ما مسلمان ها در زمان ازدواج و محرم شدن دو فرد به یکدیگر آداب و قوانینی را رعایت می کنیم که یکی از آنها خواندن صیغه است.

ما مسلمان ها در زمان ازدواج و محرم شدن دو فرد به یکدیگر آداب و قوانینی را رعایت می کنیم که یکی از آنها خواندن صیغه است، صیغه ازدواج مشتمل بر دو نوع است؛ یکی صیغه عقد یا ازدواج دائم و دیگری موقت که توسط مرد یا زن و یا وکلای آن دو خوانده می شود و آن عقد را شرعی می کند.

اما سوالی که مطرح می شود این است که؛ آیا مرد و یا زن خودشان می توانند صیغه ازدواج را بخوانند آن هم به زبان فارسی؟

در همین راستا باشگاه خبرنگاران جوان سعی کرده است به صورت مختصر به پاسخ این سوال بپردازد، پس با ما همراه باشید.

صیغه ازدواج عبارت است از الفاظی که به واسطه آن زن و مرد به ازدواج یکدیگر در می‌آیند.

به نظر بسیاری از فقیهان شیعه، صیغه ازدواج باید به عربی صحیح خوانده شود.

صیغه ازدواج موقت شبیه صیغه ازدواج دائم است با این تفاوت که در صیغه موقت علاوه بر مهریه ، مدت ازدواج نیز باید بیان شود.

گاهی اوقات صیغه ازدواج فقط برای محرمیت (بدون بهره جنسی) خوانده می‌شود که به آن صیغه محرمیت می‌گویند.

در صحیح‌بودن چنین صیغه‌ای بین فقها اختلاف است.

صیغه عقد ازدواج تنها با ایجاب و قبولی که به زبان آید، ثابت می‌شود و صرف رضایت باطنی کافی نیست.

ایجاب به معنای پیشنهاد انجام یک معامله به شخص دیگر است.

قبول نیز عبارت است از رضایت به پیشنهادی که برای آن معامله داده شده است.

الفاظ ایجاب که توسط زن خوانده می‌شود عبارت است از: «زَوَّجْتُكَ» یا «أنْکَحْتُكَ».

برخی از فقها لفظ «مَتَّعْتُكَ» را نیز صحیح دانسته‌اند.

الفاظ قبول که توسط مرد خوانده می‌شود عبارت است از: «قَبِلْتُ التَزْویج»، «قَبِلْتُ النِّکاح»، «قَبِلْتُ التَزْویج و النِّکاح» یا «تَزَوَّجْتُ».

اقسام صیغه ازدواج

صیغه عقد ازدواج بر دو قسم است:

دائم و موقت.

در صیغه عقد دائم تنها باید مهریه ذکر شود؛ اما در صیغه عقد موقت علاوه بر مهریه، مدت ازدواج نیز باید بیان شود.

آیا زن و مرد می توانند خودشان صیغه ازدواج را به فارسی بخوانند یا اینکه باید وکیل بگیرند تاعربی خوانده شود؟

آیات عظام امام، سیستانى، صافى، مکارم، نورى و وحید:

اگر نمى‌ توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، مى ‌توانند به فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند و لازم نیست وکیل بگیرند.

آیات عظام تبریزى و فاضل:

اگر نمى ‌توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، چنانچه گرفتن وکیل برایشان ممکن باشد- بنابر احتیاط واجب - باید وکیل بگیرند و اگر ممکن نیست، مى ‌توانند خودشان به زبان فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند.

آیت ‌الله بهجت:

خواندن عقد نکاح به زبان فارسى و یا هر زبان دیگرى جایز است؛ هر چند توانایى بر خواندن زبان عربى هم داشته باشند و وکیل گرفتن لازم نیست.