انتخاب: هفته گذشته كه محمود احمدي‌نژاد براي نشان دادن «روحيه» خود به كوه رفت، كمتر كسي مي‌دانست براساس ادعاهاي منتشره در كانال ها و چهره هاي اصولگرا، او ملاقات مهمي را پشت سر گذاشته است. ملاقاتي كه بنابر ادعاي اين چهره ها، در آن احمدي‌نژاد بعد از آنكه «كسب اجازه» مي‌كند، با پاسخ «منفي» روبه‌رو مي شود.

رفته رفته زمزمه‌هاي اين موضوع به خبر تبديل شد. منتشر كننده اخبار هم از روزنامه نگاران سرشناس چند رسانه وابسته به اصولگرايان بودند: ياسر جبرائيلي از فارس و محمد ايماني از كيهان. اين روزنامه نگاران مدعي شدند جلسه مهمي ميان احمدي‌نژاد و به گفته آنها «يك مقام عالي» برگزار شده است و به احمدي‌نژاد گفته شده نبايد در انتخابات شركت كند.

محمد ايماني در يادداشت كوتاهي كه در تلگرام خودش منتشر كرد، در واقع يك بيانيه نوشت. اما مخاطب او عامه مردم نبودند، بلكه او طوري نوشت كه بيشتر احمدي‌نژاد و حلقه اطراف متوجه اين هشدار شوند.

ايماني اشاره مي‌كند كه در ادوار گذشته نيز كساني بودند كه بدون اجازه ثبت‌نام كردند. او مي‌نويسد: «در همين دوره هاي اخير هم کساني بدون استيذان، نامزد شدند و کسي معترض آنان نشد.»‌ موضوعي كه به نظر مي‌رسد مخاطبش سعيد جليلي باشد كه گفته شده بود بدون هيچ اطلاعي در ساعات پاياني ثبت نام به وزارت كشور رفت.

نويسنده سرمقاله‌هاي كيهان در ادامه اما معتقد است «اگر کسي درخواست وقت کرد و محضر مولايش رفت و نهي شد، از منظر اهل ولايت در معرض آزمون مهمي قرار گرفته است.» اين همان بخشي است كه نشان مي‌دهد (براساس ادعاي فوق) احمدي‌نژاد براي گرفتن اجازه «درخواست وقت ملاقات» كرده و براي اين موضوع به ديدار رفته بود.

همانطور كه اين فعالان رسانه‌اي اصولگرا مطرح كردند، عموماً رهبري در مورد حضور افراد در انتخابات «نفياً» يا «اثباتاً» توصيه نمي‌كند. براي درك اين موضوع مي‌توان به ماجراي تلفن آقاي هاشمي پيش از ثبت‌نام در سال 92 اشاره كرد. پاسخي كه آقاي هاشمي دريافت كردند اين بود «پشت تلفن نمي شود صحبت كرد. بعداً همديگر را مي‌بينيم صحبت مي‌كنم.» آنطور كه خود آقاي هاشمي گفته از اين سخن برداشت كرده كه ايشان «مخالف» نيست و براي همين با عجله به وزارت كشور رفت.

اين يكي از نمونه‌هاي ماجراست كه محمد ايماني هم به گونه ديگري به آن اشاره كرده و معتقد است رهبري تنها در سال 88 از آقاي قاليباف خواست در انتخابات شركت نكند.

او مي‌نويسد: «همراهي مولا، هميشه به انجام کاري نيست؛ گاه به انجام ندادن کاري و تبعيت از نهي است. کم نيستند آنها که از ابتداي انقلاب، نامزد انتخابات رياست جمهوري شده باشند، بي آنکه اذن گرفته باشند. امام خميني(ره) و امام خامنه اي هم در اين موارد معترض آنها نشده اند. مواردي هم بوده که افراد نظر خواسته اند اما بنابر مصلحت هايي، پاسخ نفيي يا اثباتي نشنيده اند. برخي موارد هم نهي صريح بوده، مانند اولين دوره انتخابات رياست جمهوري و نهي امام ( ره)؛ يا نهي انجام گرفته نسبت به آقاي قاليباف در انتخابات 1388.»

تا اينجاي مطلب ممكن است كسي باور نكند كه اين فرد محمود احمدي‌نژاد است. اما ايماني در ادامه با صراحت بيشتري حرف مي زند و مي‌نويسد: «ديدار اخير يک دولتمرد پيشين و نهي او از نامزدي، از همين جنس است. اين نهي، عين امر است. مي توان بر خلاف ميل اوليه خود، دل به نهي مولا سپرد و مي توان تغافل کرد و مانند همه آن اذن نگرفته ها عمل کرد.»

او در ادامه به «حلقه اطراف احمدي‌نژاد و ستاد‌هايش» تذكر مي‌دهد كه مراقب باشند چه راهي را انتخاب خواهند كرد: «پس از چنين رويکرد سکولاريستي، ديگر نمي شود با عواطف قاطبه امت حزب اللهي و انقلاب بازي کرد. اين مقام سابق و حلقه و ستاد اطرافش يا از خود تولا نشان مي دهند و بخشي از خطاهاي بزرگ گذشته را با اعتمادسازي جبران مي کنند. يا خداي ناکرده خود را به تغافل و تحريف مي زنند و راه خود را مي روند؛ شبيه کاري که دست اندرکاران بدعاقبت فتنه 88 کردند و يا مشابه ماجراي معاون اولي رئيس جمهور و عدم تمکين به نهي رهبر انقلاب که به انتشار «نامه نهي» ( با تأکيد رهبري) انجاميد. راه دوم البته خلاف حکمت و عقل و نقض غرض است.»

بخش‌هاي آخر نوشته سرمقاله نويس كيهان، تهديدي آشكار از سوي هواداران سابق محمود احمدي‌نژاد ‏براي او است. اما مهمتر از آن اينكه چرا حلقه اطراف احمدي‌نژاد نسبت به انتشار اين خبرها واكنشي نشان ندادند؟ كانال‌ها و گروه‌هاي منتسب به احمدي‌نژاد و فعالان رسانه‌اي او كه در هر موردي سريعاً واكنش نشان مي‌دهند در اين باره به سكوتي معنادار فرو رفته‌اند. با اين حال يك حركت ديگر صورت گرفته كه مهم است. احمدي‌نژاد تصميم گرفته سفر استاني خود به گرگان را انجام دهد. شايد همين موضوع باعث شده تا اين خبر به صورت علني اينگونه منتشر شود.

سكوت حلقه اطراف و ستادهاي رسانه‌اي او نشان مي‌دهد يا آنها به جمع‌بندي نرسيدند كه نسبت به اين موضوع چه واكنشي نشان دهند و يا اينكه منتظر هستند خود احمدي‌نژاد در مورد اين ماجرا موضعگيري رسمي انجام دهد. آنچه تا اين لحظه مي‌توان به طور قطع درباره آن داوري كرد اين است كه «احمدي‌نژاد در انتخابات 96 جزو ليست كساني كه مردم مي‌توانند به او رأي دهند نخواهد بود» و سئوال مهمي كه از كيهان تا دولتي‌ها و حتي هوادارانش مي‌خواهند بدانند اين است: «آيا او بعد از اتفاقات ادعايي، تمكين خواهد كرد يا نه؟»