«طی چند روز اخیر شایعات زیادی در مورد احتمال کنار گذاشته شدن جلال حسینی از فهرست فصل آینده پرسپولیس منتشر شده است. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که جلال در لیگ هجدهم نیز مثل گذشته عملکردی باثبات، مؤثر و ستودنی داشت. در شرایط عادی آسان نیست که چنین بازیکنی با این کیفیت از یک تیم کنار گذاشته شود اما شایعات تمامی ندارد.

ابتدا این داستان به‌صورت بسیار جدی مطرح شد که اگر برانکو در پرسپولیس ماندگار می‌شد، حسینی را رد می‌کرد. این‌طور گفته می‌شود که اواخر فصل گذشته دلخوری‌هایی بین ایوانکوویچ و کاپیتان اولش به وجود آمد که باعث شد مربی کروات چنین تصمیمی بگیرد اما به هر حال او در ایران نماند تا نقشه احتمالی‌اش را پیاده کند. برانکو در یکی از آخرین مصاحبه‌هایی که انجام داده این شایعه را تکذیب کرده اما حتی اگر او واقعاً تصمیمی برای حذف جلال داشت هم طبیعی نیست که انتظار داشته باشیم الان آن را تأیید کند. الان که از ایران رفته و دلیلی ندارد با بازگویی داستان، خودش را رودرروی هواداران پرسپولیس قرار بدهد.

حالا کالدرون آمده و شایعه حذف جلال دوباره از سر گرفته شده است. در اولین مصاحبه مربی آرژانتینی بین خبرنگاران در این مورد از او سوال شد که کالدرون جواب داد: «من فقط سه روز است آمده‌ام. این چه سوالاتی است که می‌پرسید؟ معلوم است که هنوز لیستی به باشگاه نداده‌ام.» کالدرون با همین قاطعیت همه چیز را تکذیب می‌کند و البته استدلالش هم درست به نظر می‌رسد اما بلافاصله بعد از پایان تمرین دوباره حرف و حدیث‌هایی پیرامون قرار گرفتن جلال در لیست مازاد در فضای مجازی مطرح می‌شود. به این ترتیب روشن است که مشکل یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال ایران که هنوز هم سرپنجه و قبراق است، ربطی به کادر فنی ندارد. احتمالاً ریشه ماجراهای جلال را باید در دو بخش دیگر جست‌وجو کرد؛ یکی به ستوه آمدن باشگاه از دست او و دیگری آزردگی برخی از همبازیان جلال.

حامی اعتصاب، رفیق دشمن

جلال حسینی با وجود همه تعصبی که در زمین به خرج می‌دهد، بیرون از میدان رفتارهایی داشته که برای باشگاه ناگوار بوده است. او در این سال‌ها معمولاً از اعتصاب‌ها حمایت کرده است؛ یعنی به جای این که فضای داخل تیم را آرام کند، معمولاً نقش سردسته مطالبه‌گران را بازی کرده است. جلال همچنین به دفعات مصاحبه‌های تندی علیه مدیران باشگاه داشته و در آخرین نمونه، بعد از درگیری ایرج عرب با مشاور جوان و خبرسازش، حسینی و برخی دیگر از بزرگان تیم تصویر مشاور اخراجی را روی صفحات‌شان بارگذاری کردند که بسیار بحث‌برانگیز بود. بنابراین عجیب نیست که مدیریت باشگاه از شایعه جدایی جلال بدش نیاید. عجیب‌تر از همه اما خرید محمدحسین کنعانی‌زادگان است که به ترافیک شدید خط دفاعی دامن می‌زند؛ خریدی که برخی عقیده دارند پیغامی صریح برای جلال دارد و اگر به معنای حذف قریب‌الوقوع او نباشد، قرار است در حکم یک تلنگر برای کاپیتان سرخ‌ها عمل کند.

چرا داد می‌زنی؟

این وسط اما پای بازیکنان و ناراحتی برخی از آنها هم در میان است. بسیاری بر این باورند که داد و فریادهای جلال حسینی بر سر بازیکنان خودی در زمین مسابقه و در رختکن، یکی از عوامل تشنه ماندن پرسپولیس و سیر نشدن این تیم از موفقیت‌های پرشمار بوده است. این تحلیل منطقی به نظر می‌رسد، البته مشروط بر این که حجم این پرخاش‌ها آن قدر زیاد نشود که بازیکنان کناری کاپیتان به ستوه بیایند. باور کنید یا نه، اخیراً شکایت‌های زیادی از برخی همبازیان حسینی در جمع‌های غیر رسمی به گوش می‌رسد که نشان می‌دهد این فریادها کم‌کم روی اعصاب آنها رفته است.

فقط برانکو می‌توانست

با تمام این اوصاف اما حذف جلال حسینی اصلاً کار راحتی نیست. شاید این فقط خود برانکو بود که می‌توانست هزینه چنین تصمیم مهمی را بپردازد. اگر برانکو کاپیتان اولش را کنار می‌گذاشت، مردم با او مدارا می‌کردند اما کالدرون تازه آمده و در مجموعه فعلی باشگاه پرسپولیس شخص دیگری هم به چشم نمی‌خورد که توانایی انجام چنین کاری را داشته باشد. به علاوه فراموش نکنیم حسینی هنوز از نظر فنی یکی از بهترین‌های ایران و آسیا است و حذف او از این نظر هم به تیم ضربه خواهد زد. با این تفاسیر احتمالاً کاپیتان فصل بعد را هم در پرسپولیس می‌ماند اما شاید بالا گرفتن زمزمه‌های اخیر باعث شود او در بعضی رفتارهایش تجدید نظر کند.»