دریا قدرتی پور: از ون های سبزرنگ و تاکسی های زرد استاندارد برای سرویس مدارس که بگذریم، حالا پیکان، پراید، پژو، سمند و خودروهای دیگر هم به سرویس مدارس اضافه شده اند؛ خودروهایی که برای انتقال فرزندان خانواده هایی که بچه مدرسه ای دارند به محل تحصیلشان، میانگین بین 5 تا 10 میلیون تومان آب می خورد.

نرخ بالای سرویس ایاب و ذهاب دانش آموزان بعد از دو سال بازگشایی رسمی مدارس بسیاری از خانواده ها را مردد کرده و بسیاری از آنها ترجیح می دهند خودشان فرزندشان را به مقصد برسانند.

این درحالی است که براساس اعلام استانداری اصفهان، ساعت آغاز به کار مدارس ابتدایی از 8:30 و مدارس متوسطه ساعت 7:30 و همچنین ساعت آغاز به کار کارمندان دولت پیش از این زمان به صورت شناور از ساعت 7 تا 8:30 صبح با تأیید و هماهنگی مدیر مربوطه خواهد بود. ساعت کاری بانک‌ها هم از ساعت 7 و حضور کارمندان بانک‌ها از ساعت 6:30 خواهد بود. این تصمیمات برای این گرفته شد که در مهر امسال ترافیک کمتری در خیابان ها ببینیم اما با وجود گرانی هایی که در سرویس مدارس اتفاق افتاد چنین تدبیری نقش بر آب شد.

علی رغم اینکه سامانه سرویس مدارس از شهریور ماه آغاز به کار کرد و قیمت سرویس مدارس در این سامانه درج شده بود اما به گفته خانواده هایی که در این سامانه نام نویسی کرده اند نرخ های تعیین شده با قیمت های تمام شده ای که از آنها گرفته می شود، اختلاف فاحشی دارد.

نجفی، پدری است که دارای یک فرزند مدرسه ای است. او از نرخ های تعیین شده برای مدارس اظهار ناراحتی می کند و می گوید: «طول مسیر رفت و برگشت مدرسه فرزندم تا منزل ما بین یک ربع تا 20 دقیقه بیشتر طول نمی کشد اما نرخ تعیین شده برای 9 ماه، برای ما 5 میلیون تمام می شود که اصلاً به صرفه و منصفانه نیست و ترجیح می دهیم که خودمان فرزندمان را به مدرسه ببریم.»

این مسئله برای خانواده های دیگر هم چندان جالب نیست. به گفته خانواده اکبری که دارای سه فرزند است؛ این قیمت ها یعنی فاجعه: «فرزند بزرگ ترم خودش به مدرسه می رود اما در رابطه با دو فرزند دیگرم که در مقطع ابتدایی هستند نمی توانم این اطمینان را داشته باشم که خودشان به مدرسه بروند و با این اوصاف هم نمی توانیم برایشان سرویس مدرسه تهیه کنیم، می‌دانید کار به کجا رسیده است؟ اینکه خانواده‌ها برنامه‌هایشان را طوری تنظیم کرده‌اند که برای این چند روز، خودشان فرزندانشان را به مدرسه ببرند و بیاورند.»

خانواده ها می گویند با وجود گرانی های مربوط به تحصیل دانش آموزانشان و هزینه هایی که برای نام نویسی، لوازم التحریر و لباس و کیف و کفش پرداخته اند نمی توانند باز هم نرخ جداگانه و نجومی را برای سرویس ایاب و ذهاب فرزندانشان که به مدرسه می روند بپردازند.

در این رابطه مسئولان مدارس هم اعلام می‌کنند پیمانکاران سرویس مدرسه از سوی مناطق آموزش و پرورش به مدارس اعلام می‌شوند و مدارس در انتخابات پیمانکاران و مسئول سرویس نقشی ندارند. پیمانکاران هم اعلام می‌کنند 70درصد پولی که از خانواده‌ها گرفته می‌شود مستقیماً به راننده داده می‌شود و مابقی به سازمان تاکسیرانی، راهنمایی رانندگی و آموزش و پرورش داده می‌شود.

جالب اینجاست که در سر دیگر ماجرا، رانندگانی هستند که به تازگی به سرویس مدارس پیوسته اند و از حقوقی که به آنها پرداخت می شود چندان دلخوشی ندارند و می گویند این قیمت ها با توجه به گرانی بنزین و ترافیک شدید اول صبح چندان برای آنها هم مقرون به صرفه نبوده است. به گفته این رانندگان، ثبت‌نام خارج از منطقه مسکونی دانش‌آموزان در مدارس مختلف شهری موجب طولانی شدن مسافت و مشکلاتی در فرایند حمل‌ونقل ایجاد می‌کند.

وقتی هزینه سرویس مدارس بالا باشد، بدون شک والدین هم تمایلی برای گرفتن سرویس نخواهند داشت و این مسئله می‌تواند موجب تشدید گره‌های ترافیکی در زمان آغاز به‌کار مدارس ‌شود. نرخ نهایی سرویس‌های مدارس بر اساس مسیر منزل تا مدرسه، نوع خودرو و تعداد دانش‌آموزان با هماهنگی شورای شهر مصوب و به مدارس اعلام می‌شود. در تعیین نرخ سرویس مدرسه مؤلفه‌های مختلفی دخیل هستند؛ از جمله مسافت خانه تا مدرسه که طبق مصوبه شورای شهر تا زیر هفت کیلومتر نرخ‌های مشخصی دارد و پس از آن قیمت‌ها توافقی می‌شود. اما حالا با توجه به افزایش 9 برابری هزینه حمل و نقل دانش آموزان، سرویس مدارس این روزها به یکی از چالش‌های اصلی والدین و مدیران مدارس تبدیل شده است.