«آرايش غليظ» شرط ادامه کار در بعضي بيمارستان هاي خصوصي تهران. خبري غافلگير کننده که ظاهراً چندسال واندک ماهي است در برخي درمانکده هاي خصوصي رواج يافته است.

ادعايي که حکايت از بروز تخلف در بعضي بيمارستان هاي خصوصي تهران دارد و اينکه برخي بيمارستان هاي بخش خصوصي در تهران، پرستاران خانم خود را با پرداخت مبالغي تحت عنوان «حق آرايش» آن هم خارج از پرداخت هاي قانوني و البته بدون اينکه ردي از اين پرداخت در فيش حقوقي شان باقي بماند، مجاب به داشتن رنگ و لعاب هاي آنچناني و اصطلاحاً انجام آرايش هاي غليظ مي کنند تا شايد از اين طريق بيماران بيشتري حاضر به طي کردن ادامه درمان شان در اين بيمارستان ها شوند.

اگرچه طبق معمول، مسئولان بيمارستان‌هاي خصوصي مجري اين ابتکار سخيف در مواجهه با اين موضوع به شدت آن را تکذيب و هرگونه پرداخت خارج از فيش حقوقي آنهم تحت عنوان حق آرايش را به کلي کتمان مي کنند اما پيگيري هاي خبرنگار پايگاه خبري مشرق، آنهم از پرستاران شاغل در اين بيمارستان هاي خصوصي، حکايتي ديگر دارد.

ماهانه 140 هزار تومان «حق آرايش»

به يکي از بيمارستان هاي خصوصي مي روم. ساعت ملاقات است و حضور در بخش هاي درماني آزاد. اين بار اما با حساسيتي بيشتر از وضعيت حجاب، پوشش و البته آرايش خانم هاي شاغل در بيمارستان پيگيري مي کنم. کمي دقت کافي است تا متوجه شوي حرف هاي آن پرستار بيراه نيست.

به سراغ يکي از خانم ها مي روم. حدوداً سي و چند ساله است و دو سالي مي شود که در اين بيمارستان به عنوان پرستار مشغول به کار شده است. وقتي از پرداخت کمک هزينه اي تحت عنوان حق آرايش مي پرسم، ناگهان رنگ رخسارش عوض مي شود و سکوت مي کند.

بعد از چند ثانيه مکث و با کمي اضطراب مي گويد: چطور مگر؟! وقتي براي جلب اعتمادش مي گويم يکي از نزديکان من هم در يکي از بيمارستان هاي خصوصي کار مي کند و آرايش کردن را يکي از شرايط ادامه همکاري با او قرار داده اند، سکوتش را مي شکند و مي گويد: اينجا هم همينطور است. ولي زرنگ تر از اين هستند که اين پول را تحت عنوان حق آرايش پراخت کنند و در فيش حقوقي هم بيايد، بلکه آخر هر ماه مبلغي را به عنوان پاداش پرداخت مي کنند اما به اين شرط اصلي که با آن لوازم آرايش بخريم و با ظاهري آراسته در محيط کار حاضر شويم.

«اينجا تيپ زدن از شرايط مهم کار کردن است. به همين خاطر هم چون لوازم آرايش گران است و پرسنل نمي توانند با حقوق خود آن را آنهم براي آرايش کردن در محيط کار تهيه کنند مسئولان بيمارستان خارج از فيش حقوقي مبلغي را براي تأمين هزينه هاي مذکور به حسابشان واريز مي کنند.

 البته مبلغ در بيمارستان هاي مختلف متفاوت است و در اين بيمارستان ماهيانه 140هزار تومان بابت اين کار به خانم ها پرداخت مي‌کنند.»

خانم پرستار ديگري که دريک بيماستان خصوصي ديگر ي کار مي کند هم با اينکه دوستش ما را به او معرفي کرده، ابتدا موضوع را کتمان مي کند اما در نهايت با تأکيد بر اينکه اگر اين موضوع به گوش مسئولان بيمارستان برسد برايم بد مي شود و حتي ممکن است شغلم را از دست بدهم حاضر به گفتگو مي شود و حرف هاي اولش را عوض مي کند .

او در اين باره مي گويد:«نزديک به يکسال مي شود که بعد از واريز حقوق ها مبلغي تحت عنوان پاداش به حسابمان واريز مي شود اما هم ما هم مسئولان مي دانيم که کاربرد آن کجاست و بايد صرف خريد چه وسايلي بشود. مبلغي که به ما مي دهند ماهيانه 80 هزار تومان است.»

بيمارستان هاي خصوصي ارتقاي بهره وري را اجرا کنند

محمد شريفي مقدم قائم مقام سازمان نظام پرستاري با شنيدن اين موضوع صريحاً اعلام مي کند که «اولين بار است که اين موضوع را مي شنوم و خيلي برايم جالب است. اگر با مستندات متوجه شويم که بيمارستان هاي خصوصي چنين کاري مي کنند، به علت آنکه کاملاً غير قانوني است، با متخلفين برخورد قاطع صورت مي گيرد.»

شريفي مقدم مهمترين خواسته پرستاران بيمارستان هاي خصوصي را اجراي قانون ارتقايبهره وري کارکنان باليني نظام سلامت مي داند و مي گويد:«با اينکه معاون قبلي وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعي نيز بيمارستان هاي خصوصي را ملزم به اجراي اين قانون کرده است اما مسئولان بيمارستان هاي خصوصي حاضر به اجراي قانون نيستند و پرستاران شاغل در اين بخش نيز به دليل عدم امنيت شغلي جرأت شکايت به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعي را ندارند.