عصر ايران:در اجلاس سران کشورهاي ايران، روسيه و آذربايجان که در تهران برگزار شده تصوير پشت سر سه رئيس جمهوري يا طرح پس زمينه از چند نظر جالب و درخور درنگ است:

نخست به اين دليل که در طرح بزرگ پشت سر سه رئيس جمهوري تصاوير نمادين يا شماتيکي از کاخ کرملين در مسکو، برج آزادي در تهران و مرکز فرهنگي حيدر علي اف در باکو ديده مي شود.

وقتي شهري ميزبان است از تصوير يا طرح همان شهر استفاده مي شود. نه ميزبان و ميهمان با هم...چون ايران ميزبان است برج آزادي وسط است و حسن روحاني رئيس جمهوري ايران هم وسط و زير آن نشسته و«ولاديمير پوتين» و «الهام علي اف» در دو طرف. اما آن دو، جا به جا نشسته اند! علي اف زير کاخ کرملين و پوتين زير تصويري از سازه اي در آذربايجان.

دوم: برج آزادي نماد تهران است نه کل ايران و تازه در ده سال اخير برسر اينکه برج آزادي را نماد تهران بدانيم يا برج ميلاد را بحث هاي بي فرجامي درگرفته اما چه آزادي و چه ميلاد نماد تهران اند نه نماد قدرت سياسي. باز اگر تنها آزادي بود از شهر ميزبان حکايت مي کرد اما کنار دو نماد ديگر نشسته است.

سوم: برج ميلاد در واقع يک برج مخابراتي است و شبيه آن با ارتفاع مشابه ( از 450 تا 550 متر) در تورنتوي کانادا ( برج سي ان)، کوآلالامپور مالزي و برج راديو تلويزيوني تيانجين در چين وجود دارد و نمي توان از آن به عنوان نماد اختصاصي ايران در اجلاسي در اين سطح استفاده کرد خاصه اينکه شبيه همين در مسکو به نام برج «اوستا نکينو» وجود دارد. شباهت برج هاي مخابراتي به هم به دليل کلاهک يا تاج آنها و آنتني است که روي آن نصب مي شود. با اين همه چه برج ميلاد و چه برج آزادي نمادهاي تهران هستند نه کل ايران و قدرت سياسي و حکومت را هم يادآوري نمي کنند.

چهارم: هر چند نماد يک شهر مي تواند نماد يک کشور هم باشد اما همه جا اينطور نيست. کاخ کرملين با قدمت 500 ساله و مجموعه اي از کاخ ها و کليساها هم نماد مسکوست و هم نماد روسيه.

نماد شهرباکو اما برج هاي شعله است. سه ساختمان که به شکل شعله هاي آتش طراحي شده اند و از پيشينه تعلق فرهنگي اين سرزمين (اِران) به ايران و احترام به نور (روزها در قالب خورشيد يا مهر و شب ها به صورت آتش) حکايت مي کند.

با اين نگاه برج آزادي هر قدر هم نماد تهران و بر برج ميلاد ارجح باشد به عنوان نماد ايران شناخته نمي شود يا رنگ سياسي ندارد. کسي چه مي داند؛ شايد اگر اين اجلاس در زماني غير از آبان ماه برگزار مي شد طرح تخت جمشيد را مي گذاشتند نه برج آزادي را. منتها اگر دو سه روز پس از حاشيه هاي روز منسوب به کورش در هفتم آبان رئيس جمهوري در تصويري با پاسارگاد يا تخت جمشيد مشاهده مي شد حرف هاي بسيار درمي گرفت و درنهايت شايد به اين نتيجه رسيدند که با برج آزادي کار را تمام کنند و خيرش را ببينند...