نصف جهان: تصميم «کارلوس کي روش» براي استفاده از هافبک آن روزهاي نفت تهران، در اولين قدم‌ها با استقبال چنداني از سوي هواداران تيم ملي روبه رو نشد اما حالا بايد کي روش را حسابي تحسين کنيم.

درست مثل رامين رضاييان و مرتضي پورعلي‌گنجي، وحيد اميري نيز قبل از کشف شدن به دست هواداران فوتبال ايران، در فهرست کارلوس کي‌روش براي تيم ملي ديده شد. تنها چند سال از شروع دوران فوتبال اين بازيکن مي‌گذشت که سرمربي تيم ملي نمايش‌هاي او در نفت تهران را پسنديد و در تيمش، جايي براي وحيد در نظر گرفت. پيراهن شماره 13 تيم ملي به شکل غيرمنتظره‌اي به اميري سپرده شد و اين بازيکن در جام ملت‌هاي آسيا، به ترکيب فيکس تيم نيز راه پيدا کرد. تصميم کارلوس براي استفاده از هافبک آن روزهاي نفت تهران، در اولين قدم‌ها با استقبال چنداني از سوي هواداران تيم ملي روبه رو نشد. آنها ترجيح مي‌دادند نام‌هاي بزرگ‌تر و هيجان‌انگيزتري را در ترکيب تيم تماشا کنند اما دوندگي و تکنيک وحيد، اعتقاد کي‌روش به اين فوتباليست را به جاي «ريسک»، به «منطق» نزديک کرد. با وجود اين از دست دادن يک پنالتي سرنوشت‌ساز در کانبرا، دوباره هجمه‌هايي عليه اين بازيکن به راه انداخت.

چپ‌پاي ناکام مسابقه فراموش‌نشدني با عراق، حالا در نظرسنجي برنامه تلويزيوني 90 به عنوان بهترين چپ‌پاي ليگ فوتبال ايران معرفي شده. حالا پرسپوليسي‌ها، شيفته اصالت غيرمعمولي در بازي و رفتار او هستند و استقلالي‌ها هنوز خودشان را بابت از دست دادن شانس خريد اين بازيکن در تابستان نبخشيده‌اند. غيبت وحيد اميري در برخي بازي هاي پرسپوليس، اهميت فوق‌العاده او براي تيم «برانکو ايوانکوويچ»را آشکار کرد. با اين حال همه آنچه وحيد را تبديل به بهترين چپ ايران مي‌کند، به ساق‌هايش محدود نمي‌شود. او در ليگ برتر، شبيه هيچ بازيکن ديگري نيست. بدون آنکه ادا دربياورد، فوتبال بازي مي‌کند، تسليم جو غالب نمي‌شود و در عصر قيل‌و‌قال‌پرست‌ها، هنوز زلال مانده است. عادت نداريم نامش را در تيترهاي روزنامه‌هاي زرد تماشا کنيم. او چنان با همه وجود فوتبال بازي مي‌کند که انگار آن بيرون، دنياي ديگري وجود ندارد. که انگار هر بازي، آخرين بازي‌اش در زمين است و بعد از سوت پايان داور، ديگر شانس فوتبال بازي کردن نخواهد داشت.

وحيد به گفته خودش، بيرون از زمين فوتبال گاهي حتي ناي راه رفتن ندارد اما وقتي به زمين برمي‌گردد، براي ثانيه‌اي از سختکوشي و عرق‌ريختن دست نمي‌کشد. براي ايمان آوردن به اين ستاره، کافي است به شادي‌هاي پس از گلش نگاه کنيد. شادي‌هايي سرشار از شوق دست‌نخورده کودکانه به فوتبال، در چهره يک ستاره کارگر. حالا بايد بيش از هر زماني آينده نگري و کشف استعداد در وجود کارلوس کي روش را تحسين کرد.