چند صباحي است صنعت کاشي و سراميک کشور بيمار است و اين رکود گريبانگير کارخانجات کاشي و سراميک اصفهان هم شده است.

مسائل بانکي و مالي و احداث بي رويه کارخانجات توليد کاشي و سراميک و توليد بدون در نظر گرفتن نياز بازار را مي توان از مهمترين دلايل رکود در اين بازار دانست. توليد کننده بايد تسهيلاتش را با نرخ سود بالا پرداخت کند و در همين حال محصولش فروش نرود.

حال سرمايه ثابتش را هم که در نظر بگيريم رقم بسيار بالايي صرف ضرر و زيان توليد کننده مي شود.

عدم وجود شناخت از کشورهاي همسايه و بازارهاي هدف صادراتي و نبود بسترها و زيرساخت‌هاي لازم در گمرکات و همچنين ضعف امکانات حمل و نقل ريلي و جاده‌اي و دريايي هم مانع بزرگي براي خروج مازاد توليد محصول از کارخانجات از طريق صادرات است.

از سويي يکي از عوامل بحران در صنعت کاشي و سراميک کشور را مي‌توان در رکود ساخت و سازها، توليد مازاد بر مصرف و عدم کشش بازار داخلي و موانع و مشکلات در حوزه صادرات دانست.

اين سه عامل بالا را مي توان سه ضلع بيماري رکود در صنعت کاشي و سراميک دانست.

به گزارش صاحب نيوز با گشت و گذاري در بازار اين صنف و پرس و جو از تعداد کارخانجات فعال کاشي و سراميک متوجه شديم در استان چيزي در حدود 20 کارخانه وجود دارد و از اين تعداد حدود پنج کارخانه حالت تعطيل داشتند و کسي هم پاسخگوي تعطيلي شان نبود.

از چند کارخانه اي که در شهر اصفهان فعال بودند تنها موفق به گفتگو با مدير دو کارخانه شديم.

مدير کارخانه اول، مشکلات و معضلات را ناشي از رکود در بازار ساخت و ساز مي داند و مي گويد: «کارگري که ماهيانه 800 هزار تومان دريافت مي کند و يک ميليون و 200 هزار تومان هزينه دارد قطعاً نمي تواند نسبت به ساخت و ساز مسکن اقدام کند.»

متأسفانه در زمان حاضر، توليدکنندگان داخلي به جاي تلاش و برنامه‌ريزي براي آينده اين صنعت سعي مي‌کنند در مقابل تغييرات مقاومت کنند.

در حالي که بايد قبول کرد شرايط طلايي گذشته اين صنعت سپري شده است و امکان بازگشتي نيز وجود ندارد؛ بلکه بايد با تلاش، جديت، برنامه‌ريزي و مديريت صحيح از فرصت‌هاي جديد به خوبي استفاده کرد و براي توسعه صادرات اين صنعت تلاش کرد تا صدمات ناشي از شرايط جديد به حداقل برسد.

معادن خاک و مواد اوليه را مي توان بخش ديگري از اين پازل دانست. معادن خاک و مواد اوليه‌اي که در کشور وجود دارد، به صورت فله‌اي و غيرفرآوري شده، به دست توليدکنندگان مي‌رسد که باعث پايين آمدن کيفيت و افزايش هزينه‌هاي توليد و در نتيجه افزايش قيمت تمام شده محصولات کاشي و سراميک مي‌شود. حمل و نقل در مواد اوليه را هم مي توان دليل ديگري بر افزايش قيمت ها دانست که به صورت غير مستقيم بر فروش محصولات تأثير مي گذارد.

علي حميد پور تصريح کرد: خاک و مواد اوليه را هر کيلوگرم 30 تومان خريداري مي کنيم و 50 تومان هزينه انتقال به اصفهان را مي دهيم، از طرفي در يزد خاک را 20 تومان مي خريم ولي به ازاي هر کيلو 31 تومان کرايه انتقال مي دهيم.

صدور موافقت اصولي‌هاي بي‌رويه هم باعث افزايش تعداد کارخانجات توليدي، ايجاد رقابت ناسالم و در نهايت کاهش کيفيت محصولات کاشي و سراميک خواهد شد.

به عنوان مثال برخي توليدکنندگان براي کاهش قيمت تمام‌شده محصولات، از لعاب نامرغوب استفاده مي‌کنند که در توليد آنها از مواد واسطه‌اي به اندازه کافي استفاده نشده است. يا اينکه درصد مواد گرانقيمت را کاهش مي‌دهند تا با کاهش قيمت بتوانند خود را در بازار جاي دهند؛ غافل از اينکه اين عمل باعث کاهش کيفيت محصولات کاشي و سراميک و بروز معضل جدي در اين صنعت مي‌شود.

مدير عامل کارخانه کاوه نجف آباد، استفاده از مواد نامرغوب در توليد کاشي هاي خود را رد کرد و گفت: همين امر باعث شده است که فروش ما نسبت به ساير همکاران در وضعيت بهتري قرار داشته باشد.

حال وضعيت بازار کاشي به گونه اي شده که همه کارخانه ها انبار بزرگي از محصولات توليد شده خود دارند و منتظر رسيدن مشتري هستند.

مديرعامل کاشي کاوه مي گويد: حدود 300 تا 400 هزار متر مربع محصول دپو شده در انبارهاي کارخانه ذخيره شده و ديگر جايي براي محصول جديد تر نداريم.

حال با اين شرايط مسئولان و همچنين توليد کنندگان بايد فکري به حال اين صنعت در حال اغما کنند. توليد کننده با تغيير در روش توليدش و مسئولان با تسهيل شرايط صادرات اين محصولات و ارائه تسهيلات بانکي با بهره پايين براي چرخش چرخ اين صنعت را در امور قرار دهند.