قصد خودکشی نداشته و برای نجات دوستش جلو رفته که ناخواسته سقوط کرده است. همچنین پس از پیدا شدن علائم خاص روی بدن دختر فوت شده شایعاتی مطرح شد و این زخم‌ها را به بازی یا چالش خاصی ربط دادند. اما واقعیت این است که خراش‌های روی دست‌های نوجوان جانباخته به دلیل تلاش ناکام وی برای خودکشی در گذشته بوده است».