گاهی غوغا سالاران آنچنان فضایی را برای مردم و صاحبان اندیشه ایجاد می کنند که کسی جرات نکند خلاف نظر آنها فکر کند یا سخنی بگوید.

چرا باید فضایی درست شود که هیچ کس نتواند بگوید مرحوم آقای ملک مطیعی سابقه غیر قابل دفاعی قبل از انقلاب داشته که نمی توان به آن افتخار کرد. پس از انقلاب هم کارنامه ای ندارد که بخواهیم درباره آن حرف بزنیم جز خاطرات شخصی، کسب و کار شخصی و زندگی بی حاشیه.

پس چرا باید عده ای از تلویزیون جمهوری اسلامی طلبکار باشند و آن را به محاکمه بکشند که چرا ناصرخان را برای مصاحبه به تلویزیون نیاوردید؟ و اگر آوردند چرا پخش نکردند. ؟

من می خواهم بگویم می آوردند که چه بگویند، از کارنامه ای که معدلش «هیچ» است؟ از 40 سالی که هیچ کار و فعالیت درخشانی در آن دیده نمی شود.

بپذیریم ناصر ملک مطیعی برای نسل پس از انقلاب نه خاطره ساز بودند و نه اسطوره و نه قابل اقتدا، خدا رحمت کند او را.

تا دیروز فکر می کردم او در تمام سال های پس از انقلاب ممنوع الکار بوده اما به گفته خودش هیچ کس به او نگفته بود که نمی تواند فعالیت سینمایی داشته باشد و بعد از فیلم برزخی‌ها او هم کار نکرده تا سال 92 که علی عطشانی فیلم نقش نگار را با حضور ناصر ملک مطیعی می سازد و امیدوار است که به دلیل حضور ناصرخان به فروش خوبی برسد و آن قدر استقبال بالا باشد که حال جسمی این هنرمند بهتر شود.

نقش نگار در اواخر سال 94 بدون هیچ کم کاست و حذفی اکران می شود و ناصر ملک مطیعی میانه پوستر تبلیغاتی این فیلم را از آن خود دارد.با آنکه در تبلیغات فیلم از توقیف آن هم سخن به میان آمده بود و اما مردم از آن استقبال نکردند و اولین حضور ناصر ملک مطیعی در سینمای پس از انقلاب با شکست مواجه شد.

امثال ناصر ملک مطیعی ها برای هم نسلان او میتوانند خاطره ساز باشند اما برای نسل امروز ما آورده‌ای ندارند .

افراد را همانگونه که هستند و در اندازه ‌واقعی آنها ببینیم و قدر بدانیم نه بیشتر .

خداوند روح مرحوم ملک مطیعی را نیز از دریای رحمت و مغفرتش بی نصیب نگذارد.