نصف جهان: گل خوردن تیمی که در تمام مسابقات رسمی تحت‌نظر فیفا در دو سال گذشته گلی دریافت نکرده بود؛ آن هم گل‌به‌خودی. هاراگیری از روی نیمکت. اتفاقی که حالا مسابقه ایران و مراکش را در ذهن تمام کسانی که پای تلویزیون نشسته بودند، تبدیل به چند تصویر ویژه کرده؛ تصویر گل‌به‌خودی مهاجم مراکش، شکستن رکورد گل‌نخوردن مراکشی‌ها و البته دومین برد ایران در تاریخ جام‌جهانی. این همه تصویر ویژه برای مسابقه‌ای که بعد از شروع امیدوارکننده و جذاب آفریقایی‌ها، تبدیل به دیداری کسل‌کننده شد. مسابقه‌ای که تا دقیقه نود و پنجش هیچکس فکر نمی‌کرد اینقدر نکته و اتفاق خاص در دل خودش داشته باشد. اینکه خلسه‌ای عجیب در انتظار تیم ایران باشد. خلسه‌ای که «کارلوس‌ کی‌رو‌ش» بعد از پایان این مسابقه، آن را جدالی زیبا توصیف کند.

سانتر احسان حاج‌صفي، ضربه سر «عزيز بوهادوز» و دومين برد ايران در تاريخ جام‌جهاني. اين عجيب‌ترين اتفاقات ممکن بود؛ يکي از مهمترين بردهاي تاريخ فوتبال ايران با ضربه سر مهاجم مراکش به ثبت رسيد. مهاجمي که هم در سن‌پائولي آلمان و هم مراکش نيمکت‌نشين بود و حالا شايد توان روحي مبارزه در اين تورنمنت را هم از دست بدهد. شاگردان کي‌روش براي اين مسابقه يک دستور ويژه داشتند؛ «فروپاشي ذهني». اين مهمترين مأموريت بازيکنان ايران بود. بعد از مسابقه کي‌روش به خبرنگاران گفت: «ما سعي کرديم بازيکنان مراکش را دچار فروپاشي ذهني کنيم. سعي کرديم آنها را ناديده بگيريم و اثر خودمان را روي مسابقه بگذاريم.» فروپاشي ذهني مراکشي‌ها بالاخره اتفاق افتاد. در دقيقه 95. به قول کارلوس کي‌روش «هيچکس سوپرمن نيست. زماني که يک تيم متحد باشد، مي‌تواند داستان‌هاي فوق‌العاده‌اي بسازد. فلسفه کار ما در ايران همين است؛ غيرممکن‌ها را ممکن کنيم.» در شروع مسابقه حدس زدن پيروزي ايران غيرممکن به نظر مي‌رسيد. شايد حتي سوپرمن هم در گروهي که اسپانيا و پرتغال حضور دارند، نتواند صدرنشين گروه بماند. اما تيم کارلوس کي‌روش و بازيکنان ايران، هر دو کار را با هم انجام دادند؛ هم غيرممکن را ممکن کردند، هم تا بعدازظهر چهارشنبه صدرنشين يکي از سخت‌ترين گروه‌هاي جام‌جهاني خواهند بود.