نصف جهان: شجاع خليل‌زاده، بازيکن تيم پرسپوليس در گفتگو با خبرگزاري «فارس» در خصوص زمان کنار گذاشته شدن سروش رفيعي، مهدي شريفي و شايان مصلح از پرسپوليس انتقادهايي را مطرح کرده و بحث را به بي مهري هايي که در فوتبال وجود دارد رسانده است. جالب آنکه اعلام شد باشگاه پرسپوليس اين گفتگو را عليه مديرعاملش ديده و قرار است گزارش اين مسئله به صورت رسمي به کميته انضباطي باشگاه پرسپوليس برود تا آنجا در خصوص خليل‌زاده تصميم گيري شود. اين در شرايطي است که ايرج عرب، مديرعامل باشگاه پرسپوليس از کميته انضباطي اين باشگاه خواسته تا با خليل‌زاده برخورد کنند تا ديگر شاهد موضع‌گيري مستقيم بازيکنان عليه مديريت و کادرفني نباشند.  بخشي از حرف هاي جالب بازيکن سابق سپاهان را بخوانيد.

اگر بازيکني را نمي‌خواهيد و قرار است بازيکني در ليست مازاد باشد چرا اينقدر دير اين مسئله را اعلام کرديد؟ الان که همه تيم هاي ليگ‌ برتري بسته شده‌اند و دوران بدنسازي را پشت‌سر مي‌گذارند و در اين شرايط کمتر تيمي بازيکن جديد جذب مي‌کند. من با هر سه بازيکن زندگي کرده‌ام و مي‌دانم که آنها الان چه حال و اوضاعي دارند. در حال حاضر اين بازيکنان به چه تيمي مي‌توانند بروند؟ همه ما دل‌نگران آنها هستيم و غصه آينده آنها را مي‌خوريم. الان تيم‌هايي مثل سپاهان، استقلال، تراکتور و... بسته شده و در دوران بدنسازي هستند و بازيکنان ما هم که نمي‌توانند به تيم‌هاي پايين جدول بروند و بايد در تيم‌هاي مطرح بازي کنند. من از مسئولان باشگاه مي‌خواهم آنها خودشان را جاي اين بازيکنان بگذارند و ببينند اين سه نفر در حال حاضر چه شرايطي دارند؟ بايد آينده بازيکنان را مدنظر قرار دارد چرا که شايد با همين تصميم آينده اين سه بازيکن نابود شود. اين اختيار يک مربي است که هر بازيکني را نخواهد اما نبايد زماني که نقل و انتقالات در حال تمام شدن است بازيکن را در ليست مازاد بگذارند. حرف من فقط به مديرعامل پرسپوليس نيست بلکه روي صحبت من به تمام مديران باشگاه‌هاي ايراني است. ما فوتباليست هستيم و درد اين بچه‌ها را مي‌دانيم و الان در اين شرايط فقط اين بازيکنان هستند که ضربه مي‌خورند و آسيب مي‌بينند. متأسفانه وضعيت در فوتبال ما به گونه‌اي است که وقتي مديري بازيکني را مي‌خواهد از صبح تا شب به او زنگ مي‌زند اما همين که به هر دليلي آن بازيکن را نخواستند ديگر آن مدير جوابي به تلفن بازيکن نمي‌دهد و رفتارشان 180درجه تغيير مي‌کند.

تأکيد مي‌کنم که روي صحبت من فقط به مديرعامل پرسپوليس نيست بلکه درباره همه باشگاه‌ها اين را مي‌گويم. مديران باشگاه بازيکنان را به چشم پسرانشان ببينند و با آنها درست رفتار کنند.  متأسفانه در فوتبال ما پهلوان زنده را عشق است. در فوتبال مگر بزرگ تر از مجتبي محرمي داريم؟ او الان کجاست و چه مي‌کند؟ اگر اسم آقاي محرمي را بردم به اين دليل است که من عاشق او و تعصبش هستم اما او الان چه وضعيتي دارد؟ او که اين همه متعصب بود وضعيتش اينطور شده که کسي حالش را نمي‌پرسد. حالا در اين شرايط برخي‌ها مي‌گويند چرا بازيکنان ميلياردي قرارداد مي‌بندند؟ شايد از اين حرف من برداشت درستي نشود اما عادل فردوسي‌پور حرف‌هايي زد که ما را نابود کرد. يک پژو 207 الان 200 ميليون تومان قيمت دارد و شما براي خريدن يک خانه در تهران حداقل بايد دو ميليارد تومان پول بدهي اما برخي‌ها به درآمدهاي بازيکنان گير مي‌دهند. يک فوتباليست جان مي‌دهد تا به درجات بالا برسد. سختي کشيده و تلاش کرده تا بتواند در فوتبال پا بگيرد. اما بعد از اينکه فوتبالش تمام شد چه کسي جوياي حال او مي‌شود؟ اگر کسي مصدوم شود کسي هست که به دادش برسد؟ اين وضعيت براي همه وجود دارد. زماني که در سپاهان بازي مي‌کردم آقاي محرم نويدکيا به من گفت که تا سالم هستي همه به تو به‌به و چه‌چه مي‌گويند اما همينکه مصدوم شدي کسي نگاهت نمي‌کند و الان مي‌بينم که واقعاً حرف او درست است. من واقعاً مديون آقاي نويدکيا هستم که چه از نظر فني و اخلاقي از او چيزهاي زيادي ياد گرفتم و اين حرف او هميشه در ذهن من وجود دارد. واقعاً ناراحت مي‌شوم وقتي مي‌گويند فلان بازيکن ديگر به درد ما نمي‌خورد. اما همان مسئولان وقتي مي‌خواهند با همين بازيکن قرارداد ببندند روزي ده بار به او زنگ مي‌زنند اين مسائل اصلاً‌حرفه‌اي نيست اما در همين شرايط همه از فوتباليست‌ها مي‌خواهند که حرفه‌اي باشند. مگر ما پول حرفه‌اي مي‌گيريم؟ به ما مي‌گويند قرارداد ميلياردي مي‌بندي اما با کلي دعوا در آخر فصل 30 درصد از قرارداد خودمان را مي‌گيريم و اين در حالي است که زندگي نه براي فوتباليست‌ها بلکه براي همه مردم سخت شده است. شايد اين مسائل به اين علت است که فوتباليست‌ها در چشم هستند اما کسي به اين موضوع فکر نمي‌کند که يک فوتباليست خرج 20 نفر ديگر را مي‌دهد چرا که اکثر فوتباليست‌ها از خانواده‌هاي پايين جامعه هستند و بايد به خانواده خود کمک کنند. اميدوارم نگاه مسئولان باشگاه و همه مديران به فوتباليست‌ها تغيير کند. همه با احسان روزبهاني قهرمان بوکس آشنا هستند و مي‌دانند که او چه زحماتي کشيد و چه مقام‌هايي براي ايران در سطح جهان کسب کرد اما الان ببينيد که او چه وضعيتي دارد و آيا کسي سراغي از او مي‌گيرد يا نه. در خارج از ايران به ورزشکاران و فوتباليست‌ها احترام مي‌گذارند اما در ايران اينطور نيست.