محمود شهرياري، مجري با سابقه تلويزيون که در هفته‌هاي گذشته به دليل تراشيدن ريش‌هايش در اعتراض به اختلاس هاحاشيه ساز شده بود، به انتقاد از بازيگراني مي‌پردازد که به حيطه اجرا ورود مي‌کند. او معتقد است در اغلب موارد بازيگراني که به سمت اجرا آمدند جذابيتشان را براي کارگردانان از دست دادند و در کار بازيگري‌شان خلل‌هايي وارد مي‌شود. او همچنين با انتقاد از مديران تلويزيون مي‌گويد که ناراحت کننده است که صداوسيما با هزاران کارمند از شبکه‌اي که 20 کارمند دارد، کپي برداري مي‌کند.

محمود شهرياري درباره حضور بازيگران مشهور در برنامه‌هاي تلويزيوني به عنوان مجري به سايت هنر نويس مي‌گويد: چهره هاي مورد علاقه مردم ممکن است جذابيت برنامه را بالا ببرند اما نه به عنوان کسي که دارد برنامه را اجرا مي کند. اين اتفاق اول از همه به ضرر بازيگراني است که به سمت اجرا آمده اند چون اجرا با بازيگري دو مقوله کاملاً متفاوت است و وقتي بازيگر در نقش مجري ظاهر مي شود، مردم حس مي کنند آن شخص در حال ايفاي نقش است و در درازمدت به صداقت کلام او شک مي کنند که همه اينها به ضرر بازيگران است چون بدترين ضربه به آنها اين است که جذابيت شان را براي کارگردان ها از دست مي دهند و تجربه ثابت کرده به غير از چند مورد محدود، ساير بازيگراني که به سمت اجرا آمده اند در کار بازيگري شان خلل به وجود آمده است.

او همچنين با نام بردن از بازيگران معتبري که هيچ وقت کار اجرا را بر عهده نگرفتند، ادامه داد: با اينکه الان به گفته خود بازيگران کار براي شان در سينما و تلويزيون کم شده، اما اين هم دليل نمي شود آنها به سمت اجرا بيايند. بايد به اين موضوع توجه کرد که چرا هيچ وقت کساني مثل علي نصيريان، پرويز پرستويي يا رضا کيانيان پيشنهاد اجرا را نمي پذيرند، چون آنها به اهميت کار خودشان در بازيگري پي برده اند.

شهرياري درباره تجربيات ناموفق مجرياني که به سمت بازيگري روي آوردند، گفت: نمونه هاي انگشت شمار داريم.اما در همين ماجراي برعکس کسي را داشتيم که از اجرا به سمت بازيگري رفت و در سريال يوسف پيامبر(ع) بازي کرد و بعد به سمت موسيقي رفت و دوباره به اجرا بازگشت، اما نه مجري کاملي شد، نه خواننده موجهي شد و نه بازيگر قابل. مردم هم در اين ميان معطل مي مانند که فلان فرد را بايد در کدام نقشش بپذيرند. اين را نه از روي تعصبم به بازيگري بلکه از روي دلسوزي درباره دوستان بازيگر مي گويم.

اين مجري با سابقه در پاسخ به اين پرسش که چرا برنامه «خندوانه» با بهره گرفتن از رامبد جوان به عنوان مجري که سابقه بازيگري داشته به موفقيت دست يافته، گفت: به نظر من بايد «خندوانه» را به نوعي جزو استثنائات قرار دهيم چون در «خندوانه» بازيگري بيشتر چيره است تا اجرا. رامبد جوان هم اول کارگردان و بازيگر «خندوانه» است. اين برنامه واقعاً به دليل همه ويژگي ها و المان هايي که دارد نمي تواند در کنار ساير برنامه هاي تلويزيون طبقه بندي شود. حتي بخش استندآپ کمدي هم در اين برنامه به نوعي بازيگري است. بنابراين موفقيت هاي «خندوانه» ربطي به اجرا ندارد و بيشتر به سمت دسته بندي بازيگري مي رود.

او همچنين درباره اجراي مهران مديري در برنامه «دورهمي» هم گفت: مهران مديري در تمام طول برنامه دارد بازي مي کند. از آنجايي که «قيمت» در مقابل او با لحني خاص مي گويد «مديري» تا جايي که در مقابل مهمانان مي نشيند، همه از پيش توسط نويسنده نوشته شده است. حتي اگر به صورت بداهه هم حرفي زده مي شود، بازيگري اش بر اجرا غالب است. اما اين را بايد مورد توجه قرار داد که با يکي دو برنامه نمي شود کل تلويزيون را ارزيابي کرد و گفت به دليل موفقيت اين دو برنامه پس بازيگران توانايي اداره برنامه را دارند. تلويزيوني را که الان 24 ساعته است و در نزديک به 30 شبکه برنامه دارد، بايد در سطح کلان تر مورد بررسي قرار داد.

اين مجري در پايان به مديران صداوسيما هم طعنه مي‌زند و مي‌گويد: معضل ديگري هم که تلويزيون با آن روبه رو شده، کپي برداري از روي شبکه هاي ماهواره اي است. تلويزيون ايران بالغ بر 60 سال قدمت دارد و هزاران کارمند، اما از روي دست تلويزيوني که 20 کارمند دارد، شوي استعداديابي کپي مي کند. من واقعاً غصه مي خورم، وقتي در برنامه تلويزيون حتي جملاتي را مي شنوم که عيناً در برنامه هاي ماهواره اي گفته مي شود.