از زمانی که مسئولیت انجمن آثار و مفاخر ایران به این حقیر پیشنهاد شد تا کنون چهار ماه می گذرد. آن زمان و به هنگام طرح مسئله عرض کردم جایی که دکتر محقق (که محققا از مفاخر بی بدیل این مرز و بوم هستند) حضور دارند، بنده و امثال بنده هرگز نباید و نمی توانیم جای نشین باشیم. همراه و دستیار ایشان شاید.

از زمانی که مسئولیت انجمن آثار و مفاخر ایران به این حقیر پیشنهاد شد تا کنون چهار ماه می گذرد. آن زمان و به هنگام طرح مسئله عرض کردم جایی که دکتر محقق (که محققا از مفاخر بی بدیل این مرز و بوم هستند) حضور دارند، بنده و امثال بنده هرگز نباید و نمی توانیم جای نشین باشیم. همراه و دستیار ایشان شاید.

نزدیک به چهارماه گذشت و من امیدوار که قضیه فراموش شده است اما هفته گذشته اطلاع دادند حکم مسئولیت امضا شده است. روز چهارشنبه گذشته با منزل دکتر تماس گرفتم و با حضرت استاد و همسر گرامیشان صحبت کردم. سخنان استاد پدرانه، مشفقانه و دلگرم کننده بود.خدمتشان عرض کردم بر اساس سنتی گرانقدر در فرهنگ و تاریخ هنرهای سنتی ما ایرانیان، چون شاگردی کنار استاد قرار می گیرد در این همراهی باید از حضرت استاد اذن بخواهد و طلب دعای خیر کند. از ایشان هم اذن خواستم و هم طلب دعای خیر و استدام استادی و حمایت.

استاد با مهربانی اذن داده و دعا کردند . حضور حضرت ایشان در جمع هیات مدیره و انشالله ریاست هیات مدیره هم قوت قلب است و هم مهمترین دلیل که برای همراهی استاد به انجمن می روم نه العیاذبالله جای نشینی ایشان. که تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف.