علي‌اكبر طاهري در مجموع مدير خوبي بود كه توانست بعد از سال‌ها پرسپوليس را به ساحل آرامش برساند و روي همين حساب از اغلب هواداران نمره قبولي گرفته است. ناديده گرفتن خدمات او به پرسپوليس هم طبعاً منصفانه نيست، اما اين باشگاه همين حالا با تمام وجود گرفتار بحراني است كه از صفر تا 100 آن در دوران مديريت خود آقاي طاهري ايجاد شد. ماجراي شكايت باشگاه ريزه‌اسپور تركيه از پرسپوليس و مهدي طارمي كه به محروميت همزمان باشگاه و بازيكن ايراني انجاميد، در حال حاضر بزرگترين مشكل پيش روي پرسپوليس است. نطفه اين دردسر در دوران مديريت خود طاهري بسته شد و حالا عجيب است كه او به همين راحتي پروژه عبور از اين بحران را رها مي‌كند و مي‌رود. در حال حاضر بايد روشن شود تكليف شكايت باشگاه به دادگاه عالي ورزش چه مي‌شود و آيا اميدي براي بازگشايي پنجره‌هاي نقل‌وانتقالاتي سرخپوشان وجود دارد يا نه؟ به علاوه هواداران بايد بدانند جريمه نقدي تقريبا 800هزار يورويي مهدي طارمي به چه شكل و با چه نسبتي از مشاركت تأمين خواهد شد.

مسلماً اگر طاهري الان باشگاه را رها كند و برود، دست مديران بعدي باز خواهد بود كه هر نتيجه فاجعه‌باري در اين پرونده را به او و همكارانش ارتباط بدهند و پاي خودشان را از غائله كنار بكشند. در اين شرايط بايد پرسيد پس فرق طاهري با يكي مثل رويانيان چيست؟ اگر سردار موقع رفتن از پرسپوليس «كابوس ژوزه» را براي اين تيم به ارث گذاشت، حداقل كل آن پرونده فقط يك بدهي مالي به شمار مي‌آمد و تيم از جذب بازيكن محروم نبود، اما حالا طاهري در حالي مديريت باشگاه را رها مي‌كند كه با شرايط فعلي قطعا كار براي گروه بعدي بسيار سخت خواهد بود.