امروز 25 آبان ماه اولین روز از هفته کتاب و کتابخوانی است. به همین مناسبت پایگاه اطلاع رسانی هنرنویس گفتگویی با فرزاد حسنی مجری نام آشنای تلویزیون انجام داده است که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید:

آقای حسنی اولین کتابی که خوانده اید یادتان می آید؟ چند سال تان بود؟

زمانی که هنوز سواد نداشتم، مادرم برایم کتاب می خواند. مادرم مثل همه مامان ها خیلی اصرار داشت بچه ها خواب بعد از ظهر داشته باشند و کتاب قصه می خواند تا بخوابیم. یادم هست «تام انگشتی» جزو اولین کتاب هایی بود که برایمان خواند. البته بیشتر وقت ها «کیهان بچه ها» می خواند که سه شنبه ها آن را می خریدیم. جالب اینکه من و برادرم فرهاد که فقط یک سال و هشت ماه با هم اختلاف سن داریم، هر کدام یک کیهان بچه ها برای خودمان می خریدیم. در واقع، اولین ارتباط ما با مکتوبات به وسیله مادرم برقرار شد. بعدها که خودم شروع به خرید کتاب و مطالعه کردم، کتاب های انتشارات امیرکبیر را می گرفتم. آن موقع هنوز فروشگاه های «کوروش» بود که اسم شان شده بود «قدس». من از آنجا کتاب می خریدم.

اولین کتاب هایی که خودتان خریدید و خواندید چه بود؟

«اولیور تویست» جزو اولین کتاب هایی است که خوانده ام و هنوز آن را دوست دارم. من هر 5-4 سال یک بار، اولیور تویست چارلز دیکنز را با ترجمه های مختلف می خوانم. فکر نمی کنم ترجمه ای از این کتاب باشد که نخوانده باشم. البته کتاب های با حجم کمتر هم خواندم اما رمان درست حسابی و گردن کلفتشان، اولیور تویست بود.

دیگر چه کتاب هایی را به یاد می آورید؟

یادم هست آن زمان کتاب هایی منترمی شد که هنوز هم گاهی وقتی می خواهند با من شوخی کنند، از آنها یاد می کنند؛ مثل «حسنی و سیب زمینی های پخته»! آقای بهمن عبدی، کاریکاتوریست معروف که بعدها با آقای جواد علیزاده در مجله طنز و کاریکاتور همراهی داشت، این کتاب ها را تصویر می کرد. این کتاب ها را هم می خریدم ولی کلا از اول عاشق کتاب های بزرگ ترها بودم. گایه کتاب ها و رمان هایی می گرفتم که مامان می گفت نباید بخوانی اما چندان به رده سنی در مطالعه اعتقاد نداشتم.

این همه کتاب را چطور تهیه می کردید؟ با پول توجیبی؟

یکی از کارهایی که برای به دست آوردن کتاب می کردم، این بود که از پدر می خواستم به عنوان جایزه شاگرد اولی، برایم کتاب و نوار قصه بگیرد. یا اینکه مثلا وقتی شهربازی می رفتیم، به پدر می گفتم پولی را که می خواهید بدهید مثلا قطار تونل وحشت یا سایر وسایل بازی را سوار شوم، بدهید به خودم تا کتاب بخرم. آن موقع کنار در ورودی شهربازی، یک کتابفروشی بود که با پولی که از پدر می گرفتم، از آنجا کتاب می خریدم.

الان چه نوع کتاب هایی می خوانید؟

همه چیز... (با خنده). من به مسائل اقتصادی چندان علاقه ای ندارم بنابراین مثلا کتاب های خیلی ویژه و تخصصی در زمینه اقتصاد نمی خوانم ولی به مسائل روز علاقه مندم. کتاب های مذهبی و تاریخی خیلی خوب می خوانم و دوست دارم؛ مخصوصا تاریخ معاصر و انقلاب . کتاب های تحقیقاتی در زمینه های مختلف، رمان یا داستان هم می خوانم و ادبیات... ادبیات را که دیگر خیلی عجیب و غریب دوست دارم. مثلا گلستان سعدی را در نظر بگیرید؛ واقعا آدمی که می خواهد حال خوبی داشته باشد، لازم است هفته ای یک باب از آن را بخواند. نمی شود آن را کنار گذاشت. باید آثار تحقیقی که در زمینه دیوان حافظ و آثار سعدی هست، خواند؛ مثلا از استاد خرمشاهی یا آقای پزشک زاد در زمینه طنز و سعدی. حوزه طنز برایم خیلی مهم است. به جرات می توان بگویم اثری در زمینه طنز، چه به شکل داستان کوتاه، رمان یا به شکل کار تحقیقی نیست که منتشر شده باشد و من نخوانده باشم.

کتاب ها را در کتابخانه تان بر چه اساسی می چینید؟

کتاب های سینمایی، کتاب های تئاتر، نمایشنامه و فیلمنامه، کتاب های ادبی، مذهبی، رمان و کتاب های تاریخی جزو رده های اول علایق من است. قسمتی از کتابخانه را به کتاب های مذهبی اختصاص دادم و چند ردیف کتاب های سینمایی دارم. کتاب های فرهنگ عامه زیاد دارم؛ ضرب المثل ها و... همچنین فیلمنامه. نمایشنامه و کتاب هایی در حوزه تخصصی سینما و تئاتر و ادبیات همه شان منظم و قابل تفکیک هستند.

فکر می کنید چند جلد کتاب داشته باشید؟

نمی دانم. زیاد است. هم در خانه خودم کتاب خانه دارم هم خانه مادرم. در خانه مادرم یک اتاق کامل در اشغال من است و در خانه خودم هم که یک اتاق مخصوص این کار دارم. مجله های زیادی هم دارم چون خیلی مجله باز بوده ام. مجله ها و تعدادی از کتاب ها را در محل های مختلف؛ یعنی هر جا که جا باشد، گذاشته ام.

با توجه به اینکه الان دسترسی به فضای مجازی آسان و باب شده، باز هم مجله می خرید؟

هنوز تعدادی از مجله ها را می خرم چون در فضای مجازی خیلی از مقاله ها و مطالب مجله ها وجود ندارد. این اشتباه است که مردم فکر می کنند دیگر احتیاجی به خرید کتاب و مجله نیست. مثلا مطالب مجله «فیلم» یا «دنیای تصویر» را نمی توانید راحت در فضای مجازی جست و جو و پیدا کنید. بسیاری از نقدهعا ومطالب خوب در همان مجله ها محبوس اند تا زمانی که شما بخرید و مطالعه شان کنید. البته با وجود فضای مجازی و اینترنت، تداوم و انتشار یک مجله خوب سخت شده است اما من کم و بیش هنوز هم روزنامه و مجله می خرم.

سبک کتاب خواندن تان چطور است؟ بیشتر چه زمانی کتاب می خوانید؟

کار من بازی، اجرا، کارگردانی و ترانه گفتن است. خواندن متن و فیلمنامه خودش مطالعه است. برای رادیو کارگردانی می کنم، متن ها را تنظیم و تصحیح می کنم و ترانه می گویم. همه اینها با خواندن و مطالعه انجام می شود. مطالعه واقعا بخش مهمی از زندگی ام است؛ مثلا ممکن است در فرصتی از ساعت 2 تا 6-5 بعد از ظهر مطالعه کنم. قبل از خواب هم مجله می خوانم؛ بلد شدنم از خواب و خوابیدنم در شب با مجله است. اصلا اگر مجله بخرم و بدون نگاه کردن و مرور آن به رختخواب بروم، خوابم نمی برد.

تا به حال شده کتابی بخرید و آنقدر دوستش داشته باشید که یک شبه همه آن را بخوانید؟

خیلی شده. مخصوصاً دوره نوجوانی ام که به خواندن رمان های عامه پسند می گذشت. یادم می آید کارهای آقای ر. اعتمادی، مرحوم خانم فهیمه رحیمی و فریدون ادیب یغمایی را باید یک نفس می خواندم.

تا به حال شده کتابی که خودتان دارید، به شما هدیه دهند؟ کتاب قبلی را چه کار می کنید؟

راستش را بگویم دلم نمی آید هدیه دهم. دوست دارم کتاب را داشته باشم. چیز عجیبی به شما بگویم؛ یکی از علایقم در دوران نوجوانی و کودکی این بوده که کتاب یا مجله را باز کنم، صورتم را روی آن بگذارم و بخوابم.

هنوز هم این کار را انجام می دهید؟

بله، بو کردن کتاب؛ بوی جوهر و بوی کاغذ به من آرامش می دهد. بارها و بارها در دهه 60 که می شود گفت دوران نوجوانی ام بوده، سرم را روی «اطلاعات هفتگی» و «مجله جوانان امروز» گذاشته ام و خوابیده ام. بارها و بارها روی صفحه های پاورقی ها، مشاوره خانواده و صفحات مقاله های تحقیقی خوابم برده، مخصوصا انتخاب کرده ام که صورتم را روی مطالب بگذارم و بخوابم.

الان کتابی دارید که نخوانده باشید؟

خیلی زیاد. یادم هست بچه که بودم، مادرم می گفت همه کتاب هایت را خوانده ای و یکی دیگر می خرید ولی قشنگ تر این است که آدم چند کتاب نخوانده داشته باشد و فراخور احوالش یکی را برای مطالعه انتخاب کند. من آدمی هستم که چهار کتاب با هم انتخاب می کنم. خیلی هم جذاب است.