برخورد با منشا لازم است به شرط اینکه عدالت در خصوص دیگران نیز رعایت شود.

 در حالیکه زمستان به روزهای آخرش نزدیک می شود، شعله های تنور لیگ فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری سوزاننده شده اند.

استقلال تیمی که در نیم فصل اول به نظر می رسید حتی هواداران دو آتشه اش هم دست از رویایی قهرمانی برداشته‌اند، حالا چنان با قدرت و جسارت به پیش می تازد که با اطمینان می شود نامش را به عنوان یک مدعی فتح لیگ کنار پرسپولیس سپاهان و تراکتورسازی نوشت.

شفر با الماس های سیاهش در خوزستان توانست فولادِ قطبی را با سه گل منشا، پاتوسی و ایسما شکست بدهد. فولادی که شکست دادنش در اهواز مثل پاک شدن هوای این شهر برای همه یک آرزوست.

افشین قطبی در حالیکه از موقعیت های پر تعداد هدر رفته تیمش حرف میزد باز هم به کیفیت استقلال و بازی حرفه ای و زیرکانه اش اشاره کرد. تیمی که حتی از موقعیت‌های مُرده هم گل های سرنوشت ساز می سازد.

آنها به کورس قهرمانی برگشته‌اند. با عطش چند ساله برای فتح جامی که عادت کرده اند آن را در دست رقیبان ببینند.

در این میان تصاویری که نشان می‌داد گادوین منشا به سوی یک هوادار فوتبال با مشت و لگد حمله می‌کرد در شبکه های مجازی بسیار بازنشر شد. کسانی این رفتار غیر اخلاقی منشا را واکنشی طبیعی به هواداری عنوان کردند که بدون تشخیص جایگاه خود و رعایت فاصله فردی با یک بازیکن، موهای او را کشیده بود و برخی از منتقدین ورزشی آن را امتداد رفتار پرخاشگرانه بعضی از ستاره ها قلمداد کردند که حتی وقتی با پرخاشگری به هوادار، خبرنگار، مسئول یک باشگاه و بازیکن حریف حمله می کنند نه تنها جریمه نمی شوند بلکه از سویی جماعتی با غیرت و با تعصب لقب می گیرند.

برخورد با منشا لازم است به شرط اینکه عدالت در خصوص دیگران نیز رعایت شود.

در تهران پرسپولیس در روز تولد برانکو مثل همیشه با حداقل گل به پیروزی رسید و نام گلزن هم تکراری بود علی علیپور.

آنها در شبی که بیش از ۱۰ موقعیت را با خلاقیت ساختند سه بار به تیر دروازه نفت آبادان زدند و بودیمیر مهاجمی که به واسطه گل نزدن زیر فشار خردکننده است نمایش جذابی از خود ارائه کرد.

قرمزها با این پیروزی به صدرجدول رفتند، جایی که به آن خو کرده اند اما گل نزدن یا کم گل زدن، آفت این روزهای شاگردان برانکواست. پرسپولیس سه سال پیش تنها به خاطر تفاضل گل قهرمانی را به استقلال خوزستان واگذار کرد، آنها بیش از هر تیم دیگری ارزش یک گل را می دانند.

سخت گل می خورند اما با دشواری گل می زند. مهدی ترابی، علی علیپور و بودیمیر دیشب رگه‌هایی از آنچه هواداران از آنها انتظار دارند را به نمایش گذاشتند. فوتبال پر هیجان، هجومی، جاه طلبانه و همراه با مالکیت توپ موثر که به خلق موقعیت می انجامد.

"استقلال و پرسپولیس اگر خوب باشند تیم ملی هم خوب می شود". این یکی از پرتکرارترین جملات میان هواداران فوتبال تا پیش از حضور کی روش در ایران بود. او اما چندان توجهی به بازیکنان این دو تیم نمی کرد و بدنه اصلی تیم را از بازیکنان دیگر می ساخت.

حالا که قرمز و آبی دوباره به روزهای رقابت شانه به شانه برگشته اند و جذاب بازی می کنند آیا می شود به یک تیم ملی هجومی امیدوار بود؟