نگاهی به عملکرد هجومی ذوب‌آهن در دو بازی گذشته نشان می‌دهد که تیم تارتار در فاز هجومی با مشکلات جدی دست به گریبان بوده و خط میانی و حمله این تیم هنوز به هماهنگی لازم نرسیده‌اند.

هفته دوم از رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس، با برگزاری 5 دیدار خاتمه یافت که در یکی از این رقابت‌ها ذوب‌آهن مقابل تراکتور تبریز با تساوی یک بر یک متوقف شد و 2 امتیاز با ارزش را از دست داد.

ذوب‌آهن در دومین دیدار خود از فصل جدید رقابت‌های لیگ برتر، در واپسین دقایق مقابل تراکتور تن به تساوی داد تا 2 امتیاز با ارزش را از دست بدهد و روند ناکامی‌های این تیم در هفته‌های ابتدایی فصل همچنان ادامه‌دار باشد. سبزپوشان اصفهانی در شرایطی به مصاف رقیب قرمزپوش تبریزی خود رفتند که در هفته نخست لیگ، موفق شده بودند پرسپولیس را متوقف کنند و قصد داشتند تا با کسب 3 امتیاز بازی مقابل تراکتور، خود را در شمار تیم‌های جدی لیگ معرفی کنند، اتفاقی که در عمل رخ نداد و شاگردان مهدی تارتار در واپسین دقایق تن به تقسیم امتیازات دادند.

ذوب‌آهن با این نتیجه 2 امتیازی شده و با توجه به نتایج رقم خورده در سایر مسابقات در رده نهم جدول قرار گرفته است.

تراکتوری‌ها نیز درحالی آماده مصاف با ذوب‌آهن شده بودند که در هفته نخست مقابل گل‌گهر با نتیجه 2 بر یک شکست خورده بودند و تلاش داشتند تا با پیروزی مقابل ذوبی‌ها، علاوه بر کسب 3 امتیاز باارزش اولین پیروزی خانگی‌شان را جشن بگیرند، با این وجود نمایش منطقی شاگردان تارتار اجازه نداد تا تراکتوری‌ها به هدف‌شان دست پیدا کنند و در نهایت به تساوی رضایت دادند.

قرمزپوشان تبریزی با این نتیجه یک امتیازی شده و با توجه به نتایج سایر تیم‌ها در رده سیزدهم جدول ایستادند.

تقابل ذوب‌آهن و تراکتور کیفیت فنی بالایی نداشت و بیشتر زمان بازی به درگیری‌های میانه میدان سپری شد اما سبزپوشان اصفهانی با در نظر گرفتن بضاعت فنی که دارند، مقابل تراکتور بازی قابل قبولی به نمایش گذاشتند و نشان دادند که می‌توانند در ادامه لیگ حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. تیم تارتار از انسجام تاکتیکی، نظم تیمی و دوندگی قابل قبولی برخوردار بود و در طول روند بازی هماهنگی و تمرکز بازیکنان بهتر شد. سرمربی سبزپوشان در این دیدار قصد داشت با اجرای بازی فشرده و بسته نگه داشتن دروازه ذوب‌آهن، مانع شکست خوردن تیمش شده و با حملات سریع و برق‌آسا به گل برسد.

تارتار تیمش را با آرایش 2_5_3 به زمین فرستاده بود و سعی داشت تا با ایجاد برتری عددی در یک‌سوم میانی زمین خودی و میانه میدان، قدرت هجومی تراکتوری‌ها را کنترل کرده و مانع باز شدن دروازه تیمش شود. برنامه ذوبی‌ها برای کنترل خط حمله تراکتور این بود که با تجمع عددی در میانه میدان، کنترل فضاهای زمین را در دست گرفته و با پرس سنگین بازیکنان حریف، ارتباط خط حمله و میانی تراکتوری‌ها را قطع کنند و مانع شکل‌گیری حملات آنها شوند. سبزپوشان اصفهانی در فاز هجومی به دنبال آن بودند تا با استفاده از قدرت حمل توپ و فرارهای انفجاری هافبک‌های کناری‌ ذوب‌آهن، خط میانی و دفاع تیم تراکتور را دور زده و خلق موقعیت کنند.

سبزپوشان اصفهانی با اتکاء به ساختار دفاعی‌شان، در نیمه نخست توانستند که برنامه‌های مدنظرشان را پیاده کرده و با اقتصادی‌ترین شیوه ممکن به گل برسند. سبزپوشان اصفهانی در این نیمه اگرچه فوتبال جذابی را به نمایش نگذاشتند اما هدفمند و با برنامه کار کرده و عملکرد خوبی داشتند با این وجود مصدومیت بدموقع 3 تن از بازیکنان اصلی تیم و تعویض اجباری آنها، خصوصاً درویشی و صادقی روند تاکتیکی ذوبی‌ها را تحت تاثیر قرار داد و سبزپوشان اصفهانی در نیمه دوم به طور کامل در لاک دفاعی فرو رفتند.

ذوب‌آهن در نیمه دوم انسجام تاکتیکی نیمه نخست را نداشت و بازیکنان این تیم در فاز هجومی عملاً هیچ برنامه‌ای نداشتند و همین امر باعث شد تا تراکتور در نیمه دوم کنترل بازی را در دست بگیرد و فشار زیادی به خط دفاعی ذوب‌آهن وارد کند و در نهایت به گل تساوی برسد.

نگاهی به عملکرد هجومی ذوب‌آهن در دو بازی گذشته نشان می‌دهد که تیم تارتار در فاز هجومی با مشکلات جدی دست به گریبان بوده و خط میانی و حمله این تیم هنوز به هماهنگی لازم نرسیده‌اند. هافبک‌های ذوب‌آهن در طول دو بازی گذشته نتوانستند مهاجمان ذوب‌آهن را تغذیه کنند و همین نکته باعث شده تا ذوبی‌ها در خلق موقعیت با مشکل مواجه باشند.

مشکلات فوق تنها نقطه ضعف ذوب‌آهن نبوده و یکی دیگر از مشکلات فنی این تیم پایین بودن سرعت انتقال توپ از فاز دفاع به حمله است که موجب می‌شود بسیاری از موقعیت‌های گلزنی ذوبی‌ها با تجمع مدافعان حریف به راحتی بلوکه شود. از طرف دیگر فاصله بین خطوط ذوب‌آهن زیاد بوده و همین امر موجب می‌شود تا حرکات ترکیبی و حملات سبزپوشان شکل نگیرد.

ذوبی‌ها در بیشتر فاکتورهای هجومی از جمله میزان مالکیت توپ، تعداد و دقت پاس و تعداد شوت و شوت‌های درون چارچوب، عملکرد ضعیف‌تری از تراکتوری‌ها به جای گذاشتند، سبزپوشان اصفهانی در این دیدار 6 بار به سمت دروازه تراکتور شوت زدند که از این تعداد تنها 2 شوت آنها درون چارچوب بود. در آن سو تراکتوری‌ها روز گذشته 10 بار به سمت دروازه ذوبی‌ها شوت زدند که از این تعداد 4 شوت آنها درون چارچوب بود.

در مجموع می‌توان گفت نمایش ذوب‌آهن مقابل تراکتور با در نظر گرفتن بضاعت فنی بازیکنانش، امیدواری‌های زیادی را به وجود آورد و سبزپوشان اصفهانی در صورت کاهش فاصله بین خطوط و انسجام تاکتیکی بیشتر می‌توانند تبدیل به یکی از تیم‌های سرسخت لیگ شوند.

در آن سو تراکتور نتوانست مقابل ذوب‌آهن بازی خوبی به نمایش بگذارد؛ شاگردان قربان بردیف به دنبال 3 امتیاز بازی بودند و از همان ابتدا کار را هجومی آغاز کردند اما در نیمه نخست تحت تاثیر بازی منطقی شاگردان تارتار قرار گرفتند و نتوانستند موقعیت گلزنی چندانی خلق کنند. قرمزپوشان تبریزی در اکثر دقایق بازی اسیر بازی هدفمند و تخریبی ذوبی‌ها بودند و نمی‌توانستند برنامه‌های مدنظرشان را پیاده کنند اما در نهایت تلاش و استمرار این تیم در جملات باعث شد که در واپسین دقایق به گل تساوی برسند. بازیکنان تراکتور در فاز دفاعی عملکرد چندان مناسبی نداشتند و علی‌رغم آنکه ذوب‌آهن فشار چندانی به خط دفاعی تراکتور وارد نکرد اما مدافعان این تیم اشتباهات فاحشی را مرتکب شدند. در نهایت تیمِ بردیف هنوز از نظر تاکتیکی به هماهنگی نرسیده و ادامه این روند کار را برای آنها سخت می‌کند.