بر اساس نتايج کربن 14 حاصل از کاوش‌هاي صورت گرفته استقرار در تپه «گاوکشي» دشت «اسفندقه» جيرفت به اواخر هزاره هفتم پيش از ميلاد تعلق دارد که زندگي در آن تا سده نخست هزاره ششم تداوم داشته است.

نادر عليداد سليماني رئيس هيئت کاوش در تپه گاوکشي اسفندقه جيرفت با اعلام اين خبر گفت: سومين فصل کاوش در دشت «اسفندقه» با هدف آگاهي هر چه بيشتر از نوع معماري نخستين ساکنان اين محوطه در حال انجام است.

وي از مهمترين دستاوردهاي اين فصل از کاوش را معماري از پيش طراحي شده، ابزار سنگي و گونه‌هاي سفال اعلام کرد که با توجه به آثار به دست آمده سفال‌هاي کشف شده، توليدِ محل بوده‌اند.

به گفته اين باستان‌شناس، در دو فصل گذشته و با تمرکز روي تپه «گاوکشي» و تپه‌هاي حوزه‌ «دولت آباد» که در انتهاي جنوب تا جنوب غربي دشت اسفندقه قرار گرفته‌اند، نتايج ارزشمندي از استقرارهاي دائم انساني در جنوب شرق ايران به دست آمد که پيش از اين در منطقه مورد شناسايي قرار نگرفته بود.

سليماني از مهمترين دستاوردهاي اين کاوش‌ها را شناسايي آثار معماري از جمله معماري مسکوني– کارگاهي و آييني اعلام کرد که با خشت خام بنا شده است.

وي گفت: بخش مرکزي فضايي به نام معبد نيز در کاوش‌هاي اسفندقه جيرفت کشف شد که اين بنا با هندسه زيبايي سکوسازي و سپس با گل اخراي قرمز تزئين شده است.

اين باستان‌شناس از جمله مواد فرهنگي که در اين کاوش‌ها به دست آمده را شامل گونه‌هاي ظريف و زيبايي از سفال صيقل يافته، براق و منقوش دانست و تيغه، ريز تيغه و ابزار سنگي را جزو اشياي توليد محل دانست که در جريان مطالعه و کاوش به دست آمده‌اند و افزود: کاوش‌هاي صورت گرفته در اسفندقه همچنين به کشف پيکرهاي گلي و سفالي انساني از درون فضاي آييني انجاميد.