افتادگی پلک می‌تواند بینایی طبیعی را محدود یا حتی به طور کامل از بین ببرد اما خوشبختانه این بیماری قابل درمان است.

 افتادگی پلک چشم عارضه‌ای است که در آن یک یا هر دو پلک بالایی چشم به سمت پایین و حالت افتاده قرار می‌گیرد. این اختلال می‌تواند هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان در هر سنی بروز پیدا کند؛ البته افتادگی پلک چشم در سنین بالا شایع‌تر است.

از مهم‌ترین علت‌های افتادگی پلک چشم می‌توان به مواردی مانند افزایش سن، استفاده طولانی مدت از لنز‌های تماسی سخت، دارو‌های چشمی و مالیدن مداوم چشم‌ها اشاره کرد. آسیب به کانال‌های عصبی مسئول حرکات پلک، فلج صورت و دیستروفی و ضعف عضلات از دیگر علت‌های شایع در افتادگی پلک چشم محسوب می‌شوند.

گاهی اوقات افتادگی پلک می‌تواند از زمان تولد و ناشی از نقص مادرزادی و عدم تشکیل عضله بالابرنده پلک بروز پیدا کند؛ بنابراین این عارضه فقط مربوط به سنین بالا نمی‌شود. همچنین ضایعه یا ضربه به چشم و پلک، تومور یا برخی بیماری‌ها مانند کم کاری تیروئید در افتادگی پلک چشم نقش دارند.افتادگی پلک

در صورتی که علائم و نشانه‌هایی مانند مکرر بالا بودن سر برای بهتر دیدن، اشک ریزی مداوم و کاهش بینایی را حس کردید؛ با عارضه افتادگی پلک رو به رو هستید. همچنین احساس سنگینی یا فشار روی کره چشم و خشکی چشم می‌توانند از نشانه‌های مرتبط با افتادگی پلک باشند.

برای درمان افتادگی پلک چشم دو روش غیر جراحی و روش جراحی وجود دارد.

در روش غیر جراحی از راهکار‌هایی مانند استفاده از پایه در قاب عینک، تجویز ویتامین  B۱۲ در برخی موارد، طب سوزنی و تمرین‌های تقویت چشم به کار گرفته می‌شود اما در روش جراحی، ترمیم پلک و بالابردن آن و قرار دادن در وضعیت مناسبش صورت می‌گیرد.

توصیه می‌شود اگر نشانه‌های مرتبط با افتادگی پلک چشم را احساس کردید، حتما برای درمان آن اقدام کنید؛ در صورت عدم درمان سریع و به موقع ممکن است با پیامد‌های احتمالی دیگر مانند تنبلی چشم و کاهش سطح بینایی مواجه شوید.