ژاپنی‌ها پنج برابر، کره‌ای‌ها 6/5 برابر و آمریکایی‌ها 3/6 برابر ایرانی‌ها کار می‌کنند. براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، ساعت کار مفید در ایران تنها 11 ساعت در هفته است، این درحالی است که میزان کار مفید هفتگی در ژاپن به 60 ساعت و در کره‌جنوبی به 72 ساعت نیز می‌رسد.

میزان کار مفید در آمریکا تا 40 ساعت در هفته گزارش شده است. این موضوع در شرایطی رخ می‌دهد که فعالان کارگری و صنعتی ایران معتقدند بهره‌وری پایین نیروی کار در ایران به عوامل متعددی بستگی دارد. ناصر چمنی عضو کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران دراین‌باره می‌گوید: در ایران کارگر از منافع کار و تولید سهم بسیار ناچیزی بهره‌مند است و در اغلب موارد بیشتر منافع به جیب کارفرمایان سرازیر می‌شود، بنابراین کارگران انگیزه‌ای در قبال تعالی و ارتقای کار احساس نمی‌کنند. 

مهدی پورقاضی رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی تهران نیز با اشاره به بهره‌وری پایین ایران در تمامی بخش‌های صنعتی و تولید، مهمترین عامل بهره‌وری پایین نیروی کار در ایران را سیستم آموزشی ناکارآمد می‌داند و می‌گوید خروجی مدارس و دانشگاه‌ها در ایران برای صنعت و تولید کارآیی کافی ندارد. البته حمیدرضا صالحی نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران نیز رشد اقتصادی پایین، تکنولوژی منسوخ و از رده خارج و درآمد پایین صنایع و تولید را عوامل مؤثری برای بهره‌وری کم نیروی کار در ایران می‌داند و معتقد است با اصلاح اساسی در ساختار صنایع و تولید و بازنگری روابط و قوانین کار در ایران، موضوع بهره‌وری پایین نیروی کار کشور قابل حل است.

میزان کار مفید هفتگی در ایران 11 ساعت

بنابر گزارش مرکز آمار ایران، سرانه کار مفید در ایران از پاکستان و افغانستان کمتر است. مركز پژوهش‌هاي مجلس می‌گوید ساعات كار مفيد در ايران در خوشبينانه‌ترين حالت در هر روز حداکثر دو ساعت است كه ميزان هفتگي آن به بيشتر از ١١ ساعت نمي‌رسد. برخي آمارهاي ديگر اين شاخص را شش تا هفت ساعت در هفته برآورد كرده‌اند.

این درحالی است که ساعات کار مفید هفتگی در صنایع ایران شش تا ٩ ساعت است. همچنین براساس پژوهشی در‌ سال ٦٥ در مورد ساعات کار مفید کارکنان یک سازمان اداري، ساعات کار اسمی سازمان مورد نظر ٥٢ ساعت کار در هفته بود. حتی کارکنان سازمان علاوه بر ٤٤ ساعت مقرر، هشت ساعت اضافه‌کاري داشتند اما نتیجه پژوهش نشان می‌داد که در هفته فقط هفت ساعت و هشت دقیقه کار مفید انجام می‌شود. این آمار و ارقام دستکم ادعای پایین بودن ضریب بهره‌وری نیروی کار ایرانی را ثابت می‌کند. اگر در صحت و سقم این آمار شک نکنیم، به پرسش اصلی می‌رسیم. کدام عوامل بهره‌وری نیروی کار را تا این حد پایین نگه داشته است؟ 

تحقیقات مختلف به هزینه‌های بالای معیشت در برابر درآمد ناچیز نیروی کار اشاره می‌کند. بر اساس یکی از این تحقیقات، پايين بودن حقوق و دستمزد در ايران در قياس با شاخص هزينه زندگي در سال‌هاي اخير موجب كم‌كاري و يافتن شغل‌هاي دوم و سوم شده است كه درنهایت خسته‌تر شدن نيروي كار، كاهش بازدهي و بروز مشكلات روحي و رواني براي نيروي كار و خانواده‌هاي آنها را در پی داشته و روي بهره‌وري تأثيري منفي گذاشته است.