کريستين بيل در هشت‌سالگي نخستين بار در تبليغ يک نرم‌کننده‌ي لباس بازي کرد. دو سال بعد در وست‌اند لندن با روآن اتکينسون (مستر بين) روي صحنه‌ي تئاتر بود. در دوازده سالگي در يک فيلم تلويزيوني ظاهر شد و سال بعد يک سريال و دو فيلم سينمايي داشت که فيلم دوم «امپراتوري خورشيد» (1987) به‌کارگرداني استيون اسپيلبرگ بود و نگاه منتقدان را متوجه استعدادي تازه در سينما کرد.

به گزارش آریا، توجه شديد رسانه‌ها به اين شهرت زودهنگام از حوصله‌ي يک نوجوان خارج بود و چيزي نمانده بود که بازيگري را رها کند؛ اما کِنِت برانا او را مجاب کرد در چهارده سالگي در «هنري پنجم» (1989) بازي کند. بازي دربرابر چارلتون هستون در فيلم تلويزيوني «جزيره‌ي گنج» تجربه‌اي بود که در شانزده سالگي کسب کرد.

تا 25سالگي در 11 فيلم سينمايي، دو فيلم تلويزيوني و يک سريال ديگر بازي کرد. در اين زمان بود که بازي در نقش اصلي فيلم «رواني امريکايي» (2000) که نقش يک قاتل زنجيره‌اي داستاني به‌نام «پاتريک بيتمن» بود به او پيشنهاد شد، اما اندکي بعد او را کنار گذاشتند تا نقش را به لئوناردو دي‌کاپريو بدهند.

بخت با بيل يار بود که دي‌کاپريو اين پروژه را رها کرد تا در «ساحل» (2000) دني بويل بازي کند و دوباره نقش را به بيل دادند. بازي درخشان بيل را حتي منتقداني که فيلم را کوبيدند، تحسين کردند. بعد از بازي در پنج فيلم ديگر به 30سالگي رسيد تا يکي از دشوارترين نقش‌هايش را در فيلم «ماشين‌کار» (2004) ثبت کند، نقشي که برايش بيش از 28 کيلوگرم وزن کم کرد.

بلافاصله بعد از اين فيلم توانست نقش ماندگار «بتمن» را در سه‌گانه‌ي کريستوفر نولان به‌دست آورد و اين به‌معناي آن بود که نه‌تنها بايد کيلوهاي ازدست‌رفته را برگرداند، بلکه بايد به اندام ورزيده‌ي «بتمن» مي‌رسيد؛ کاري که فقط شش ماه براي انجامش فرصت داشت و او اين کار را انجام داد و در عرض شش ماه وزنش را از کمتر از 60 کيلوگرم به حدود 105 کيلوگرم رساند و تا شروع فيلم‌برداري با وزن 86 کيلوگرم و اندامي ورزيده آماده‌ي جست‌وخيزهاي «شواليه‌ي تاريکي» بود.

در 31 سالگي، 34 سالگي و 38 سالگي در سه‌گانه‌ي «بتمن» نولان بازي کرد. در فاصله‌ي بازي در اين فيلم‌هاي پرفروش به حضورش در فيلم‌هاي مستقل و هنري ادامه داد و با کارگرداناني مثل ديويد آير، ترنس ماليک و ورنر هرتسوک همکاري کرد. در 32سالگي در فيلم «پرستيژ» (2006) همکاري ديگري را با کريستوفر نولان ثبت کرد.

در 33سالگي با راسل کرو در بازسازي وسترن «3:10 به يوما» (2007) هم‌بازي شد و در 35سالگي با جاني دپ در «دشمنان مردم» (2009). بيل 36ساله بود که نقشي را بازي کرد که او را به نخستين نامزدي و جايزه در اسکار و گلدن‌گلوب رساند؛ بازي در نقش «ديکي» در فيلم «مشت‌زن» که نه برد پيت و نه مت ديمن آن را نپذيرفته بودند.

بيل در 39سالگي و 41سالگي هم براي فيلم‌هاي «حقه‌بازي آمريکايي» و «رکود بزرگ» نامزد اسکار، گلدن‌گلوب و بفتا شد. او امروز 44ساله مي‌شود و بازي در 44 فيلم سينمايي را در کارنامه دارد. چهار فيلم برتر او را مرور مي‌کنيم:

مشت‌زن (The Fighter) (2010)

کريستين بيل در اين درام زندگي‌نامه‌اي و ورزشي به‌کارگرداني ديويد او. راسل، نقش «ديکي اکلاند» برادر ناتني «ميکي وارد» (با بازي مارک والبرگ) بوکسور امريکايي را بازي مي‌کند. «ديکي» که خودش قبلا بوکسور بوده و به کوکائين اعتياد پيدا کرده برادرش را تمرين مي‌دهد. بيل براي بازي در اين نقش بايد حدود 14 کيلوگرم وزن کم مي‌کرد که با سوابق او برايش کار دشواري نبود. او مدتي را با هم ديکي واقعي گذراند. فيلم نامزد هفت جايزه‌ي اسکار ازجمله بهترين فيلم و کارگرداني شد که فقط دو جايزه‌ي بهترين بازيگر مکمل مرد (بيل) و بازيگر مکمل زن (مليسا ليو) را به‌دست آورد و اولين فيلمي شد که بعد از «هانا و خواهرانش» در اسکار 1986 توانست هردوي اين جوايز را ببرد.

حقه‌بازي آمريکايي (American Hustle) (2013)

همکاري دوباره‌ي کريستين بيل با ديويد او. راسل در يک درام جنايي بود. داستان فيلم در اواخر دهه‌ي 1970 مي‌گذرد و کريستين بيل و ايمي آدامز نقش دو شياد را بازي مي‌کنند که گرفتار اف‌بي‌آي مي‌شوند و يک افسر پليس (با بازي بردلي کوپر) آن‌ها را وادار مي‌کند در يک عمليات مخفي براي به‌دام انداختن سياستمداران فاسد با آن‌ها همکاري کنند. در اين فيلم جنيفر لارنس نقش همسر غيرقابل پيش‌بيني کريستين بيل را بازي مي‌کند.

فيلم در ده رشته ازجمله بهترين فيلم، کارگرداني، فيلمنامه و چهار بازيگر مرد و زن اصلي و مکمل نامزد اسکار شد ولي به هيچ جايزه‌اي نرسيد تا يک ناکام بزرگ لقب بگيرد. بيل اين جايزه را به رقيب قدرتمندش، متيو مک‌کانهي بازيگر «باشگاه خريداران دالاس» واگذار کرد. بيل دو سال بعد هم براي فيلم «رکود بزرگ» نامزد اسکار بازيگري مکمل مرد شد که اين جايزه را هم به هم‌وطن کهنه‌کارش مارک رايلنس بازيگر «پل جاسوس‌ها» باخت.

بتمن آغاز مي‌کند (Batman Begins) (2005)

نخستين فيلم از سه‌گانه‌ي «شواليه‌ي تاريکي» کريستوفر نولان با بازي کريستين بيل در نقش «بروس وين» از زمان مرگ والدينش تا آغاز کارش به‌عنوان «بتمن» و مباره‌اش با رأس‌الغول در شهر گاتهام را به‌تصوير مي‌کشد. اين فيلم ابرقهرماني، اکشن، ماجراجويانه و مهيج، 374ميليون دلار در گيشه‌هاي جهاني فروش داشت. نولان درباره‌ي بازي بيل در اين فيلم گفته است: «او دقيقاً تعادلي را که ما بين تاريکي و نور دنبالش بوديم دارد.» منتقدان هم مثل کارگردان بازي بيل را در اين فيلم ستودند. اين فيلم که همچنين از بازي بازيگران مشهوري مثل مايکل کين، مورگان فريمن، ليام نيسون، کيتي هولمز و گري اولدمن بهره مي‌برد، تا به امروز در رتبه‌ي 117 برترين فيلم هاي تاريخ سينما قرار دارد.

شواليه‌ي تاريکي (The Dark Knight) (2008)

چهارمين فيلم برتر تاريخ سينما، دومين فيلم از سه‌گانه‌ي «شواليه‌ي تاريکي» نولان است. در اين فيلم هيث لجر، آرون اکهارت و مگي جيلنهال به بازيگران نامي فيلم اضافه شدند. در اين قسمت از داستان «بتمن» با افسر پليس «جيمز گوردون» (با بازي گري اولدمن) و دادستان «هاروي دنت» (با بازي اکهارت) متحد مي‌شود تا جرايم سازمان‌يافته در شهر گاتهام را از بين ببرند، اما سروکله‌ي جنايتکار جديدي به‌نام «جوکر» (با بازي لجر) پيدا مي‌شود. منتقدان اين فيلم را يکي از بهترين فيلم‌هاي دهه‌ي 2000 و نيز از بهترين‌هاي ژانر ابرقهرماني توصيف کردند.

«شواليه‌ي تاريکي» با فروشي بالغ بر يک‌ميليارد دلار پرفروش‌ترين فيلم سال شد. فيلم در هشت رشته نامزد اسکار شد که دو جايزه برد. يکي از اين دو جايزه به هيث لجر بازيگر مکمل مرد فيلم اعطا شد که شش ماه پيش از اکران فيلم درگذشت. سومين قسمت اين سه‌گانه با عنوان «شواليه‌ي تاريکي» برمي‌خيزد در سال 2012 اکران شد./ ياسين محمدي