نصف جهان: «محمدحسن ملک‌‍‌مدني» در 29 آبان سال 1362 به عنوان «شهردار اصفهان» معرفي شد و  بيش از هفت سال  اين سمت را عهده‌دار بود. از دوران حضور اين مدير اهل ميبد يزد به عنوان شهردار اصفهان خاطرات زيادي نقل مي شود که يکي از آنها نحوه مواجهه با آزادسازي ملک هاي اطراف زاينده رود است، گام بزرگي که ملک مدني براي تبديل حاشيه رودخانه به پارک برداشت تا امروز ساحل اين رودخانه بخشي جداناپذير از فرهنگ تفريحي اصفهان شود. خبرگزاري «ايمنا»، وابسته به شهرداري اصفهان گفتگويي با محمدحسن ملک مدني 65 ساله همزمان با سفر او به شهر اصفهان انجام داده است که بخش هايي از اظهارات او را درباره وضعيت اصفهان دهه 60 مي خوانيد.

■ در آغاز فعاليت هايي که براي زيباسازي شهر انجام مي شد، مي گفتند اگر گلکاري کنيد مردم گل را مي چينند، گفتيم اينقدر گل مي کاريم که ديگر نچينند. سعي بر فرهنگسازي داشتيم و به مردم مي‌گفتيم اگر در پارک گُلي را شکستيد، گويي در منزل خودتان اين گُل را شکسته‌ايد.

■ در دوران فعاليت در شهرداري اصفهان تلاش کرديم زشتي‌هاي شهر را از آن بگيريم؛ مي‌خواستيم زيباسازي کنيم و مردم را عادت دهيم که اگر خانه اختصاصي داريد و در آن زباله نمي‌ريزيد، يک خانه بزرگ تر هم به نام شهر داريد که آن هم به شما تعلق دارد، در اين زمينه تمام تلاش خود را کرديم تا بتوانيم فرهنگسازي کنيم. سعي کرديم به مردم بگوييم  زباله‌هايتان را در جوي آب نريزيد، اگر بريزيد هزينه نظافت شهر را از خودتان مي‌گيريم، اگر مي‌خواهيد هزينه ندهيد، زباله نريزيد!

■ در زمين‌هاي محور زاينده رود در طول زمان تصرفاتي اتفاق افتاده و تنها يک بخش کوچک آن پارک به صورت باقي مانده بود و بقيه املاک شهري بود؛ تصميم گرفتيم از غرب تا شرق اصفهان اقدامي انجام دهيم تا مردم بتوانند در پارک قدم بزنند. معتقد بوديم در پارک نبايد هيچ ساختماني غير از ساختمان‌هايي که مرتبط با آن است، وجود داشته باشد؛ اگر قرار شد هر سال در آن بنايي ساخته شود، ديگر چيزي از آن باقي نمي‌ماند. در پارک‌ها غير از سرويس خدماتي و بهداشتي و کافي شاپ با سازه سبک که لازمه چنين فضايي است، نبايد چيز ديگري وجود داشته باشد.

■ دوران‌هاي مختلف يادگاري‌هايي همچون باغ فين کاشان، باغ شاهزاده ماهان کرمان، باغ دولت آباد يزد و... بر جاي گذاشتند. ما هم تصميم گرفتيم يک اثر از دوراني که در آن قرار داشتيم به يادگار بگذاريم که نتيجه آن «باغ غدير» شد. گرچه براي باغ غدير کتابي چاپ شد، اما نتوانستيم آنگونه که شايسته است آن را نشر دهيم تا بيش از پيش ارزش اين اقدام را به منصه ظهور برسانيم بخاطر همين کوتاهي شايد 150 سال ديگر ارزش باغ غدير مشخص شود.

■ تا قبل از سال 62 بسط و توسعه کتابخانه‌ها، فرهنگسراها، مسائل فرهنگي و... اصلاً و ابداً ربطي به شهرداري نداشت اما در آن دوران به سمت توسعه فرهنگ و هنر حرکت کرديم؛ به ياد دارم که قرار بود هنرستان موسيقي راه‌اندازي شود، اما مديرکل ارشاد گفت مکاني براي راه اندازي آن نداريم، شهرداري منطقه 5 را که يک ساختمان قديمي بود خالي و به هنرستان موسيقي واگذار کرديم و يک کار سمبليک انجام داديم.

■به مرور زمان سعي کرديم زمين‌هاي حاشيه رودخانه را بگيريم، تا همه مردم به رودخانه دسترسي داشته باشند و به يک مکان عمومي تبديل شود نه خصوصي؛ نتيجه آن نيز توسعه فضاي سبز شد.

■ از روي پل‌هايي که ميراث گذشته بود، اتومبيل عبور مي‌کرد، در حالي که بايد اين ميراث‌هاي با ارزش را حفظ مي‌کرديم در اين راستا ورود خودروها بر روي اين پل‌ها ممنوع و کلاً بسته شد و هنگامي که متوجه شديم سي و سه پل به شدت در معرض خطر است به کمک ميراث فرهنگي، بازسازي و لايروبي رودخانه را آغاز کرديم.

■ به ياد دارم آمار غرق شدن بچه‌ها يا افراد بزرگسال در رودخانه زاينده رود 116 نفر در سال بود چون مردم مي‌خواستند آب تني کنند، از اين رو با کمک تربيت بدني، استانداري و... حرکتي انجام داديم تا در شهر استخر ساخته شود، با انجام اين اقدام آمار غرق شدگان در رودخانه به طور محسوسي کاهش پيدا کرد.

■ آتش نشاني در آن دوران وسايل و تجهيزات نداشت و آتش نشانان غواصي بلد نبودند که مشکل بسيار بزرگي بود اما با همتي که شد خوشبختانه آتش‌نشاني به اين امکانات مجهز شد. همچنين بعضي از چشمه‌ها که از نخاله پُر شده بود با زحمات زياد تخليه شد، چشمه‌ها راه افتاد و دوطرف آن فضاي سبز ايجاد شد تا مردم بتوانند در آرامش زندگي کنند.

■ اگر فرصتي پيش آيد رسماً از مردم اصفهان عذرخواهي مي‌کنم. ما بارها از جلوي حمام خسرو آقا رد شديم و متوجه نشديم که بايد به داد آن برسيم، گرچه متولي آن ميراث فرهنگي بود اما يک حمام دوره صفوي «دم بيل» سپرده شد و از اين بابت از مردم اصفهان عذرخواهي مي‌کنم.

■اگر روزي دوباره شهردار شوم به آن بيش از پيش توجه مي‌کنم؛  اصفهان مظلوم و گرفتار است اين شهر در چنگال ما اسير شده؛ اصفهان با پتانسيل‌ها و ظرفيت‌هايي که دارد امروز بايد سه فرودگاه داشته باشد و کوچه پس کوچه‌هاي آن مملو از توريست باشد، در رستوران‌ها، فروشگاه‌هاي صنايع‌دستي و فرش فروشي ها، گردشگران در حال خريد باشند تا هنرمندان تشويق شوند و بتواند بيشتر توليد کنند.