دریا قدرتی پور: از 5 میلیون شروع می شوند و تا 20 میلیون هم می رسند؛ عددی که تنها برای یک شب مشاطه ها را به جایی رسانده که به دور از تعرفه ها برای خودشان تعرفه سازی کنند. این عددها برای عروسانی است که قرار است یک شب رؤیایی داشته باشند؛ عروسانی که با گذشت زمان و تغییر فرهنگ و بر اساس چشم و هم چشمی ها حالا می خواهند خودشان را به دست ماهرترین آرایشگران بسپارند و ابایی از هزینه های میلیونی هم ندارند.

دستمزد آرایشگران بر اساس اینکه در کدام نقطه از شهر باشند متفاوت است. اینکه بالای شهر باشی یا پایین در نوع دستمزدها تفاوت ایجاد می کند، حتی اگر آرایشگری که در پایین شهر است کارش بهتر باشد.

گرچه داشتن اسم و رسم و شهرت هم در این زمینه نقش مهمی ایفا می کند تا جایی که گاهی برای تنها یکی دو ساعت کار میکاپ و شینیون و هزار عنوان دیگر، مبالغ چند میلیونی درخواست می شود، بی آنکه توضیح مشخصی در قبال آن وجود داشته باشد.

در سال‌های اخیر درآمد‌های بسیاری از آرایشگران حتی از پیش نیز افزایش بیشتری یافته است و شاید بتوان صنف آرایشگران و پیرایشگران را در دسته اصنافی دانست که حتی کرونا نیز نتوانست تأثیری بر در آمد آنان داشته باشد و این شغل را زمینگیر نکرد تا جایی که با وجود محدودیت ها برخی از آرایشگران به شکل غیر قانونی و زیرزمینی هم کار می کردند.

مینا یکی از مشتریان همین آرایشگاه ها بوده که به دلیل اینکه محدودیت داشته اند، قیمت هایشان را نجومی تر هم کرده اند. او می گوید: «تعدادی از آرایشگاه ها در دوران شیوع کرونا که همه جا تعطیل شده بود به صورت مخفیانه کار می کردند. من می خواستم موهایم را به رنگ صورتی نقره ای دربیاورم و وقتی پرسیدم که چقدر می شود به من گفته شد که ده میلیون باید بپردازم. این رقم تا قبل از محدودیت ها نصف این قیمت بود.»

بماند که با کاهش همه گیری کرونا همچنان آرایشگران بر این گرانی ها ماندند و همچنان مشتریانشان را نقره داغ می کنند. آنها بسته به اینکه چه نوع خدماتی دارند قیمت هایشان هم متفاوت است. اگر خدمات عادی در حد ترمیم ناخن و تزیین آن باشد بین 300 تا 400 هزار تومان است؛ اما اگر خدمات فراتر برود میلیونی می شود؛ البته همانطور که گفته شد این قیمت ها بسته به مکان آرایشگاه و همچنین نوع خدماتی که به مشتری می دهد بالا و پایین می رود.

ترانه یکی دیگر از کسانی است که تجربه خوبی از خدمات آرایشگاهی ندارد. او می‌گوید: «برای هایلایت مو قیمت گرفته بودم و چندین بار روند را پرسیده بودم و تصورم رقمی حدود سه میلیون تومان بود، اما در نهایت زمانی که آرایشگر می خواست کارت بکشد به من گفت که هزینه کارش 4 میلیون و 700 هزار تومان شده است. فارغ از اینکه شانس آوردم این رقم در کارتم بود، اینکه در مرحله نهایی آرایشگر زیر قول و قرارش زد برای من جای تعجب داشت.»

تصور کنید رقمی که ترانه برای خدمات آرایشی پرداخته است معادل یک ماه حقوق وزارت کار آن هم با مزایای جانبی آن است. حتی اگر فرض کنیم آرایشگر در این مورد 50 درصد این رقم را هزینه مواد اولیه سالن و اجاره و هزینه های دیگر کرده باشد همچنان سودی در حدود دو میلیون و 350 هزار تومان برای وی متصور است. رقمی که در حقیقت نصف حقوق پایه مصوب وزارت کار است و  آرایشگران برای دو ساعت کار از مشتریانشان می گیرند.

این نمونه‌ها تنها تعدادی از مواردی است که در سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها از لاکچری تا معمولی خدمات ارائه می‌کنند و تقریباً کوچک ترین نسبتی بین ارقام آنان و نظر اتحادیه وجود ندارد. از سوی دیگر اساساً محل نظارت بر قیمت‌های سالن‌های آرایشگاه‌های زنانه حالا کاملاً نامشخص است.