نصف جهان: در ميان 209 کشور عضو فيفا، احتمالاً ايران تنها کشوري است که هنوز کسي نمي‌داند بالاترين سطح فوتبال باشگاهي آن دقيقاً چه روزي آغاز مي‌شود. فعلاً «بلاتکليفي» کليدواژه اين روزهاي ليگ برتر ايران است.

تقويم مي‌گويد چهار هفته به آغاز ليگ نوزدهم باقي مانده اما فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ همچنان از موضع قبلي خود دفاع مي‌کنند؛ «تعويق ليگ تا برطرف شدن کامل همه مشکلات ». فدراسيون از جنجال‌هاي فصل گذشته ليگ و فشارهايي که تحمل کرده، برآشفته شده و با لحني توأم با تهديد اعلام مي‌کند که از موضع خود کوتاه نمي‌آيد. به همين دليل بود که مراسم قرعه‌کشي ليگ که قرار بود روز دهم تيرماه برگزار شود، به زماني نامشخص موکول شد تا نخستين اقدام عملي براي تعويق ليگ کليد بخورد.

مديران سازمان ليگ که اين روزها به شهرهاي مختلف سفر مي‌کنند و نواقص استاديوم‌هاي ميزبان ليگ را يادداشت مي‌کنند خود بهتر از هر کسي مي‌دانند که نه چهار هفته، که تا 40 هفته ديگر هم بعضي از اين عيب و ايرادها قابل برطرف شدن نيست. شايد در اين فرصت کوتاه بشود ورزشگاه‌ها را به دوربين مدار بسته و بعضي از آنها را به شماره صندلي مجهز کرد و مواردي جزيي مثل ساماندهي پارکينگ‌ها را انجام داد ولي وقتي ورزشگاهي هنوز نيمي از آن سکوي سيماني است و به اندازه کافي در ورودي ندارد، چطور مي‌شود در اين مدت کوتاه نقص‌هاي بنيادين آن را رفع و رجوع کرد؟ طعنه‌آميز اينجاست که فهرست بلندبالاي عيب و ايرادهايي که سازمان ليگ در نظر گرفته، فقط مختص به ورزشگاه‌هاي قديمي نظير شهيد وطني قائمشهر و تختي آبادان نيست و حتي ورزشگاه‌هاي تقريباً نوسازي مثل يادگار امام(ره) تبريز و نقش جهان اصفهان هم خالي از اين اشکالات نيست.

فدراسيون و سازمان ليگ اصرار فراواني دارند که ليگ نوزدهم فقط در شرايطي قابل برگزاري است که بليت‌فروشي به صورت اينترنتي انجام شود، گيت ورودي الکترونيکي در ورزشگاه‌ها نصب شود، همه صندلي‌ها شماره‌گذاري شود و ورزشگاه‌ها همگي داراي دوربين مداربسته باشند اما اين همه ماجرا نيست. حالا فدراسيون سختگيرانه بر مطالبات خود پافشاري مي‌کند، خوب است موارد ديگري هم فهرست شوند و قبل از آغاز ليگ، تکليف آنها روشن شود.

 اول از همه موضوع «حق پخش تلويزيوني» است که مسکوت مانده و کمتر کسي حاضر است سراغ آن را بگيرد. بي‌ترديد اين مهمترين مطالبه باشگاه‌ها از مديران فدراسيون است و اگر روزي تحقق يابد، بخش بزرگي از مشکلات مالي باشگاه‌ها حل مي‌شود. مسئله بعدي، روشن شدن موضوع «تبليغات محيطي» است و باشگاه‌ها مي‌خواهند بدانند بالاخره از اين ظرفيت مهم درآمدزايي، سهمي دارند يا نه؟ و اگر سهمي دارند، چقدر؟ موضوع ديگر، مسئله ورود زنان به ورزشگاه‌هاست که فيفا به اجراي آن تأکيد دارد. آيا تکليف اين موضوع تا آغاز ليگ روشن مي‌شود يا اينکه همچنان صندلي‌هاي استاديوم فقط سهم مردان خواهد بود؟ اينها همه مطالبات خاک‌خورده‌اي هستند که اهميت بعضي از آنها اگر بيشتر از شماره‌گذاري صندلي‌ها نباشد، کمتر هم نيست.