«علی» در مراسم ازدواجش به سبک یک رسم قدیمی، اقدام به تیراندازی و شلیک هوایی برای ایجاد شادی می کند، غافل از اینکه یک لحظه غفلت و عدم آشنایی با سلاح، او را در همان روز ازدواج راهی زندان می کند.

همه پدرها آرزوی دیدن فرزند خود در لباس دامادی را دارند، لحظاتی که گویا یک عمر منتظر آن بودند، مصداق این لحظات شادی را می توان در بدو ورود داماد به مراسم عروسی دید، لحظه ای که به رسم یک آیین قدیمی پدر و بستگان داماد شادی خود را با شلیک هوایی یا تیراندازی نشان می دهند، شلیکی که در کسری از ثانیه جشن را به عزا تبدیل می کند.

نمونه این لحظه را می توان در پرونده پیرمرد نیمه شنوا دید که در عروسی پسرش اقدام به تیراندازی هوایی برای ایجاد شادی می کند اما به دلیل دیه ناشی از ضرب و جرح غیرعمدی بر اثر تیراندازی در عروسی روانه زندان شده است.

در پرونده دیگر که مربوط به ایام نوروز سال ۹۴ است در حالی که بچه‌ها مشغول بازی بچگانه خود در کوچه بودند ناگهان «زهرا» دختر بچه چهار ساله به زمین می‌افتد، با صدای جیغ و فریاد کودکان همبازی او، مادرش سراسیمه به کوچه دویده و دم در منزل دختر بچه خود را غرق به خون می بیند که از ناحیه سر آسیب دیده و به شدت دچار خون ریزی شده است. پدر و مادر کودک که احساس می‌کنند کودکشان با سر به زمین خورده است یا کسی به سر او ضربه زده است پس از اعزام به بیمارستان و جراحی جمجه کودک می‌فهمند که فرزندشان بر اثر اصابت گلوله مجروح شده است. با تحقیقات پلیس آگاهی مشخص می شود که در چند کوچه آن طرف تر، عروسی در جریان بوده و در جریان مراسم عروسی تیراندازی با اسحله صورت گرفته است با بررسی گلوله مشخص می‌شود این گلوله از تفنگ برنو که متعلق به پدر ۷۰ ساله آقاداماد بوده در جریان برگزاری سنت خاص، به ‌صورت هوایی شلیک شده است و در رگبار گلوله‎‌هایی که رها شده بود متأسفانه یکی از گلوله‌ها به نحوی که دقیقاً معلوم نیست چگونه و چه زمانی رها شده به دختر بچه چهارساله‌ای اصابت کرده است. حالا زهرای کوچک دچار ضایعه مغزی شده، هوشیاری خود را از دست داده و یک سمت بدن وی بی‌حس است چرا که در جریان آیین ازدواج، چند انسان بی‌ملاحظه یک شادی نابهنجار را انتخاب کرده‌اند.

در پرونده دیگر که مربوط به جوانی ۳۰ساله و ساکن یکی از روستاهای نورآباد است که حین شادی در مراسم عروسی پسر دایی اش با اسلحه کلاشینکف اقدام به تیراندازی برای ایجاد شادی در مهمانی می کند که متأسفانه به دلیل نا آشنایی و عدم کنترل اسلحه، نوک اسلحه به سمت پایین آمده و گلوله به شکم یکی از مهمانان جشن عروسی برخورد می کند و حالا این جوان به علت عدم توانایی پرداخت دیه به مبلغ ۱۸۷ میلیون تومان از تاریخ 16آبان سال94 در زندان است.

پرونده دیگر مربوط به پیرمردی ۶۰ساله و ساکن شهر خرم آباد است که دارای یک قبضه سلاح برنو بوده و در جشن عروسی پسرش اسلحه را برای تیراندازی بیرون آورده و توسط چند نفر از اقوام با آن شلیک هوایی شده است یکی از تیرها دو کوچه آن طرف تر به سر دختر بچه پنج ساله ای برخورد کرده که در کوچه مشغول بازی بوده است و چون این فرد صاحب اسلحه بوده و از طرفی هم میزبان عروسی بوده به جرم بروز حادثه منجر به صدمه غیر عمدی به مبلغ ۱۴۰ میلیون تومان می شود و از تاریخ 7آبان سال جاری روانه زندان شده است.

در یکی دیگر از پرونده ها علی ساکن یکی از روستاهای بسیار دورافتاده شهرستان پلدختر که چندین سال پیش در حین عروسی خودش اسلحه کلاشینکف را از شیشه خودرو بیرون آورده و اقدام به تیراندازی می کند همزمان تعدادی از مدعوین سوار بر خودرو از کنار ماشین ایشان رد می شدند اسلحه وی روی حالت خودکار بوده و کنترل اسلحه از دستش خارج می شود و منجر به فوت یک پسر بچه هفت ساله و زخمی شدن یک خانم می شود داماد مذکور که از لحاظ مالی در شرایط بسیار بدی به سر می برد به علت عدم توانایی مالی در پرداخت دیه به مبلغ ۲۸۰ میلیون تومان از تاریخ مرداد ماه ۱۳۹۴ تابه حال در زندان به سر می برد.

یکی دیگر از پرونده ها مربوط به جوانی ۲۶ساله و متأهل ساکن یکی از روستاهای اطراف شهر خرم آباد است که در مراسم عروسی پسرعموی خود در روستا با تیراندازی با اسلحه جنگی کلاشینکف در میان جمعیت و شلوغی اقدام به ایجاد شادی می کند اما از آنجایی که اسلحه روی حالت رگبار بوده کنترل اسلحه از دستش خارج می شود و منجر به فوت یک زن که مادر سه بچه بود، نقص عضو و قطع انگشتان دست یک پسر ده ساله و صدمه بدنی به یک نفر دیگر می شود و این جوان مدت یکسال است که در زندان به سر می برد.

رسمی غلط که نیاز به اصلاح دارد

مردم دامنه رشته کوه زاگرس به ویژه ساکنان بخش‌هایی از استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، لرستان فارس و کرمان از دیر باز به دلیل شرایط خاص محیطی با اسلحه‌های شکاری و بعضاً جنگی، قرابتی چند ده ساله دارند و بالطبع آیین‌های مردمان این جغرافیا نظیر نوروز و حتی مراسم عروسی بی‌ ارتباط با حضور نمادین این وسیله اغلب دردسرساز، برگزار نشده و همچنان نمی‌شود.

حال اینکه سنت حسنه‌ ازدواج نه فقط در شرع ما بلکه در عرف ایرانیان همواره اهمیت فراوانی دارد و حتی در برگزاری آن بر انجام آیین‌های معنوی خاصی تأکید شده است. امری که متأسفانه در شرایط روز جامعه ما لااقل در مناطقی از کشورمان چندان به گوش نرسیده و بدان عمل نمی‌شود. هنوز هم برخی از روستاها، خرده فرهنگ‌هایی باقیمانده از ایامی دور با قوت خود برگزار شده و از قضا سینه به سینه از والدین و بزرگ ترها به نسل بعدی منتقل می‌شود که رسم تیراندازی در جشن عروسی یکی از این مراسم هاست که متأسفانه قربانی های زیادی را هم تاکنون به همراه داشته است. امری که ریشه در برخی فرهنگ ها و مراسماتی دارد که باید اصلاح شود.

به طوری که هنوز پرونده هایی از این جنس وجود دارد، حال اینکه با عنایت به موضوع قوم و خویشی در بیشتر این مطالبات دیه، طرفین دعاوی با وساطت ریش‌سفیدان قبایل در بسیاری از موارد، از دادخواست خود صرف نظر کرده یا اختلاف آنها منتهی به مصالحه می شود و موضوع دیه دیگر از طریق دادگاه پیگیری نمی‌شود در غیر این صورت آمارها بیش از این پرونده‌هایی است که امروز روند رسیدگی آنها به ستاد دیه محول شده است.

به راه انداختن کاروان‌های ویژه بدرقه عروس و دست بر روی ماشه یک اسلحه جنگی گذاشتن اگرچه برای افراد جمع معدودی از هموطنان ما ممکن است نشاط آفرین باشد اما این هیجانات ناهنجار همواره به دور از فرهنگ اسلامی و ایرانی ماست و در بیشتر موارد سلب آسایش جمعی را به همراه دارد.