روزي که رئيس جديد فيفا بر مسند قدرت نشست صحبت از افزايش تيم هاي حاضر در جام هاي جهاني آينده کرد.

بسياري با اين ايده مخالف بودند و اعلام کردند که اين وعده رئيس فيفا براي جلب توجه سر مايه گذاران در جام جهاني افزايش برد تبليغاتي محصولات اين اسپانسرهاست.

عده اي ديگر هم معتقد بودند که جام جهاني فرصتي براي تيم ها ميسر مي سازد که تک ستارگان مشهور فوتبال که در تيم هاي نه چندان مشهور ملي عضو هستند هم بتوانند در جام جهاني باشند و هيچگاه جام جهاني حسرت عدم حضور مرداني چون «جرج بست» و «رايان گيگز» و «ژرژوا» ... را نخواهد خورد و جام جهاني چون نامش بايد متعلق به همه جهان باشد . اين درگيري ها ادامه داشت تا سر انجام قرار شد جام جهاني 2026 با حضور 40 تيم برگزار شوداما اعتراض ها همچنان باقي بود.

اخيراً يکي از طرفداران فوتبال ايتاليا در فضاي مجازي اعلام کرد که جام جهاني بدون هلند و ايتاليا و با حضور تيم هايي چون پاناما و ايسلند و مصر و ايران ارزش يک جام جهاني را ندارد! اين سخنان يک اظهار نظر کاملاً عجيب است چون جام جهاني براي کل جهان و با توجه به عبور از کنکور انتخابي در هر منطقه جهان است اما در اين بين يک واقعيت را بايد در وراي حذف تيم هايي چون ايتاليا و هلند و ايالات متحده آمريکا و شيلي وساحل عاج و کامرون ديد. اين تيم ها خاطرات زيادي را در جام هاي جهاني ساخته اند. ايتاليايي ها چهار بار جام را برده اند و دو بار نايب قهرمان و يک عنوان سومي و يک عنوان چهارمي دارند و يا هلندي ها سه بار به فينال رفتند و يک بار سوم و يک بار چهارم شدند آمريکايي ها يک بار در جام جهاني 1930 به مقام سومي اين جام رسيده اند وقصه هاي کامرون در جام جهاني 1990 و ساحل عاج 2002 را کسي از ياد نمي برد اما آنها در اين جام جهاني نيستند و حال شايد خيلي از طرفداران اين تيم ها امروز معتقد باشند پيشنهاد اينفانتينو تنها نمي تواند به نفع تيم هاي کوچک باشد و شايد اگر سهميه ها افزايش پيدا کند ديگر جام هاي جهاني با حسرت حضور نام هاي بزرگش کمتر مواجه شود .