نصف جهان: هر چند برخی از رسانه های مخالف و همیشه منتقد «کارلوس کی روش» همچنان از بازی با ترکیه به عنوان حربه ای برای تسویه حساب های خود با سرمربی تیم ملی استفاده می کنند، اما نگاه های منصف و تحلیل های واقع بینانه ای هم برای قضاوت این دیدار وجود دارد.

برای قضاوت در مورد بازی تیم ملی باید اهداف بازی را حدس بزنیم تا به نتیجه‌گیری دقیقی برسیم. هدف تیم ملی چون همه تیم‌های دنیا در بازی‌های تدارکاتی نتیجه نیست و شاید اگر احسان حاج صفی آن ضربه آخر را درست می‌زد تیم ملی با این حداقل اختلاف هم شکست نمی‌خورد اما در کل نتیجه مهم نبود. به نظر می‌رسید این بازی برای هماهنگی تیم ملی هم تدارک دیده نشده بود زیرا تعویض‌های پیاپی کی‌روش نشان از این می‌داد که او هنوز در اندیشه یافتن ترکیب اصلی خود است و از سویی شماره‌های بازیکنان تیم ملی نشان از استراتژی کی روش برای رو نشدن دستش بود. وقتی در گزارش آ.اس اسپانیا می‌خوانیم که این بازی برای حریفان ایران ترسناک نیست می‌توانیم بفهمیم که کی‌روش در این هدف موفق بوده است.

هدف تیم ملی یافتن ترکیب تیمش و از سویی قرار گرفتن در شرایط مسابقه با تیم‌هایی با قدرت بدنی و فشار بازی بالا بود. تیم ملی در دقایق اول بازی به شدت تحت فشار پرس بازیکنان ترکیه قرار گرفته بود و به مرور شرایط بهتری یافت. از دیگر اتفاقات این بازی تمرین انتقال توپ از دفاع به وضعیت حمله و به دست آوردن توپ در حداقل زمان بود. تیم ملی در پست‌های مختلف بازیکنانی را به بازی گرفته بود که به نظر ترکیب ایده‌آل نبودند اما آزمایش شدند. زوج پورعلی‌گنجی و یافتن جانشین عزت‌اللهی و مردی که بتواند نبض بازی ایران را با پاس‌ها و کنترل توپش در میانه میدان تنظیم کند و یافتن زوج‌های کناری و میانه میدان اهدافی بودند که کی‌روش به دنبال آنها بود.

بازیکنان تیم ملی در این بازی باید بدن‌های شلاق خورده خود را باز می‌کردند و از طرفی بازیکنان مصدوم و مسن چون شجاعی و دژاگه باید خود را به کی‌روش ثابت می‌کردند. در این بازی روزبه چشمی نشان داد که نیاز به تمرکز بیشتری دارد زیرا خطاهای فنی و غیر فنی زیادی انجام می‌داد. رامین رضاییان همچنان با رضاییان روزگار پرسپولیس فاصله دارد و میلاد محمدی شرایط بهتری داشت. حضور امید ابراهیمی و سامان قدوس و دژاگه و ترابی و امیری به جای انصاری‌فرد و طارمی و... که در پست‌های غیر تخصصی خود بازی می‌کردند، روند تیم ملی ما را بهتر کرد. بیرانوند هنوز با مشکلاتی رو به رو بود هر چند در چند موقعیت خوب عمل کرد. شجاعی شرایط بهتری داشت و حاج صفی هنوز برای انجام وظایف جدیدش تفهیم نشده بود. در کل این بازی گامی رو به جلو به نسبت بازی با ازبکستان بود و امیدوارمان کرد. به انتظار می‌نشینیم. بهتر است رسانه های مخالف کی روش که جوری به او حمله می کنند که انگار منتظر قلع و قمع شدن او و تیم ملی در جام جهانی هستند و شاید این اتفاق هم آنها را خوشحال کند کمی در این برهه ساکت باشند.