لادن ایرانمنش: 13 استان دارای بیشترین کودک کار شناسایی شده هستند. این آمارها جدای از کودکانی است که به شکل پنهان در کارگاه های زیرزمینی کار می کنند و هیچکس از آنها خبر ندارد.
با وجود اینکه اواخر مهرماه امسال قانون «حمایت از اطفال و نوجوانان» اصلاحیه خورد و کودکان کار از کودکان خیابان جدا شدند اما کودکانی که در پستوها و مکان های غیر رسمی و پنهانی بودند باز هم از چشم قانون جا ماندند و شامل حال قوانین درباره کودکان کار نشدند.
مشکل اینجا بود که چشم قانون تنها کودکانی را می بیند که در خیابان ها کار می کنند و بقیه دیده نمی شوند. کودکانی که با دستمزدهای بسیار پایین و بی قاعده با ساعت های طولانی و سخت کار می کنند و این در حالی است که این کودکان حتی به سن قانونی کار هم نرسیده اند. این مشکلات باعث شد که سازمان بهزیستی کشور راهکار دیگری را برای کاهش آسیب ها اندیشه کند و تدبیر این بود که در این راستا ابتدا بانک جامعی از کودکان کار ایجاد شود.
سرپرست دفتر امور آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به تازگی بر این موضوع تأکید کرده که اطلاعات هویتی کودکان کار و خیابان با استفاده از دستگاه های اسکن امری ضروری است.
محمدرضا حیدرهایی همچنین از قصد بهزیستی برای افزایش تعداد این دستگاه ها خبر داده و عنوان کرده که در صورت تأمین دستگاههای اسکن عنبیه در مراکز مداخله در بحران یا ستاد پذیرش استانها، بانک اطلاعاتی جامعی از همه خدمتگیرندگان در حوزه آسیبهای اجتماعی ایجاد خواهد شد.
سرپرست دفتر امور آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور می گوید: از آنجایی که خانواده برخی از کودکان کار و خیابان، کارگر فصلی هستند، این کودکان در فصلی در یک استان شناسایی میشوند و در فصلی دیگر که برای کار به همراه خانواده به استان دیگری سفر میکنند به دلیل نبود اطلاعات هویتی، در استانی دیگر خود را با نام دیگری معرفی میکنند. به همین دلیل لزوم ثبت اطلاعات هویتی کودکان با استفاده از اسکن عنبیه برای سازمان بهزیستی محرز شد و از این رو سازمان اقدام به خرید دستگاه اسکن عنبیه کرد تا اطلاعات کودکان از طریق این دستگاه ثبت شود.
در حال حاضر چند استان بیشترین تعداد کودکان کار و خیابان را به خود اختصاص داده اند که از جمله این استان ها می توان به اصفهان، بوشهر، تهران، خراسان رضوی، خوزستان، سمنان، فارس، کردستان، مازندران، هرمزگان و یزد اشاره کرد.
همانطور که حیدرهایی گفته از 14 هزار و 600 کودک کار و خیابان شناسایی شده در کشور بیشتر آنها در این استان ها وجود دارند و شناسایی این کودکان قرار است به صورت پایلوت ابتدا در این استان ها از طریق دستگاه اسکن عنبیه ثبت شود. گرچه این فعالیت تنها در راستای ایجاد بانک جامع و شناسایی تعداد این کودکان است و شامل پرونده شخصیت و خانوار و منزل آنها نیست اما به نظر می رسد که در آینده قرار است این مسائل نیز در این سامانه جا بگیرد.
اما با تمام اینها هنوز حلقه مفقوده کودکان کار پنهان وجود دارد و به گفته شهرام آذربایجانی، آسیب شناس اجتماعی تا زمانی که در پذیرفتن پدیدهای با عنوان کودکان کار تعاریف خودمان از کودک کار و خیابان را بازنگری نکنیم، موفق نخواهیم بود.
به گفته این آسیب شناس با اختلافنظری که در تعریف واژه کودک کار در کشور وجود دارد، به نظر می رسد مسئولان و صاحبنظران مسائل اجتماعی در ایران باید با توجه به تعاریف بینالمللی و جهانی کودک کار به یک اتفاق نظری در این زمینه برسند. گاهی دیده میشود بعضی مسئولان خلط مبحث کرده و کار کودکان را چیز چندان بدی نمی دانند. تعاریف باید مشخص باشد. کودک کار و خیابان کودکی است که از فرصت حضور در مکانهای آموزشی محروم بوده و سرپناه و تغذیه مناسب نداشته و حمایت بزرگسال را نمی بیند. این وضعیت کودکان کار با وضعیتی که از سالها قبل در کشور حاکم بوده و اکنون در برخی نقاط محروم هنوز وجود دارد متفاوت است. در گذشته برخی مواقع بزرگسال خانواده ترجیح می داد کودکان مذکر به کمک خانواده بروند. در روستاها این کودکان در بخش کشاورزی حاضر میشدند و در شهرها در مغازهها و شغلهای مختلف و فقط برخی از روزهای سال را کار میکردند. به این کودکان، کودک کار اطلاق نمی شود و این اختلاف تعریف در برنامهریزی اثر می گذارد. زمانی که واژه کودک کار مطرح شد، نهادهای مختلفی وارد عمل شدند و همین تعدد نهادهای رسمی باعث شده است هیچکس به طور مشخص متولی این عرصه نباشد. به عبارت دیگر اگر بخواهیم برای برنامهریزی و کاهش آسیب در زمینه کودکان کار به نهادی مراجعه کنیم دچار سردرگمی می شویم و مشخص نیست باید به کدام نهاد مراجعه کنیم.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰