کد خبر: ۱۱۰۶۰۵
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۷ - ۰۳:۳۱

ایرج ناظمی: استاندار اصفهان کم کم باید جل و پلاسش را جمع و جور کند و از اصفهان برود. البته نه اینکه خودش بخواهد، بلکه به لطف قانون منع فعالیت بازنشستگان.

هر چند برخی شنیده ها نیز حاکی از آن است که برخی از اندک دوست دارانش در تلاشند تا بلکه ماده و تبصره ای پیدا کنند و خط و پاراگرافی تا او را مستثنی جلوه دهند ولی تا حالا که این قانون، قانون بوده و لازم الاجرا و حرفی از استثنا به میان نیامده و باید امیدوار بود تا مسیر برکناری بازنشستگان همچنان ادامه یابد و در این میان اصفهان هم نفسی تازه کند.

البته قاعدتا خود «مهرعلیزاده» به این باور رسیده است که زمان رفتن نزدیک است. چرا که مدتی است سرگرم طرح مطالبی شده که اغلب ماورایی بوده و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند تا اجرایی! یک روز از چرخاندن آب در مسیر زاینده رود حرف می زند و وقتی تمسخر این و آن را می بیند از ریختن 60 میلیون متر مکعب آب به گاوخونی حرف می زند؛ آن هم در زمانه ای که اصفهان، تابستانی عطش آلود را به سختی پشت سر گذاشت و با اندک ذخیره ای که پشت سد در چنته دارد، سرنوشت آب آشامیدنی ماه های آینده اش هم معلوم نیست!

واقعیت آن است که استاندار فعلی اصفهان، استاد جلب توجه است و در بهره مندی از شگردهای رسانه ای مهارت خاصی دارد. او در زمانی با عزل ناگهانی فرماندار گلپایگان و در موقعیتی دیگر با دخالت در اوضاع باشگاه سپاهان خود را در مرکز توجه قرار داد، ولی واقعیت آن است که در حوزه اجرا و عملگرایی، حرف خاصی برای گفتن ندارد؛ که اگر داشت، شرح اقداماتش امروز، به جای خود او سخن می گفتند.

«مهرعلیزاده» در سخنوری تبلیغاتی اش که گاه رنگ و بوی پوپولیستی هم به خود می گیرد، چنان غرق است که حتی ابایی از رونویسی از سخن دیگران هم ندارد. خبرگزاری ایرنا به نقل از او تیتر زده است:« آب، محیط زیست و اشتغال، اولویت های اساسی استان اصفهان است.» این در حالی است که اگر اندکی تامل کنیم، به یاد خواهیم آورد که این مطالب دقیقا مانند مطالبی است که «رسول زرگرپور» در طول دوره صدارتش در استانداری اصفهان، مطرح می کرد. اگر چه او در ابتدای فعالیت خود به این موارد به عنوان بزرگترین چالش های اصفهان اشاره می نمود ولی معلوم نیست چرا استاندار فعلی بعد از گذشت یک سال از حضور در این دیار نتوانسته چیزی بر آنها اضافه کند یا حتی بخشی از آن را حل و رفع کند. چه بسا باید پاسخ بدهد که وقتی می گوید:« در اصفهان کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد، اما انجام هیچ کاری غیرممکن نیست...» چرا نتوانسته یکی از این مثلا غیر ممکن ها را به عنوان یکی از کارهای زیاد مورد نظرش به سامان برساند؟

البته پاسخگویی توسط یک استاندار صرفا سخنگو، شاید انتظار بیهوده ای باشد. چرا که وی نشان داده چندان تمایلی به پاسخگویی به سئوالات مختلف پیرامون خود ندارد که اگر داشت، به انبوه پرسش هایی که در این ایام مطرح است، واکنش نشان داده و حرف و مطلبی ولو کوتاه و مختصر بروز می داد.

«مهرعلیزاده» همین که کوله بار بازنشستگی اش را به دوش بگیرد، انبوه علامت سئوال هایی را از خود به جای می گذارد که اندک پاسخی هم برای آنها نداشته است. پرسش از کنش او در حوزه های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی به کنار، او حتی در برابر انتصابات استانی هم پاسخی نداشته است. فضای مجازی در حال حاضر سرشار است از طرح مواردی گوناگون در زمینه افرادی است که در دوره استاندار فعلی به صحنه مدیریتی اصفهان پیوند خورده اند. افرادی که به باور اهل فن در حد و شان این دیار نبوده و اغلب بی تجربه، نورسیده و نارس بوده و هستند. یکی حرف از ده نفر می زند و دیگری این عدد را تا 15 نفر هم ارتقا می دهد. بخشدار، فرماندار، مدیرکل، رییس و معاون و... فرقی ندارد. مهم این است که دلیل این گزینش مشخص شود. مهم تر از آن هم این است که آیا این افراد به واسطه شایستگی شان به اصفهان پیوند می خورند یا به صرف رفاقت و دوستی و آشنایی و قس علیهذا؟

«مهرعلیزاده» اگر در راهروهای وزارتخانه های پایتخت قدم آهسته برود، به سادگی متوجه لهجه اصفهانی افرادی خواهد شد که در مقام وزیر و معاون وزیر و مدیران ارشد ستادی مشغول به کار هستند. سالهاست که مردم دیگر شهرها برای انتخاب شهردار خود مدیران اصفهانی را رصد می کنند. حتی سبک و سیاق مدیریت از نوع اصفهانی آن، سرلوحه فعالیت بسیاری از مدیران کشور است. حال در چنین اوضاع و احوالی، اگرچه رییس دولت بنا به سیاست کلی خود، یک نفر غیر بومی را به صدارت استانداری رساند، ولی این دلیل نمی شود که سئوال علت حضور مدیران بی تجربه غیر بومی در اصفهان بدون پاسخ بماند.

وقتی که «مهرعلیزاده» به اصفهان آمد، بسیاری دچار ذوق زدگی شدند که مثلا یک مدیر در تراز ملی به اصفهان آمده است. ولی با تجربه ای که امروز از کنش و منش وی وجود دارد، اگر به عقب برگردیم، قطعا منصبی بیشتر از مدیر روابط عمومی استانداری اصفهان برای وی قائل نخواهیم بود. چه بسا یکی از وظایف این مسئولیت، سخنگویی است که در آن استاد است. اما همین منصب نیز گاه در مقام پاسخگویی قرار می گیرد. کاری که باز هم «مهرعلیزاده» با آن بیگانه است؛ که اگر نبود، در برابر سئوالات مطرح شده چیزی به زبان می آورد. پس باید خدا را شکر کرد که قانون بازنشستگی هم وجود دارد تا در سایه آن، اصفهان به امید یک مدیر پاسخگو نفسی تازه کند!


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار
پرطرفدارها