مدیرکل سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان گفت: وضعیت آبخوان دشت اصفهان _ برخوار بسیار خطرناک است و با شرایط کنونی کمتر از ۱۰ سال دیگر، آب دشت تمام می‌شود.

رضا اسلامی با اشاره به وضعیت برداشت‌های بی‌رویه آب‌های زیرزمینی از بخش‌های مختلف استان اصفهان با بیان اینکه دشت اصفهان- برخوار از سال 1345 جز دشت‌های ممنوعه در این زمینه اعلام شده، اظهار داشت:  با وجود اینکه این دشت در دسته دشت‌های ممنوعه بود با این حال در سالهای گذشته سرمایه‌گذاری‌های صنعتی و کشاورزی در این دشت صورت گرفته است.

وی ادامه داد: وضعیت به گونه‌ایست که استان ما در حال حاضر تامین کننده نزدیک به 70 درصد فولاد کشور و 16 درصد برق کشور، 6 درصد لبنیات کشور و تقریباً بیش از 70 تا 80 درصد سنگ ساختمانی کشور است که توسط این دشت تامین می‌شود و تمامی این صنایع جز صنایع آب بر بوده و تمام اینها نیز بواسطه جریان زاینده رود بوده است.

مدیرکل سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان بیان کرد: در سال‌های گذشته صنایع بسیاری در این دشت ایجاد شده که البته تمام این صنایع که ملی بوده و منافع آن مستقیم در خزانه دولت خواهد رفت، همچنین انتقال آب از حوزه زاینده رود به یزد و کاشان بنا بود از سهم خود وزارت نیرو تامین شود نه از سهم محیط زیست، تالاب گاوخونی و کشاورزان شرق اما این اتفاق صورت گرفت.

وی بیان کرد: متأسفانه نزدیک به 22 سال است که این حق توسط وزارت نیرو تضیع شده و تمام اینها موجب خشک شدن رودخانه زاینده رود و تشدید فرونشست در اصفهان شده است.

اسلامی با بیان اینکه وضعیت آبخوان دشت اصفهان _ برخوار بسیار  خطرناک است، اظهار داشت: این دشت با آبهای حاصل از بارش در ارتفاعات خاصه تراش و همچنین میمه، یا از طریق جذب پساب‌های فاضلاب‌های خانگی و یا از طریق رودخانه زاینده‌رود و مادی‌ها و جوی‌های منشعب شده از آن  تغذیه می‌شد.

وی افزود:‌ اما با کاهش بارندگی در این چند سال اخیر که تغییرات اقلیمی دنیا، اصلی‌ترین دلیل آن بوده، مشکلات بسیاری به وجود آمده است. خوب می‌دانیم که آلودگی هوا می‌تواند یکی از کاتالیزورهای بی‌بارشی در اصفهان باشد و به همین دلیل آبی از این ارتفاعات نصیب آبخوان نشده است.

مدیرکل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان ادامه داد:‌ از طرف دیگر با وجود گسترش شبکه فاضلاب شهری و‌ عدم حفر چاه‌های جذبی، پساب فاضلاب نیز جذب آبخوان نمی‌شود و هم اکنون نیز به بعد از تصفیه این فاضلاب آن را در صنعت و کشاورزی مصرف می‌کنند و این مورد هم در تغذیه آبخوان بی‌تاثیر است.

وی بیان کرد: می‌ماند رودخانه زاینده رود که این رودخانه که شاهرگ حیاتی اصفهان بوده  و از سال 1378 با تصمیمات غیرکارشناسی ابتدا به صورت یک رودخانه فصلی و در حال حاضر تبدیل به کانال آبرسانی شده  و عملا تغذیه ای در آبخوان یا صورت نمی گیرد یا بسیار محدود است.

اسلامی بیان کرد:‌ اما در نقطه مقابل برداشت‌ها چندین برابر شده است، سالیانه از این آبخوان 311 یا به روایتی522میلیون متر مکعب آب برداشت می شود عدد کمی نیست حتی اگر اقیانوس آرام هم آن زیر باشد وقتی آبی وارد آن نشود روزی تمام خواهد شد.

وی با اشاره به اطلاعات سازمان آب استان، گفت: بر اساس این گزارش تا سال 1399 ما 2.9 میلیارد متر مکعب کسری آبخوان در این دشت داریم، با محاسبات انجام گرفته در رابطه با حجم کلی آب در آبخوان در سال 1360 که برابر با 7.5 میلیارد بوده است و در حال حاضر حجم کلی آب در خوشبینانه ترین حالت موجود  4.4  میلیارد متر مکعب است.

مدیرکل سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان اضافه کرد: با محاسبات ما با این شرایط یعنی عدم جاری بودن زاینده‌رود و برداشتهای بالا در حالت بدبینانه سال 1409 و در حالت خوشبینانه سال 1416تمام آب قابل استحصال در آبخوان برداشت خواهد شد و دیگر هیچ آبی در آبخوان نخواهد بود.