کد خبر: ۱۶۷۲۶۴
تاریخ انتشار: ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۳۹

در این روزها که سایه ویروس کرونا بر روی زندگی اقشار آسیب پذیر جامعه سنگینی می کند، کودکان کار نه تنها بیکار نشده اند که حتی بیشتر از قبل به خیابان ها آمده و بار سنگین تامین هزینه های زندگی خانواده را به دوش می کشند.

روبروی موسسه طلوع مهر و دوستی، پارک کوچکی با چند وسیله بازی مختصر، بچه های کم سن و سال را حسابی سرگرم بازی کرده، اما آنها که بزرگ ترند جلوی میز موسسه ایستاده و با دست های کوچکشان روی کاغذهای رنگی، از آرزوهای بزرگ شان می نویسند. 

خاله میشه یه لیوان آب بدی؟ آزیتا کنار میزی که جلوی در ورودی گذاشته اند می ایستد و این را می گوید. خاله اشاره می کند دست هایش را که به وسایل بازی زده ضدعفونی کند و می گوید: می دونی که کرونا اومده؟

آره! دیگه مدرسه نمی تونیم بریم ولی هنوز سر کار میریم.

آزیتا، زینب و نازگل سه خواهر قد و نیم قدی هستند که به کنار میز می آیند تا روی کاغذهایی که موسسه به آنها داده داستان زندگی شان را بنویسند. زینب زودتر از بقیه در دو خط نوشته: "دوست دارم دستفروشی را ولی دوست دارم در خانه باشم و درس بخوانم دوست دارم در آینده دکتر شوم". می پرسد خاله ببین درست نوشتم؟ وقتی از روی نوشته می خوانم صدای اعتراض آزیتا بلند می شود و می گوید: خانم من اول گفتم می خوام دکتر باشم! می خندم و می گویم از روی دست هم تقلب کردید!؟

از آزیتا می پرسم کلاس چندمی؟

 

سوم

 

کار می کنی؟

 

لواشک و آدامس می فروشم.

 

چقدر درآمد داری؟

 

روزی ۵۰ یا ۱۰۰ هزار تومان.

 

پدرت چه کار می کند؟

 

چیزی نمی گوید. مشغول زیر و رو کردن کتاب و کاغذهای رنگارنگی است که به آنها داده اند، می پرسد خاله اینها را باید چه کار کنیم!؟ ذوق و عجله زیادی برای خواندن همه کتاب هایی دارند که گرفته اند.

حمید و علیرضا کمی آن طرف تر و دور از میز منتظرند سه دختربچه از کنار میز کنار بروند تا نوبت آنها شود. می گویند اول اول دستفروشی می کردند و لواشک می فروختند، اما الان اطراف دولت آباد دنبال گله می روند. این دو برادر ۱۲ و ۸ ساله باید خرج خانواده ۷ نفره خودشان را دربیاورند و می گویند حالا که مدرسه نمی روند وقت بیشتری دارند دنبال گوسفندان بروند و بیشتر کار کنند. این را هم می گویند که قبلا اینجا کلاس نقاشی می آمده اند، اما حالا که اینهمه راه با اتوبوس تا اینجا آمده اند بازهم خبری از کلاس هایشان نیست!

نازیلا ۱۴ساله با ظاهری مرتب و تقریبا امروزی می گوید که دیگر کار نمی کند، اما دو برادر کوچکش دستفروشی می کنند. می گوید: قبلا دستفروشی می کردم، ولی گفتن بزرگ شدی دیگه، زشته دختر کار کنه، ولی تو خونه جایی کار باشه یا قالی بافی میرم. نازیلا دلش می خواهد برادرهایش هم زودتر بزرگ شوند و بتوانند کاری یاد بگیرند تا مجبور نباشد دستفروشی کنند، حتی با اینکه در این شرایط هم توانسته اند خرج خانواده را دربیاورند. می گویم با اینکه کرونا آمده!؟ می گوید: قبلا هم همینطور بود، شب عید بهتر بود ولی نه امسال! حتی کلاس کامپیوتر، زبان و درس هایی که ضعیف بودم اینجا می اومدم هم تعطیل شده!

بازگرداندن اعتماد به نفس کودکان کار

خانم اسکندری مدیر اجرایی خانه فرهنگ پگاه که بچه ها او را خاله شیما صدا می کنند، به ایسنا می گوید: کودکان کار بچه های سختی هستند، چون هم دیر ارتباط برقرار می کنند و هم فضای متفاوتی با بچه های دیگر دارند، به خاطر همین اوایل کار خیلی نمی شود با عزیزم و جانم به آنها نزدیک شد، درعین حال که خیلی نیاز به محبت و توجه دارند، به خاطر همین همه تلاشمان این است تا اعتماد به نفسی که در خیابان از دست می دهند را به آنها برگردانیم، مثلا همه را با اسم آقا و خانم صدا می زنیم و خیلی از کمک ها را به صورت بن می دهیم تا خودشان بروند و خرید کنند، خلاصه بعد از مدتی که اینجا می آیند ارتباط دوستانه ای با همه ما برقرار می کنند و در کلاس ها و جلسات مشاوره شرکت می کنند.

او می گوید: در موسسه طلوع مهر و دوستی تلاش ما این است که قبحی که از کار کردن بچه ها در خانواده ها شکسته شده را برگردانیم، بچه ها باید بدانند دستفروشی و جمع کردن پسماند کار درستی نیست و کم کم باید حرفه ای یاد بگیرند تا از طریق آن کسب درآمد کنند، اگرچه اصلا بچه ها نباید کار کنند، در عین حال تلاش می کنیم بچه ها را با حقوق خودشان آشنا کنیم تا مثلا اگر کسی در خیابان مزاحم آنها شد آگاه باشند و بدانند چه عکس العملی باید نشان دهند. با خنده می گوید: همه امید ما این است که این بچه ها طوری بزرگ شوند که دیگر خودشان بچه هایشان را برای دستفروشی نفرستند و وقتی هم از بچه ها که می پرسیم همه می گویند بچه هایشان را اصلا سر کار نمی فرستند.

افزایش تعداد کودکان کار در شهر

 اسکندری درباره تاثیر شیوع ویروس کرونا و شرایط اقتصادی به وجود آمده بر روی زندگی کودکان کار هم می گوید: متاسفانه تعداد کودکان کار در شهر خیلی درحال افزایش است، این موسسه هم تقریبا شناخته شده است و بچه ها به همدیگر اطلاع می دهند. سال های اولی که موسسه تاسیس شده بود تیم های شناسایی ما به پارک ها و خیابان های شهر می رفتند تا بچه ها را شناسایی کنند ولی الان اصلا به آن مرحله نمی رسیم و بچه ها خودشان مراجعه می کنند، تا جایی که خیلی از مواقع امکان پذیرش بچه های جدید را نداریم، البته تا الان هرکسی مراجعه کرده را پذیرفته و عضو کرده ایم، ولی نمی توانیم آنطور که می خواهیم خدمات بدهیم.

درباره خدماتی که در این موسسه به کودکان کار داده می شود توضیح می دهد: ما خدمات را برپایه فعالیت های بچه ها در موسسه قرار می دهیم، چون هدف اصلی ما آموزش و فرهنگ سازی است، به خاطر همین بچه ها می دانند اگر مثلا در برنامه مشاوره شرکت می کنند، در برنامه شهربازی و سینما هم هستند، همینطور کلاس های تقویتی، آموزشی و برنامه های تفریحی که همه جنبه تشویقی دارد تا بتوانیم مشارکت بچه ها را در برنامه ها و اهداف موسسه جلب کنیم.

وضعیت بحرانی کودکان کار در روزهای کرونایی

خانم اسکندری که نگران وضعیت این روزهای کودکان کار است، می گوید: اوایل شیوع کرونا کسی از بچه ها خرید نمی کرد، حتی اسپری های ضدعفونی دست که به بچه ها داده بودیم را برای ضدعفونی آدامس و لواشک استفاده می کردند تا مردم از آنها خرید کنند، خیلی وضعیت بحرانی داشتند و بیشترشان سراغ جمع کردن پسماندها رفته بودند، این بچه ها بیشترشان نان آور خانواده اند، وقتی درآمدی ندارند کل خانواده شان دچار مشکل می شود، طوری که حتی در یک وعده غذایی هم مانده بودند. الان با زیاد شدن رفت و آمدها کمی وضعیت بچه ها بهتر شده، اما باید روی آموزش بچه ها متمرکز باشیم چون خیلی از بچه ها به خاطر خستگی کار نمی توانند درست درس بخوانند و حتی برای ثبت نام در مدارس به خاطر هزینه هایی که باید بپردازند مشکل دارند، ما تلاش می کنیم تاجایی که می توانیم تلاش می کنیم مشکلات تحصیلی بچه ها را برطرف کنیم.

او این را هم یادآور می شود که کودکان کار در این موسسه اولویت بندی می شوند تا از آنهایی که شرایط سخت تری دارند بیشتر حمایت شود، در عین حال که با موسسات مردم نهاد و خیریه های دیگر در ارتباط هستند و سعی می کنند بیشتر کودکانی را که از هیچ حمایتی برخوردار نیستند تحت پوشش قرار دهند.

توزیع اقلام بهداشتی و معیشتی با شیوع ویروس کرونا

نوید مسائلی، مدیر عامل انجمن حمایت از کودکان کار طلوع مهر و دوستی، با اشاره به اینکه هدف این موسسه استفاده از ظرفیت ها و توانمندی های جوانان برای حمایت و توانمندسازی کودکان کار است، به ایسنا می گوید: به صورت میدانی کودکان کار را شناسایی کرده و برای آنها پرونده تشکیل می دهیم و کلاس های مختلف آموزشی، مباحث حقوقی، فرهنگی، تفریحی و ورزشی را در برنامه هایمان داریم. البته به خاطر شیوع ویروس کرونا، بسیاری از کلاس ها تعطیل شد و به خاطر شرایط سختی که برای کودکان کار به وجود آمد به توزیع اقلام بهداشتی و معیشتی برای کودکان و خانواده هایشان ورود پیدا کردیم.

او با اشاره به توزیع بسته های مواد غذایی طی سه مرحله از ابتدای اسفند تاکنون، می گوید: در مرحله اول حدود ۸۰ بسته بین خانواده ها توزیع کردیم، مرحله دوم ۶۰ بسته و این بار ۳۵۰ بسته توزیع می کنیم که ارزش هر بسته حدود ۲۰۰ هزار تومان است که در کنار آن ژل ضدعفونی کننده، ماسک و دستکش هم هست. تلاش کرده ایم کمک ها را بین همه خانواده هایی که یک یا چند کودک کار دارند توزیع کنیم.

بار هزینه های زندگی روی دوش کودکان کار

مسائلی با بیان اینکه حدود ۷۰۰ کودک کار در اصفهان شناسایی و آنها را اولویت بندی کرده ایم، اضافه می کند: بیشتر این کودکان ضایعات جمع کن و یا دستفروش هستند و بیشترشان نان آور خانواده هستند، چون یا پدر ندارند و یا پدر معلول، معتاد و یا از کار افتاده است و به خاطر همین هزینه های زندگی روی دوش این کودکان است.

وی با اشاره به مشارکت داوطلبانه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ جوان برای جمع آوری و توزیع این کمک ها بین کودکان کار، خاطرنشان می کند: در کنار هر بسته ای که توزیع کردیم، نامه ای از حرف دل جوانان برای کودکان کار گذاشتیم با این مضمون که از آنها خواسته شده شرایط را درک کنند، صبر داشته باشند و با تلاش و کوشش، به روزهای بهتر امیدوار باشند.

مدیر عامل انجمن حمایت از کودکان کار طلوع مهر و دوستی یادآور می شود: با شیوع ویروس کرونا مردم از کودکان کار و دستفروش خرید نمی کردند و چون این بیشتر کودکان کار نان آوران روز مزد خانواده هستند عملا نمی توانستند هزینه خانواده را تامین کنند که باعث مشکلات زیادی برای آنها شده و تاثیر مستقیمی روی زندگی آنها داشته است، ازطرفی کلاس ها تعطیل شده و کودکان زمان بیشتری در خیابان ها هستند که باعث می شود ناقل کرونا باشند. در این شرایط سعی کردیم روی آموزش های بهداشتی و تامین نیازهای معیشتی آنها تمرکز داشته باشیم. در حال حاضر برگزاری کلاس های آموزشی، مشاوره های فردی و کمک به ثبت نام کودکان در مدارس سه موضوعی است که پیگیری می کنیم، ضمن اینکه باید همت ویژه ای برای خانواده هایی که آسیب زیادی از کرونا دیده اند داشته باشیم.

حمایت معنوی در کنار حمایت مادی از کودکان کار

او با تأکید براینکه این موسسه مثل بسیاری از خیریه ها نیست که به اقشار نیازمند تنها کمک مالی کند، ادامه می دهد: هدف ما آموزش، فرهنگ سازی و حمایت معنوی در کنار حمایت مادی از کودکان کار است. به همین خاطر سعی می کنیم خانواده ها را از طریق بسته های حمایتی جذب کنیم تا با ما همکاری داشته باشند و در کلاس های آموزشی شرکت کنند. یکی از اهداف ما ایجاد مرکزی را برای حرفه آموزی کودکان کار و اشتغال خانواده هایشان است تا وابسته به کارهای روزمزد و دستفروشی کودکان نباشند، البته متاسفانه تا الان هیچ حمایتی صورت نگرفته، درحالی که مربیانی داریم که می توانند آموزش های لازم را بدهند و حتی بازار کار فروش تولیدات آنها وجود دارد، ولی در مرحله اول نیازمند مکان مناسب هستیم.

مسائلی با اشاره به اینکه همه کمک هایی که به کودکان کار می شوند با همت خیران است، این را هم می گوید که متاسفانه برخی خیران برای کمک های خود تفاوت بین کودکان قائل می شوند، درحالی که همه این کودکان از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند که درصورت حمایت های صحیح می توانند آینده خوبی پیش رو داشته باشند.

برچسب ها: کرونا ، اقشار ، پارک ، ویروس کرونا ،
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار