خورشید کیایی: هر چه به تابستان نزدیک می شویم آمارها تکان دهنده تر می شود؛ آمارهایی که همگی از بیابانی شدن ایران سخن می گویند.
با وجود اینکه به گفته رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور اعتبارات مقابله با بیابان زایی سه برابر شده است اما سرعت بیابان زایی آنقدر بالا است که این بودجه مانعی برای کاهش این پدیده در ایران نیست.
طبق آمارها سالانه یک میلیون هکتار بیابان در کشور تولید می شود و این به این معنا است که برنامه های منابع طبیعی چندان موفق نبوده و با این اوصاف محیط زیست کشورمان رو به بحرانی شدن می رود.
رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور همین چند روز پیش با اشاره به اینکه برنامههای راهبردی 5 ساله در سازمان تدوین شده و حتی برخی برنامهها با افق 2050 میلادی مسیر آینده را روشن میکند، گفته: از 165 میلیون هکتار مساحت کشور 125 میلیون هکتار در معرض فرسایش آبی بوده و 33 میلیون هکتار در معرض فرسایش بادی هستند.
عباس علی نوبخت همچنین به 39 میلیون هکتار از 125 میلیون هکتار در معرض فرسایش آبی اشاره کرده و تصریح کرده فعالیت آبخیزداری در حدود 20 میلیون هکتار از مساحت کشور انجام شده است و در 90 میلیون هکتار از عرصهها آبخیزداری انجام نشده است اما تمامی این عددها به اعتبار نیاز دارد، اعتباری که مانع پیشروی بیابان می شود.
در همین راستا مجلس شورای اسلامی 300 میلیون یورو برای آبخیزداری به تصویب رسانده که خبر خوبی است اما با وجود طوفان بیابانزایی که در پیش است و تخصیص های کندی که وجود دارد معلوم نیست این اعتبارات بتواند چالش آبخیزداری را برطرف کند.
هم اکنون در کشور 14 میلیون و 355 هزار هکتار جنگل داریم و جنگل های زاگرس 2 برابر بزرگ ترین سد کشور آب ذخیره می کند و اکسیژن 60 میلیون نفر را تأمین می کند اما با این همه ویژگی این جنگل ها در حال نابود شدن هستند.
آمارها نشان می دهد که جنگل های شمال از سال 69 تا کنون بیش از 70 نوع بیماری و آفت را تجربه کرده اند و ما برای حفظشان کاری نکرده ایم تا جایی که جنگل ها کم کم کارایی خود را از دست داده اند در عین حال بیابانی شدن یک میلیون هکتاری کشور نشان می دهد که وقت ما زیاد نیست.
محمد زارع از جمله کارشناسانی است که معتقد است مدیریت پایدار سرزمین ترکیبی است از فناوریها، سیاستها و فعالیتهایی که به طور همزمان، هدف یکپارچهسازی اصول اجتماعی - اقتصادی با مسائل زیستمحیطی را دنبال میکند.
به گفته این کارشناس، امروزه مدیریت پایدار سرزمین یک رویکرد جامع برای دستیابی به تولیدکنندگی درازمدت اکوسیستمها، با یکپارچهسازی نیازها و ارزشهای بیوفیزیکی، اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی است. مدیریت پایدار سرزمین میتواند به جلوگیری، کاهش یا معکوس کردن بیابانزایی سرعت ببخشد و به کاهش و سازگار شدن با تغییرات اقلیمی کمک کند. چنین شیوههای پایدار مدیریت سرزمین شامل روشهای کمخاکورزی و حفظ بقایای گیاهی برای پوشاندن خاک، کاشت درختان در اراضی تخریبشده، رشد محصولات زراعی متنوع، استفاده از روشهای آبیاری کارآمد، بهبود چرای مرتع توسط دام و بسیاری روشهای دیگر است.
به گفته کارشناسان، احیای سرزمین، جامعترین راه برای مقابله و تعدیل اثرات خشکسالی است چرا که افزایش قابلیت حاصلخیزی خاک اکوسیستمها را در برابر خشکسالی مقاوم میکند از این رو پوشش گیاهی و حفظ و ارتقای آن نقش مهمی در احیای سرزمین دارد و احیای سرزمین به جوامع کمک میکند با خشکسالی سازگار شوند و ادامه حیات دهند.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰