نصف جهان: شايد در پرسپوليس اين سال‌ها اولين نفري که لقب «پسر برانکو» را دريافت کرد، فرشاد احمدزاده بود. فرشاد البته بازيکن بدي نيست، اما خيلي‌ها عقيده دارند از نظر فني سزاوار اين حجم از اعتماد مربي کروات نبود. او که پيراهن مهم شماره10 را در پرسپوليس به تن داشته، معمولاً در همه مسابقات در ترکيب اصلي سرخپوشان به‌ميدان مي‌رفت. مقاطعي پيش آمد که فرشاد از نظر کيفي در اوج نبود، اما حتي در چنين شرايطي هم برانکو به نيمکت‌نشين کردن او يا تغيير پست اين بازيکن فکر نکرد. در سه سال گذشته بازيکنان زيادي در پرسپوليس تغيير پست دادند؛ از علي عليپور که مدتي طولاني مجبور شد مهاجم سايه باشد تا وحيد اميري که يک فصل کامل به‌عنوان فوروارد نوک به ميدان رفت، از محمد انصاري که دفاع چپ بود و دفاع وسط شد تا حسين ماهيني که به ميانه ميدان کوچ کرد. «برانکو ايوانکوويچ» حتي به محسن مسلمان هم رحم نکرد و طي نيم‌فصلي که سروش به پرسپوليس آمده بود هافبک بازيساز تيمش را به سمت چپ خط مياني فرستاد. با اين همه، هم جايگاه فرشاد و هم پست بازي او کاملاً ايمن و مطمئن بود؛ آنچه شايد بهتر نشان بدهد چرا همبازيان احمدزاده او را پسر سرمربي تيم مي‌دانستند. با اين همه شگفت‌انگيز است که فرشاد چنين موقعيت فوق‌العاده‌اي را رها کرد و رفت؛ آن‌هم در شرايطي که همين کادرفني به‌شدت به حضور او نياز داشت.

ستاره‌هايي که سوختند

در سه سال گذشته حضور ثابت و هميشگي فرشاد احمدزاده در پست هافبک راست، قربانيان زيادي داشت و بازيکنان پرشماري به‌ علت اشغال بودن اين پست نتوانستند در اين منطقه از زمين به ميدان بروند. به‌عنوان مثال اميد عاليشاه يکي از بازيکناني بود که به‌راحتي مي‌توانست هافبک راست پرسپوليس باشد، اما برانکو فرشاد را به او ترجيح داد. در نتيجه در ميانه‌هاي ليگ شانزدهم جا براي اميد تنگ شد و او خودش را سرباز کرد. «بشار رسن» هم بازيکني است که از قابليت بازي در هر دو پست هافبک راست و هافبک مياني بهره مي‌برد، اما پشت خط احمدزاده ماند. همين شرايط در مورد سيامک نعمتي هم وجود داشت که به‌ دليل حضور فرشاد احمدزاده هرگز نتوانست در پست تخصصي خودش به ميدان برود و وقتي فيکس شد که جاي «گادوين منشا» را در خط حمله گرفت. به اين ليست مي‌توانيد صادق محرمي را هم اضافه کنيد که در ملوان اصلاً وينگر راست بود، اما در پرسپوليس مدتها روي نيمکت نشست تا پست دفاع راست برايش خالي شود. چنانکه مي‌بينيد برانکو صغير و کبير را قرباني کرد تا فرشاد حتماً در پستي که دوست دارد به ميدان برود، اما پسر ناخلف برانکو نهايتاً جواب اعتماد او را با ترک تيم در بدترين شرايط ممکن داد. البته حداقل حسن اين تصميم فرشاد آن است که حالا برخي از بازيکناني که قبلاً پشت خط او مانده بودند، مي‌توانند به حضور در پست دفاع راست اميدوار باشند.