لادن ایرانمنش: نمای کهنه دیوارهایی که از پیش از انقلاب همچنان به ارث مانده اند. برخی از دیوارها رنگ به رو نداشته و برخی هم تغییر رنگ داده اند. اتاق ها هم گاهی بوی نم می دهند و گاهی لابه لای صدای ناله بیماران، بوی کهنگی گرفته اند. این تعریف کاملی از بیمارستان هایی است که بازی جان و تخت به راه انداخته اند.

طبق آمارها، از مجموع 150 هزار تخت بیمارستانی در کشور، 50 هزار تخت فرسوده است، هر چند وزارت بهداشت اعلام کرده از 48 هزار و 500 تخت جدید در دست ساخت، بخشی از آنها جایگزین این تخت های فرسوده خواهد شد.

سه سال پیش بهزاد کلانتری، مدیر کل اسبق دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت و درمان آمار تخت های فرسوده را حدود 60 درصد از 135 هزار تخت بیمارستانی اعلام کرده بود؛ بر این اساس طی سه سال تعداد تخت های فرسوده از 81 هزار به 50 هزار تخت کاهش پیدا کرده با این حال همچنان تعداد تخت های فرسوده در مراکز درمانی موضوع نگران کننده ای است.

مسئولان نظام سلامت می‌‌گویند منظور از تخت‌فرسوده، تنها فرسودگی تخت‌ها نیست، بلکه مجموعه‌ای از تجهیزات و خدمات درمانی است؛ یعنی علاوه بر تخت، اگر فضای مناسب و امکاناتی ازجمله سرویس‌ بهداشتی در اتاق بیمار، نور و تهویه و... هم وجود نداشته باشد، تحت عنوان تخت‌های فرسوده از آن یاد می‌شود.

سیاست وزارت بهداشت از گذشته تاکنون این بوده که هر سال با ایجاد تخت و بیمارستان‌های جدید، ناوگان بهداشتی و درمانی کشور نوسازی و بهسازی ‌شود و بر این اساس 48هزار و 500تخت در دست ساخت است که بخشی از آنها در مراکز درمانی فعلی جایگزین تخت‌های قدیمی خواهد شد. این موضوعی است که بهروز رحیمی، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت به آن اشاره کرده و گفته: «واژه فرسودگی درباره تخت‌و فضای بیمارستانی، اصطلاح درستی نیست چرا‌که نه‌تنها درباره بیمارستان‌ها که برای تمام مراکز ارائه‌کننده خدمات، یک عمر مفید برای تجهیزات آنها وجود دارد.»

موضوع فرسودگی بیمارستان ها در اصفهان هم جای تأمل دارد. دو سال پیش در چنین روزهایی رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به فرسودگی بیمارستان های اصفهان گفته بود: «هیچ بیمارستانی پس از انقلاب در این شهر تأسیس نشده است و عملیات در این زمینه توسعه ای بوده است. جدیدترین آن بیمارستان الزهرا(س) است که سال 1352 تأسیس شد؛ در این راستا باید بیمارستان‌های مرجع و جدید جایگزین بیمارستان‌های میراثی با قدمت 70 سال شود. احداث بیمارستان فارابی در مساحت 96 هکتار ضروری است تا اگر روزی بیمارستان الزهرا(س) با 800تخت فعالیت امکان فعالیت نداشت بیمارستان فارابی را داشته باشیم.»

حالا بعد از دو سال هنوز اصفهان از لحاظ وضعیت ساماندهی بیمارستان ها با مشکلات جدی روبه رو است و با اینکه برخی از اتاق های بیمارستانی بازسازی شده اند اما همچنان درد بی اعتباری، بیمارستان های اصفهان را رنج می دهد. اکنون قدیمی ترین بیمارستان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی اصفهان، بار 47 سال پیش را به دوش می کشد و به نوعی نیازمند بازسازی و یا جایگزینی است. سن بقیه بیمارستان های اصفهان هم از 20 سال فراتر رفته است.

از نظر تجهیزات و امکانات پزشکی هم باید هر هفت سال یک‌بار، نوسازی در بیمارستان ها انجام شود اما برخی دستگاه‌ها عمر بالای 25 سال دارند و تعویض نشده‌اند. شیوع کرونا هم این مشکلات را تشدید کرد، چرا که با افزایش مراجعات بیماران، سرعت گردش کار بیمارستان‌ها زیاد شد و استهلاک و فرسودگی تجهیزات را بیشتر کرد. به همه این دلایل است که بیمارستان های فرسوده باید به سطح قابل قبولی از فعالیت برسند.