نصف جهان: این چند را خواهشاً هیچ‌کس به خودش نگیرد؛ اینکه می‌گوییم این و آن هر حرفی را به خودشان نگیرند به این دلیل است که بازخورد هر آنچه در جهت منافع تیم ملی نوشته می‌شود، مثبت نیست.

ما دنبال چه هستیم؟ مسافرت برو با تیم ملی که نیستیم؛ منافعی که نداریم؛ هیچ ارتباطی با سرمربی و کادرفنی فعلی نداریم؛ پشت در اتاق رئیس فدراسیون هم دست به سینه منتظر نمی‌مانیم، کارت هدیه هم که نگرفته و هرگز نخواهیم گرفت...

پس هر چه نوشته می‌شود برای تیم ملی است؛ بخاطر اینکه طاقت نداریم صعودی که دم دست بود، این طور بر باد برود. میراث به جا مانده از تیم ملی و حد و حدود بازیکنان ما شکست مقابل عراق و بحرین نیست.

حتی اگر آنچه اتفاق افتاده را به حساب بدعادت شدن ما منظور کنید باید بگوییم آری؛ ما در دو دوره گذشته، عادت کرده بودیم که بی دردسر به جام جهانی صعود کنیم؛ حالا شرایط وارونه شده و باید در بدترین وضعیت میزبانی و نتایجی که ویلموتس در دور رفت گرفته، عراق و بحرین را شکست بدهیم.

فوتبالی که غرق در مشکلات داخلی است و حتی یک رای کمیته انضباطی شامل جنجال‌های بزرگ می‌شود، فوتبالی که همچنان در بحث انتخاب سرپرست تیم ملی شوکه است و کشاکش های داخلی آن منتج به اتفاقات عجیبی شده، یک تیم ملی مظلوم دارد که از کارلوس کی‌روش به ویلموتس رسید و امروز در اختیار اسکوچیچ است...

 تیم مظلومی داریم؛ همراه با بازیکنانی که از هر کجای دنیا آمده اند تا از این وضعیت نجات پیدا کنیم. امیدواریم اتفاق بزرگ صعود به جام جهانی رخ بدهد؛ چون اگر هر حادثه ای دیگر جز این را شاهد باشیم از فوتبال ایران واقعا چیز زیادی باقی نمی‌ماند./ آرتین زهرابی