نصف جهان: مرحله گروهی رقابت های لیگ قهرمانان آسیا 2018 از امروز (دوشنبه) بیست و سوم بهمن ماه آغاز می شود و 32 تیم حاضر در این مسابقات در قالب هشت گروه به مصاف هم می روند. ذوب آهن اصفهان به عنوان نماینده شهرمان در این رقابت ها حاضر است تا پرچم اصفهان در این تورنمنت معتبر همچون سایر ادوار برافراشته باشد.

در منطقه غرب آسیا و چهار گروهی که در آن قرار دارند، 16 تیم از کشورهای ایران، قطر، امارات، عربستان و ازبکستان با هم رقابت می کنند. در روزهای اخیر رسانه ها به بررسی شرایط تیم های حاضر در این تورنمنت در لیگ کشورشان انداختند و ما هم اشاره ای به این موضوع خواهیم داشت:

- از قطر آغاز می کنیم.نمایندگان کشور قطر در لیگ قهرمانان آسیا تیم های الدحیل، السد، الریان و الغرافه هستند. از بین این چهار تیم، سه تای آنها در رتبه های اول تا سوم لیگ ستارگان قطر قرار دارند و جنگ قهرمانی در فوتبال قطر فقط بین آنهاست. الدحیل که لیگ است، در گروه B با ذوب آهن همگروه شده و اصلی ترین شانس سرگروهی به حساب می آید. شاگردان بلماضی با وضعیتی ایده آل وارد رقابت های آسیایی می شوند. آنها با زدن 54 گل در 15 بازی نشان داده اند که خط حمله ویرانگری دارند.پس از الدحیل، تیم فوتبال السد در رده دوم لیگ ستارگان جای گرفته و دومین مدعی قهرمانی قطر است. السد با ژاوی هرناندز و مرتضی پورعلی گنجی و بازیکنان توانمند دیگری مثل اکرم عفیف و حسن هایدوس، با پرسپولیس ایران رقابت جذابی را برای صعود از گروه C لیگ قهرمانان خواهد داشت. یکی از نکات مهم در تیم السد ثبات کلی بازیکنانش است که تعدادی از آنها چند سال است با هم بازی می کنند و این یک پوئن مثبت برای شاگردان فریرای پرتغالی است.

سومین تیم آسیایی قطر در سال 2018 الریان است. الریان همیشه برای ایرانی ها خطرناک بوده و همچنین یکی از تیم های مهم قطر به شمار می رود. رودریگو تاباتا، سباستین سوریا و حمدا... عبدالرزاق مهمترین ستاره های الریان هستند که در فصل جاری لیگ قطر بیش از 30 گل به ثمر رسانده اند. استقلال ایران تیمی است که در فصل پیش روی لیگ قهرمانان با این تیم قطری همگروه است.

تنها تیم آسیایی فوتبال قطر که جایی در بین مدعیان قهرمانی لیگ این کشور ندارد، الغرافه است. زردپوشان شهر دوحه تا به اینجای فصل فاصله قابل توجهی با سه تیم صدر جدول دارند. البته عمده دلیل جایگاه فعلی این تیم مربوط به عملکرد نه چندان خوبش در نیم فصل اول مربوط است. در ژانویه 2018 الغرافه ابتدا با بولنت، مربی ترکیه ای قرارداد بست و سپس وسلی اسنایدر، ستاره فوتبال هلند و مهدی طارمی، آقای گل فوتبال ایران را به خدمت گرفت. نتایج این تیم در نیم فصل دوم و پس از انجام این تغییرات قابل قبول بوده و به نوعی می توان الغرافه را نیز تیمی نسبتاً آماده برای لیگ قهرمانان دانست. هر چند آنها در آخرین دیدار لیگ ستارگان نقره داغ شدند.

-وضعیت تیم های اماراتی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا شباهت بسیاری به قطر دارد. در کشور امارات هم از جمع چهار تیمی که در لیگ قهرمانان آسیا حاضر هستند، سه تیم وضعیت خوبی در لیگ دارند و یکی از آنها شرایط متفاوتی را تجربه می کند.

صدرنشین حال حاضر لیگ امارات، امیدوارترین تیم اماراتی برای رسیدن به موفقیت در لیگ قهرمانان است. العین که سابقه آسیایی به مراتب درخشان تری نسبت به تیم های هم وطن خود دارد، البته گروه سختی را در لیگ قهرمانان امسال تجربه خواهد کرد و باید به مصاف استقلال ایران، الهلال عربستان و الریان قطر برود. شاگردان زوران مامیچ در صدر جدول لیگ امارات ایستاده اند و به گفته سرمربی تیمشان، عزم راسخی برای بردن جام های مختلف در فصل جاری دارند. ستاره های فراوان العین مثل برادران عبدالرحمان، کایو و مارکوس برگ به همراه خریدهای مهمی از جمله احمد خلیل و حسین شحات قدرت تهاجمی بنفش های امارات را به اوج رسانده اند.

دومین تیم جدول رده بندی لیگ امارات، الوحده است. حریف سال گذشته پرسپولیس که بازی های عجیبی را از خود ارائه می داد، امسال باید به مصاف ذوب آهن ایران برود. الوحده در لیگ این فصل امارات عملکرد خیلی خوبی داشته و نزدیک ترین تعقیب کننده العین به شمار می رود. سباستین تالیابو، مراد بطنا و اسماعیل مطر کهنه کار خطرناک ترین بازیکنان این تیم هستند و در کنار هم خط حمله زهرداری را تشکیل داده اند.

سومین اماراتی لیگ قهرمانان آسیا در فصل جاری تیمی است که پس از سال ها دوباره به این عرصه پا گذاشته است. طلایی پوشان الوصل که از دهه های گذشته خاطرات جالبی از حضور بازیکنان ایرانی در تیمشان دارند، امسال رقیب پرسپولیس، صدرنشین ایران هستند. الوصل در هفته گذشته در رده سوم لیگ ستارگان قرار گرفت. تیم آروابارنا در خط هافبک و حمله از دو بازیکن برزیلی بسیار خطرناک بهره می برد که یکی از آنها یعنی لیما، آقای گل فعلی لیگ امارات است.

تنها تیم آسیایی که در لیگ فعلی امارات شرایط مناسبی مثل نمایندگان دیگر این کشور ندارد، الجزیره است. حریف سرسخت تراکتورسازی در گروه A لیگ قهرمانان، پس از نتایج پرنوسانی که در فصل جاری کسب کرده، در حال حاضر در فاصله 14 امتیازی با صدر جدول، آنها را به کلی از قهرمانی در لیگ دور کرده است. البته با وجود این مسائل، نمی توان از بازیکنان درخشانی مثل علی مبخوت، رومارینهو و سردار رشیدوف به سادگی گذشت. همچنین مبارک بوسوفا، بازیکن شماره 10 الجزیره، که پاس تنها گل این تیم مقابل رئال مادرید در جام باشگاه های جهان را ارسال کرد، یک هافبک باتجربه مراکشی است و احتمالا در جام جهانی هم مقابل بازیکنان ایرانی به میدان خواهد رفت.

- اما برسیم به عربستان سعودی ،عربستان در لیگ قهرمانان سال جاری در بین کشورهای غرب آسیا از حداقل کمیت در کنار بیشترین کیفیت استفاده می کند. این کشور در مسابقات پیش رو تنها دو نماینده دارد که البته هر دوی آنها خطرناک و مدعی هستند.

الهلال، فینالیست دوره گذشته لیگ قهرمانان و به نوعی قهرمان غرب آسیا، امسال شرایط خاصی را تجربه می کند. مصدومیت های شدید باعث شد کارلوس ادواردو و عمر خریبین، مهم ترین ارکان الهلال در لیگ قهرمانان سال قبل، رقابت های دور گروهی سال 2018 را از دست بدهند و در عوض ستاره های دیگری مثل اشرف بن شرقی و ازکوئیل چروتی به ترکیب این تیم اضافه شدند. همچنین سالم الدوساری در طرح جامع عربستانی ها به لالیگا رفت و الهلال را از داشتن یک هافبک تکنیکی محروم کرد. برخی نتایج عجیب مثل حذف از جام پادشاهی باعث شده رامون دیاز آرژانتینی به شدت تحت فشار قرار بگیرد و قطعا نتیجه گرفتن در آسیا مهمترین هدف پایتخت نشینان در این برهه است که البته این کار در گروه مرگ و با حضور استقلال ایران، العین امارات و الریان قطر، به این سادگی ها امکان پذیر نیست.

دیگر تیم عربستانی یعنی الاهلی، نایب قهرمان دوره قبلی و تیم دوم فصل جاری لیگ عربستان است. دومین قدرت فوتبال سعودی ها هم با مصدومیت عمر السوما و خط خوردن او از لیست مرحله گروهی آسیا، تا حدودی یک شوک را تجربه کرد و حالا به حضور بازیکنانی مثل لئوناردو و مومن زکریا برای پرشدن جای خالی آقای گل لیگ عربستان دل بسته است. سرگئی ربروف که در اوایل فصل شایعات تعیین جانشین خود را از رسانه های عربستانی می شنید، با برگرداندن الاهلی به شرایط مناسب، هواداران این تیم را به آینده امیدوار کرد. تیم او در حال حاضر با 38 امتیاز، در فاصله چهار امتیازی الهلال قرار دارد و در شرایط خوبی به سر می برد. بدین ترتیب الاهلی نخستین شانس سرگروهی در گروه A و مهم ترین رقیب تراکتورسازی ایران است.

-در خصوص کشور ازبکستان کمی بررسی متفاوت است چرا که این کشور مانند کشورهای منطقه شرق آسیا، لیگ خود را از ابتدای سال میلادی آغاز می کند. لوکوموتیو تاشکند و نسف قارشی که امسال با ذوب آهن و پرسپولیس همگروه هستند، تیم های اول و دوم لیگ فصل گذشته ازبکستان بودند و بهترین عملکرد را در بین تیم های این کشور ثبت کردند. لوکوموتیو فصل پیش بهترین خط حمله را در اختیار داشت و نسف قارشی صاحب بهترین عملکرد دفاعی در ازبکستان بود.ایگناتی نستروف، دروازه بان باتجربه ازبک ها درون دروازه لوکوموتیو می ایستد و در کنار او بیکمائف با عملکردی خیره کننده در فصل گذشته لیگ ازبکستان، ستاره بی چون و چرای تیم قهرمان بود و به تنهایی 39 درصد گلهای لوکوموتیو را به ثمر رساند. از دراگان سران صربستانی هم باید به عنوان مهمترین ستاره نسف قارشی نام برد.بدین ترتیب می توان گفت که ازبک ها هم در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا 2018 دو تیم آماده دارند.

-اما به ایران می رسیم،مشکل بزرگی که فوتبال باشگاهی ایران در آسیا داشته این است که نمایندگان ایران در یک فصل خوب ظاهر می شوند و سهمیه آسیا کسب می کنند اما در سال بعد که باید به مصاف رقبای آسیایی بروند، آمادگی لازم را ندارند و بسیاری مواقع از شرایط مناسب به دور هستند.

در فصل جاری لیگ ایران تنها تیمی که توانسته فرم خوب سال گذشته خود را حفظ کند، پرسپولیس است. مدافع عنوان قهرمانی لیگ و مدعی اصلی کسب این مقام دراین فصل، از لحاظ میانگین امتیازی از فصل پیش هم بهتر کار کرده و با قدرت در صدر جدول ایستاده است. البته مهره های نه چندان زیاد برانکو در خط حمله و خستگی احتمالی بازیکنان او در بحبوحه مسابقات آسیایی، ممکن است گریبان پرسپولیس را بگیرد اما به هر حال این تیم آماده ترین نماینده ایران در لیگ قهرمانان 2018 است. پرسپولیس که سال گذشته هم به نیمه نهایی آسیا رسید و فینال منطقه غرب آسیا را به الهلال باخت، امسال با تیم های السد قطر، الوصل امارات و نسف قارشی ازبکستان همگروه است.

سایر تیم های آسیایی ایران نتوانستند فصل هفدهم لیگ برتر را مثل پرسپولیس خوب آغاز کنند. استقلال با علی منصوریان لیگ ایران را به بدترین شکل ممکن آغاز کرد و تا آخرین رتبه های جدول هم پایین رفت اما با آمدن وینفرد شفر آلمانی و شوکی که به آبی های پایتخت وارد شد، نتایج این تیم تا حدود قابل قبولی متحول شد و استقلالی ها در حال حاضر ضمن رسیدن به فینال جام حذفی، نیم نگاهی به کسب سهمیه فصل بعد آسیا از طریق لیگ هم دارند. استقلال با اتکا به دو دروازه بان آماده و خط دفاعی که از زمان حضور شفر عالی کار کرده، قطعاً رقیب سرسختی برای مهاجمان تیم های حریف خواهد بود. سرور جپاروف و داریوش شجاعیان هم مهره های کلیدی شفر در خط میانی هستند و تنها نقطه ضعف آبی ها خط حمله آنهاست که با حضور مهاجم خارجی جدید این تیم در کنار علی قربانی، امید زیادی به حل شدن آن وجود دارد. رویارویی این فصل استقلالی ها با الهلال عربستان، العین امارات و الریان قطر که گروه مرگ لیگ قهرمانان شناخته می شود، برای شاگردان شفر بسیار حیاتی و سخت است و آنها می خواهند انتقام شکست فصل گذشته از العین را نیز در همین بازی های ابتدایی فصل جاری بگیرند.

ذوب آهن اصفهان به سرمربیگری امیر قلعه نویی، بعد از اینکه در نقل و انتقالات پیش فصل خوب کار نکرد، نیم فصل اول لیگ را ناامیدکننده پشت سر گذاشت و نتوانست انتظارات هوادارانش را برآورده کند؛ اما نقل و انتقالات نیم فصل با چند خرید قابل قبول از سوی ذوبی ها همراه شد و قلعه نویی تا جایی که می توانست نقاط ضعف تیمش و البته جای خالی بازیکنان سربازش را با نفرات جدید پوشش داد. پس از این اتفاق، نتایج ذوب بهبود پیدا کرد و در مهم ترین بازی هفته پیش هم آنها استقلال را شکست دادند تا بیش از هر زمانی به کسب مقام دوم لیگ امیدوار باشند. هر چند آنها در دیدار با سایپا و اتفاقات عجیب و غریبی که افتاد با 4 گل شکست خوردند. رشید مظاهری، قاسم حدادی فر و مرتضی تبریزی امیدهای اصلی قلعه نویی برای رقابت های آسیایی هستند. ذوب آهن که به واسطه مشکلات عجیب و غریب نفت تهران راهی لیگ قهرمانان شد، باید در گروه B با الدحیل قطر، الوحده امارات و لوکوموتیو ازبکستان رقابت کند. همه منتظر هستیم تا ذوب آهن به عنوان نماینده شهرمان بتواند طوفان سبز را در آسیا هم برپا به عنوان صدرنشین از این گروه صعود کند.

نامناسب ترین وضعیت در بین نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا، متعلق به تراکتورسازی تبریز است. تراکتور که فصل را با یحیی گل محمدی شروع کرد، به دلیل محرومیت از پنجره نقل و انتقالاتی، نیم فصل نخست را با مشکلات بسیاری سپری کرد و نتوانست نتایج درخوری کسب کند. نماینده آسیایی ایران از جام حذفی هم کنار رفت تا اعتراضات علیه گل محمدی اوج بگیرد و در نهایت مدیران تراکتور ارطغرول ساغلام ترکیه ای را جایگزین وی کنند. در حضور ساغلام تیم تراکتور هنوز شکستی را متحمل نشده است. البته هنوز شرایط تراکتور را نمی توان کاملاً بهبود یافته دانست و این تیم با حضور در رده دهم جدول، هنوز جایگاه مطمئنی پیدا نکرده است. مهدی کیانی، محمد ابراهیمی، احسان پهلوان و فرزاد حاتمی می توانند مهره های قابل اتکای مرد ترکیه ای در آسیا باشند. تراکتور در این بازی ها با الاهلی عربستان، الجزیره امارات و الغرافه قطر همگروه خواهد بود.

اما این گزارش را با مطالبی که شاید خیلی از رسانه ها در این چند روز بر روی آن اتفاق نظر دارند به پایان می بریم.در همه ادواری که لیگ قهرمانان آسیا برگزار شده، دست تیم‌های ایرانی از رسیدن به جام قهرمانی کوتاه مانده است. امارات، عربستان، قطر، ژاپن، کره‌جنوبی و حتی استرالیای تازه راه یافته به این رقابت‌ها با نماینده‌های خود جام قهرمانی را به دست آورده‌اند اما در کمال شگفتی فوتبال ریشه‌دار و باسابقه ایران که در رده‌بندی فیفا تیم نخست قاره محسوب می‌شود، 27 سال است که نتوانسته در رده باشگاهی بر بام فوتبال آسیا بنشیند که این ناکامی بزرگ ریشه در عقب‌ماندگی محسوس باشگاه‌های ایرانی در بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دارد. فقط سپاهان و ذوب آهن اصفهان توانسته اند به فینال این رقابت ها راه یابند. با توجه به اینکه فوتبال باشگاهی در ایران پیشرفت محسوسی در سال جاری نداشته و ساختار باشگاه‌ها همان است که در سال‌های اخیر بود و بازیکنان خارجی شاخصی در فهرست نماینده‌های آسیایی فوتبال ایران دیده نمی‌شوند، بسیار بعید است که تیم‌های استقلال، پرسپولیس، ذوب‌آهن و تراکتورسازی در فصل جاری به توفیق آنچنانی دست یابند. به واقع رسیدن به جام قهرمانی این بازی‌ها به حدی دشوار می‌نماید که احتمالاً بهترین تیم فوتبال ایران نیز نتواند در فصل پیش رو به جامی دست یابد. همانطور که باشگاه‌هایی همچون الهلال عربستان، الریان قطر و العین امارات اقدام به جذب بازیکنان شاخص بین‌المللی می‌کنند تا در این عرصه موفق باشند و به جام دست یابند، باشگاه‌های ایرانی نیز با کسب درآمد بیشتر در حوزه اقتصادی و جذب بازیکنان طراز اولی از این دست، ظرفیت‌های کافی برای دستیابی به جام در این رقابت‌ها را دارند. بدون شک اگر تصمیم‌گیران متر و معیار پیشرفت و حرکت باشگاه‌های ایرانی را نتایج لیگ قهرمانان آسیا تلقی کرده و لیگ داخلی را از اولویت‌های خود خارج کنند، دستیابی به جام لیگ قهرمانان هرگز دور نخواهد بود. به هر حال لیگ قهرمانان آسیای امسال با توجه به قدرت مضاعفی که تیم های آسیایی و رقیب ایرانی ها دارند قطعاً دشوارتر از ادوار قبل خواهد بود.