سرمربی سپاهان در مصاف با فولاد خوزستان روز بسیار سختی را تجربه کرد و تغییراتی که ایجاد کرده بود به کمکش نیامد. نکته نگران کننده این است که تمام این تغییرات نه در بازی با فولاد که در طول فصل در ترکیب سپاهان مشاهده شده است و هنوز محرم نویدکیا نتوانسته در چندین پست کلیدی تیمش در آرایش 3-3-4 به جمع بندی دست پیدا کند.

دروازه و خط دفاعی؛ دفاع کناری هم به ابهامات اضافه شد

سال گذشته که سپاهان عملکرد فوق‌العاده‌ای به خصوص از هفته سیزدهم به بعد ارائه کرد، نیازمند در چارچوب دروازه بود و نورافکن و اسماعیلی‌فر نیز دو مدافع چپ و راست. زوج خط دفاعی هم با گولسیانی و پورقاز شکل می‌گرفت. در فصل جدید اما با مصدومیت‌های متوالی عزت‌پورقاز و عدم آمادگی این بازیکن، به نظر می‌رسید طلایی‌پوشان رهبرشان در خط دفاعی را از دست داده‌اند.

استفاده از نورافکن در قلب خط دفاعی واکنش صریح نویدکیا به عدم رضایت از عملکرد مدافعین تیمش در این بخش از زمین به شمار می‌رود و تا یک بازی مانده به پایان فصل هم ادامه پیدا کرده است. البته که مهدی‌زاده هم در این فصل آماده نبود تا بار سنگین خط دفاعی تیم به گردن نژادمهدی و گولسیانی بیفتد و آنها هم نتوانستند انتظار را برآورده کنند. بی‌شک بازنگری در خط دفاعی تیم یکی از دغدغه‌های کادر فنی سپاهان با پایان لیگ خواهد بود و احتمالا بازیکن یا بازیکن‌هایی خارجی یا ایرانی برای تقویت این منطقه به سپاهان اضافه خواهند شد.

خط میانی؛ با ثبات‌تر از سایر مناطق

در خط میانی هم محرم نویدکیا چالش مشابهی را با خط دفاعی تجربه کرد. در سال اول مربیگری این محمد کریمی، سروش رفیعی و احسان حاج صفی بودند که در روزهای درخشش سپاهان مثلث خط میانی را تشکیل می‌دادند، اما در فصل جارها بارها شاهد تغییر ترکیب این مثلث بودیم. البته که سپاهان در این بخش ثبات بیشتری را تجربه کرد. ضمن اینکه باید به عملکرد یاسین سلمانی اشاره کرد که در این فصل نتوانست درخشش فصل گذشته را تکرار کند.

خط هجومی با یک سوال تکراری و خسته کننده

در خط هجومی محرم نویدکیا و دستیارانش همواره با یک سوال مواجه بودند؛ سجاد یا شهریار یا هر دوی آنها. در بازی‌های آخر فصل سرمربی سپاهان به این نتیجه رسید که از هر دو بازیکن در ترکیب اصلی استفاده کند ولی با وجود آمار فردی‌ قابل قبولی که هر دو بازیکن از خودشان به جا گذاشته‌اند، هیچ وقت در طول فصل نتوانستند عملکرد واقعی خودشان را نشان بدهد و این هم به دلیل بازی نکردن در پست تخصصی و فشاری بود که با نتیجه نگرفتن تیم روی آنها ایجاد شد.

فصل تمام شد، ترکیب درنیامد!

بی‌شک دلایل زیادی می‌توان برای عدم موفقیت و یا ناکامی سپاهان در این فصل مطرح کرد، اما شاید یکی از مهم‌ترین‌هایش در بعد فنی این باشد که محرم نویدکیا هیچ وقت نتوانست با وجود عدم علاقه‌اش به تغییرات پی در پی، ترکیب اصلی سپاهان را پیدا کند. این موضوع در خط دروازه، قلب خط دفاعی، خط میانی و همینطور خط هجومی مشهود بود و سرمربی جوان سپاهان را مجبور به ایجاد تغییرات دیگری نظیر بردن نورافکن به قلب خط دفاعی یا استفاده از احمدزاده در دفاع چپ هم کرد.

دومین سال حضور محرم نویدکیا به عنوان سرمربی سپاهان تجربیات گرانبهایی برای او به همراه داشته است که احتمالا برای ساختن تیمش در آینده به او کمک قابل توجهی خواهد داد. او حالا می‌داند اگر بخواهد به عنوان مربی نیز افتخارات دوران بازی را تکرار کند، باید تیمی بسازد که ترکیب 11 نفره‌اش مشخص باشد و جایگزین‌های خوبی هم داشته باشد. شاید اگر نویدکیا با تجربیات فعلی به پیش فصل لیگ بیست و یکم بازگردد، تغییرات زیادی در دستیارانش و بازیکنانش ایجاد کند؛ تغییراتی که احتمالا در صورت ادامه حضور او به عنوان مربی سپاهان طی هفته‌های آینده شاهدش خواهیم بود.