یک روانشناس گفت: فرزندان یک خانواده در ارتباط با خواهر و برادر خود مهارت‌های اجتماعی-شناختی یاد می‌گیرد و همچنین در ابعاد مختلف مثل هوش پیشرفت می‌کنند.

رقیه نوری پور لیاولی روانشناس و مشاور، در خصوص ایجاد یک رابطه خوب بین فرزندان در خانواده گفت: این مسئله یکی از نگرانی‌های والدینی است که بیش از دو فرزند دارند.

او افزود: فرزندان یک خانواده در ارتباط با خواهر و برادر خود مهارت‌های اجتماعی-شناختی یاد می‌گیرند. همچنین در ابعاد مختلف مثل هوش پیشرفت می‌کنند.

این روانشناس گفت: خواهران و برادران به صورت مستقیم رفتارهای یکدیگر را الگو قرار می‌دهند و در رشد هم تأثیر می‌گذارند.

نوری پور ادامه داد: هنگامی که فاصله سنی بین فرزندان ۴_۵ سال باشد، احتمال مثبت بودن رابطه‌ آن‌ها بیشتر خواهد بود. همچنین اگر والدین در ارتباط با فرزندان خود تبعیض قائل شوند، به عنوان مثال با فرزند کوچکتر مهربان‌تر باشند، رابطه‌ فرزندان آن‌ها مثبت نخواهد بود.

او با بیان اینکه روابط بین اعضای خانواده در روابط بین خواهر و برادران تأثیرگذار است، افزود:‌ بر اساس تحقیقات انجام شده اگر فرزندان خانواده‌ای با والدین خود ارتباط مثبت و سازنده داشته باشند، تنش بین خواهر و برادر کمتر می‌شود و ارتباط مناسب بین آن‌ها شکل می‌گیرد.

این روانشناس تاکید کرد: به صورت کمی رابطه بین خواهر و برادر انواعی دارد که می‌توان به شخصیت مراقبت (از یکدیگر مراقبت می‌کنند)، مبارز (رقابت و مشاجره می‌کنند)، جستجوگر (به دنبال کارهای جدید هستند)، عاشق (احساس صمیمیت دارند)، شوخ (بازیگوش هستند) و غیره اشاره کرد.

نوری پور با اشاره بر اینکه والدین در جهت بهبود رابطه‌ فرزندان خود باید به یکدیگر احترام گذارند، اضافه کرد: احترام گذاشتن والدین به یکدیگر کمک می‌کند فرزندان از والدین خود الگوبرداری خوبی داشته باشند و به عنوان یک فرد محترم یاد کنند.

او گفت: والدین باید فرزندان خود را تشویق کنند، در عین حال که با خواهر و یا برادر خود صمیمی هستند، به یکدیگر احترام گذارند. همچنین والدین نباید به صورتی رفتار کنند که فرزندان آن‌ها احساس کنند که مورد تبغیض قرار گرفته‌اند.

این روانشناس با بیان اینکه والدین قبل از دخالت در روابط میان فرزندان باید درباره عواقب و ارتباط آن‌ها سنجیده عمل کنند، گفت: ممکن است فرزندان مهارت‌های لازم برای حل مسائل خود را نداشته باشند، بنابراین والدین می‌توانند به عنوان معلم و آموزش دهنده در زمان درگیری ایفای نقش کنند.

نوری پور افزود: هنگامی که والدین در درگیری فرزندان دخالت می‌کنند، نباید طوری رفتار کنند که یکی از آن‌ها احساس کند از طرف دیگری طرفداری می‌کند، به همین دلیل لازم است که والدین در این زمینه کاملا نسبت به مسائل روانشناختی آگاه باشند.

او تاکید کرد: والدین باید به فرزندان خود آموزش دهند هنگام مشاجره با خواهر و برادر خود، بدون فکر و هیجانی واکنش نشان ندهند و آرامش خود را حفظ کنند.

این روانشناس گفت: لازم است والدین برای فرزندان خود وقت گذارند تا فرزندشان احساس کند فرد مهم در زندگی والد خود است، در این صورت والدین بهتر می‌توانند در موقعیت‌های مختلف فرزندان خود را تغییر دهند.

نوری پور با اشاره به اینکه برخی از والدین تنیبه گروهی را برای کاهش اختلافات بین فرزندان مناسب می‌دانند، گفت: هنگامی که فرزندان به اختلافات خود ادامه دهند، والدین همه‌ آن‌ها را محروم و تنبیه می‌کنند.

این روانشناس ادامه داد: والدین باید با فرزندان در خصوص انتظاراتی که دارند صحبت کنند، همچنین والدین باید بدانند که فرزندانشان با یکدیگر فرق دارند و مساوات به معنی رفتار مشابه با همه فرزندان نیست، بلکه والدین باید با توجه به ویژگی‌های هر یک از فرزندانشان با آن‌ها رفتار کنند.