استقلال بازنده دربي 85 بود و هيچ نتيجه‌اي در هفته‌هاي آتي، اين حقيقت را عوض نخواهد کرد اما آنچه در پايان شهرآورد روي اسکوربرد نقش بست، فقط بخشي از حقيقت اين روزهاي استقلال بود. آبي‌ها شکست خوردند اما در همين شکست، رگه‌هايي از پيشرفت را به نمايش گذاشتند. تيم بي‌نظم، پرتغيير و بحران‌زده علي منصور به دست «وينفرد شفر»، کمي انضباط به دست آورد و در سراسر دقايق مسابقه، پا به پاي حريف جنگيد. آنها در مجموع نمايش قابل دفاعي داشتند و هوادارانشان را به آينده اميدوار کردند. هواداراني که در پايان بازي روي سکوها باقي ماندند تا پسران تيمشان را مورد تشويق قرار بدهند.

خيلي زود اما سيل مصاحبه پيشکسوت‌ها از راه رسيد. تلخ و تند. پر از کلمه و خالي از معني. يک نفر عليه شال شفر مصاحبه کرده بود و ديگري، سوت زدن او را به سخره مي‌گرفت و تأکيد داشت که مربيگري، فقط سوت‌زدن نيست. پيشکسوت‌ها مثل هميشه همه نقاط مثبت را ناديده گرفته بودند تا نيمه خالي ليوان را پررنگ کنند. درست وقتي مردان قديمي پرسپوليس در کنار هم جمع شده بودند تا پيروزي ديگري را جشن بگيرند، اتحاد پيشکسوتان استقلال براي ضربه زدن به شفر، شکل گرفته بود. ظاهراً براي آنها اهميتي نداشت که مرد آلماني، به تازگي هدايت باشگاه را بر عهده گرفته و زمان کافي را براي اصلاحات گسترده در اختيار نداشته است.

تيم شفر در همين مدت کوتاه، پيشرفت قابل ملاحظه‌اي داشته اما ظاهراً پيشکسوت‌ها به موضوعي به جز انتقاد از سوت‌زدن مربي استقلال در کنار زمين علاقه‌مند نيستند. انتظار رعايت انصاف از سوي پيشکسوت‌هاي سهم‌خواه، گزاف به نظر مي‌رسد اما اي کاش آنها حداقل کمي صبور باشند و اجازه بدهند شفر، سوت‌هايش را بزند و تيم دلخواهش را بسازد. مرد کهنه‌کار نيمکت آبي‌ها، با واکنش‌اش به شکست دربي، منطق و حرفه‌اي‌گري‌ را به نيمکت استقلال آورد. او از اين حرف زد که سحر و جادويي در کار نيست و استقلال براي عوض کردن اوضاع، بايد به سختي کار کند. اين درست همان چيزي است که براي پيشکسوت‌ها اهميتي ندارد. آنها در انتظار معجزه‌اي هستند که قرار نيست از راه برسد. استقلال شفر بايد قدم به قدم ساخته شود. مرحله به مرحله. روز به روز. با کار سخت و سوت‌هاي بلند.