مریم محسنی: آبگرفتگی معابر و سرازیرشدن روان آبها به عرض خیابان و کوچه های اصفهان مشکل و رنجی کهنه است که با بارش هر باران در این شهر زخم آن باز می شود. این موضوع طی یکی دو روز که شاهد بارش باران بی سابقه ای در اصفهان بودیم باز هم تکرار شد.

دلیل این ماجرا هم زیرساخت‌های شهری اصفهان و فاضلاب هایی است که در زمینه هدایت روان آب ها عملکرد مطلوبی ندارند. این موضوع در کنار کمبودهای دیگر در عرصه شهرسازی و معماری باعث معضلاتی شده است. یکی از ضعف‌های این حوزه که مانع هدایت روان و طبیعی آب‌ها می شود، مسدود بودن انتهای بسیاری از جوی های شهری و عدم اتصال آنها به یکدیگر است. گاهی می بینیم با وجود اینکه جوی هایی در کنار خیابان ها وجود دارد اما این جوی ها به اندازه توسعه شهری به نسبت سالهای گذشته نیست و همین مساله در زمان بارندگی به یک معضل حادتر تبدیل می‌شود.

گرچه این ختم ماجرا نیست و معمولاً در روزهای بارانی به دلایلی نامعلوم چراغ های راهنمایی و رانندگی در سر چهارراه ها هم خاموش می شود و این هم مشکلی می شود روی مشکلات دیگر. در این میان فقط کافی است که یکی از شهروندان بخواهد از یک سوی چهارراهی به سویی دیگر برود که نه تنها با سیلابی از آب روبرو می شود که باید از آن بگذرد بلکه اگر راننده بی ملاحظه ای با سرعت زیاد بگذرد شهروند بیچاره مثل موشی آب کشیده از آب های روان گل آلود خواهد شد.

این قصه تمام روزهای بارانی اصفهان است که هر بار تکرار می شود و هر بار گفتن از آن تکرار مکررات است، چرا که اراده ای برای حل این ماجرای تلخ وجود ندارد.