عصر ایران: اول: حضور مردان در کنار ورزشکاران زن در اکثر کشورهای جهان بدون ایراد است. بسیاری از کشورهای جهان برای ورزشکاران زن خود از مربی مرد استفاده می‌کنند. در کشور ما اما حضور مردان با هر عنوانی در ورزشگاه‌هایی که زنان در آن در حال ورزش هستند ممنوع است. با توجه به این مسئله نمی‌دانم چه اصراری به برگزاری مسابقات زنان آن هم در سطح جهانی داریم. وقتی نمی‌توانیم بین قوانین خود و دیگر کشورها هماهنگی ایجاد کنیم بهتر است مسابقات زنان را در ایران برگزار نکنیم تا دچار تصمیمات مسخره نشویم.

دوم: آیا با یک روسری تمام مشکلات قانونی و شرعی حل می‌شود؟ الان مربی مرد تایلندی با یک روسری به تمام شرکت کنندگان محرم شد؟ یعنی می‌شود زین پس مردان ایرانی هم با سرکردن یک روسری در مسابقات زنان حضور پیدا کنند؟ یا از آن سو زنان می‌توانند با برداشتن روسری در ورزشگاه به تماشای فوتبال مردان بنشینند؟

سوم: اگر این تصمیم ما بر اساس قانون و شرع است که مرد تایلندی نباید اجازه حضور در مسابقات را پیدا می‌کرد. مرد در هر حالتی مرد است چه با روسری چه بی روسری. الان در این مسابقات قانون رسمی کشور زیر پا گذاشته شده است.

چهارم: این تصمیم نشان می‌دهد در ایران چقدر راحت می‌شود قانون را دور زد. مسئولان مسابقات ناگهان یک مرد را در سالن مشاهده کردند. احتمالاً فریادی زدند و جلوی حضور او را گرفتند. بعد با خود فکر کردند چه کنیم؟ به نظر خود به راه حل مناسبی رسیدند. روسری سرش می‌کنیم. احسنتی به یکدیگر گفتند و فکر طلایی خود را عملیاتی کردند.

واقعاً اگر این خبر در جهان پخش شود، جهانیان چه فکری درباره ایران می‌کنند؟ در ایران مردها هم باید حجاب داشته باشند.